Κάποτε έτυχε να παρακολουθήσω από το διαδίκτυο ένα βίντεο μια τηλεοπτική συνέντευξη του Σωτήρη Σοφιανόπουλου στον δημοσιογράφο Κωνσταντίνο Χούντα[1]. Ο λόγος του ήταν ένας χειμαρρώδης, πλούσιος από γνώσεις και εμπειρίες γύρω από τις δυνατότητες που έχει η πλούσια χώρα μας για παραγωγική ανάπτυξη και οικονομική αυτάρκεια. Στο λόγο του Σωτ. Σοφιανόπουλου, διέκρινα απαράμιλλο ήθος, ειλικρίνεια και μαχητικότητα για την αγαπημένη του Ελλάδα. Έκτοτε, αναζήτησα και άλλες εκπομπές καταγραμμένες σε βίντεο από το διαδίκτυο, και τις παρακολούθησα με πολύ προσοχή.
Διαπίστωσα ότι το όραμα του Σωτ. Σοφιανόπουλο για ενδογενή παραγωγική ανάπτυξη είναι συνυφασμένο με τα ενδιαφέροντα μου, ήδη ως μέλος του Ινστιτούτου Ενδογενούς Παραγωγικής Ανασυγκρότησης (ΙΝ.Ε.Π.Α.)
Όταν ανέτρεξα να βρω πηγές αναφοράς σε ότι αφορούσε τη ΧΡΩΠΕΙ και τον Σωτ. Σοφιανόπουλο, διαπίστωσα ότι τα δικά του βιβλία δεν υπήρχαν σε βιβλιοπωλεία. Τα βιβλία του ήταν αντίγραφα από δακτυλογραφημένες σελίδες και τα βιβλία-ντοκουμέντα του ήταν συρραφή φωτοτυπιών από άρθρα εφημερίδων και περιοδικών, επιστολές, επιστημονικές μελέτες, πρακτικά συνεδρίων, ιστορικές αναφορές, πολιτικές διακηρύξεις, κ.α. που στέλνονταν από τον ίδιο στους ενδιαφερόμενους. Στις μέρες μας, υπάρχουν ακόμη στο διαδίκτυο, σε μορφή pdf, κάποια από τα «βιβλία» του, φωτοτυπημένα με αρκετές δυσανάγνωστες σελίδες,
Πολλές ιστοσελίδες (web pages) έχουν περιστασιακά αφιερώσει περικοπές από την ιστορία της ΧΡΩΠΕΙ και το έργο του Σωτ. Σοφιανόπουλου. Ωστόσο, υπάρχουν ιστολόγια (blogs) με εξαιρετική και τεκμηριωμένη εργασία, οι συντάκτες των οποίων έχουν εμπνευσθεί από τον Σωτ. Σοφιανόπουλο και, με αναφορά το έργο του, προσθέτουν συνεχώς υλικό ενημερώνοντας τη σχετική θεματολογία. Επίσης, στο διαδίκτυο υπάρχει και σειρά από βίντεο των τηλεοπτικών εκπομπών με τον Σωτ. Σοφιανόπουλο.
Μετά από τα παραπάνω, άρχισα να σκέπτομαι ότι:
Το έργο της ΧΡΩΠΕΙ και του Σωτ. Σοφιανόπουλου πρέπει να διασωθεί μέσω της συγγραφής ενός ιστορικού βιβλίου, προκειμένου να διασφαλιστεί έναντι κινδύνου μελλοντικής τροποποίησης ή διαγραφής των σχετικών διαδικτυακών πηγών. Γι’ αυτό άλλωστε σε κάθε βιβλιογραφία, οι διαδικτυακές πηγές πρέπει να συνοδεύονται από την πιο πρόσφατη ημερομηνία ανάκτησης τους.
Επίσης, λόγω ιστορικότητας, το περιεχόμενο του βιβλίου να βασίζεται μόνο στα γραπτά πονήματα – ντοκουμέντα και ομιλίες του Σωτ. Σοφιανόπουλου και για ευκολία του αναγνώστη να είναι ταξινομημένο σε θεματικές ενότητες.
Αφορμή τη τελικής απόφασης μου να γράψω αυτό το βιβλίο, υπήρξε η εκπόνηση μελέτης μου[2], για το Ελληνικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών (ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.) που είμαι μέλος, και της οποίας ενδεικτική περικοπή παραθέτω εδώ:
«Μέσα από τη περίοδο παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης λόγω της πανδημίας του Covid-19 και ιδιαίτερα της επίπτωσης στην Ελλάδα των μεγάλων εισαγωγών και της υψηλής ενεργειακής εξάρτησης, δίνεται η ευκαιρία για στροφή στην ενδογενή διατροφική παραγωγή και πολιτική Εθνικής Αυτάρκειας. Με το ξέσπασμα της κρίσης το Βιετνάμ ακύρωσε τα εξαγωγικά συμβόλαια ρυζιού που είχε υπογράψει. Η Ρωσία καθυστέρησε συμφωνίες για την εξαγωγή σιτηρών. Ενδεχομένως σύντομα να κλονιστεί η Ευρωπαϊκή Κοινή Αγροτική Πολιτική, όσον αφορά προϊόντα που δεν είναι διατροφικά πχ βαμβάκι ή καπνός και να ενισχυθεί η αναδιάρθρωση παραγωγής υπέρ προϊόντων διατροφής ή υγείας.»
Το παρόν πόνημα αποτελεί ένα ιστορικό βιβλίο για την ενδογενή παραγωγική ανάπτυξη. Σκοπό έχει αφενός μεν την απόδοση τιμής στη μνήμη του ιδεαλιστή ευπατρίδη Σωτήρη Σοφιανόπουλου, και αφετέρου τη καταγραφή της πορείας της ΧΡΩΠΕΙ, μιας από τις μεγαλύτερες ελληνικές βιομηχανίες που αναδείχτηκαν στη χώρα μας. Ο τελευταίος ιδιοκτήτης της ΧΡΩΠΕΙ, Σωτήρης Αριστ. Σοφιανόπουλος, είχε για όραμα μια παραγωγικά ανεξάρτητη Ελλάδα μέσα από τη δική της εφαρμοσμένη έρευνα και αναπτυξιακή τεχνολογία.
Είναι μια γραπτή πηγή από καινοτόμες ερευνητικές εργασίες, διαπιστώσεις και προτάσεις του Σωτήρη Σοφιανόπουλου, που μας κληροδότησε ως μια ξεχωριστή παρακαταθήκη γνώσης και έμπνευσης. Λόγω ιστορικότητας, τα νούμερα και στοιχεία από τον Σωτ. Σοφιανόπουλο ούτε επιβεβαιώνονται, ούτε απορρίπτονται και δεν σχολιάζονται, αλλά εναπόκεινται στη κρίση του αναγνώστη και στη πρόθεσή του για περαιτέρω έρευνα[3]. Σαν αρχή, έχουν παραλειφθεί από το κείμενο πολιτικές τοποθετήσεις και χαρακτηρισμοί, καθότι μοναδικός στόχος του βιβλίου είναι η καταγραφή επιστημονικών και τεχνοοικονομικών θεμάτων από τον Σωτήρη Σοφιανόπουλο για την Ενδογενή Παραγωγική Ανάπτυξη της πατρίδας μας.
Όπου θεωρείται απαραίτητο, υπάρχουν παρενθετικές επεξηγήσεις και παραπομπές για την καλύτερη κατανόηση τεχνικών ή/και επιστημονικών όρων με αντίστοιχες εικόνες και σχήματα.
********************
Από την εισαγωγή του βιβλίου Σωτήριος Αριστ. Σοφιανόπουλος, «Οι άγνωστες πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδος και η πολιτική τους σημασία»[4], 2003. διαβάζουμε :
«Είναι γνωστόν ότι η Ελλάδα γενικώς δεν παράγει υψηλής τεχνολογίας προϊόντα[5]. Οι Σουηδοί π.χ. παράγουν VOLVO, SCANIA ,SAAB , χειρουργικά όργανα, συσκευές καταδύσεως, αεροπλάνα, και πολλά άλλα. Εάν αυτά τα προϊόντα οι Σουηδοί δεν τα κατασκεύαζαν δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν, καθότι το κλίμα τους δεν τους επιτρέπει να τραφούν. Οι Γερμανοί παράγουν MERCEDES, BMW,VOLKSWAGEN ,OPEL , και άλλα πολλά προϊόντα υψηλής τεχνολογίας.
Εικόνα εξώφυλλου του βιβλίου: «Οι άγνωστες πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδος
και η πολιτική τους σημασία», Σωτήριος Αριστ. Σοφιανόπουλος, 2003
«Η Ολλανδία, αν και πολύ μικρή σε έκταση, εκτός του γάλακτος, παράγει τα φορτηγά DAF, τις συσκευές PHILIPS, SINGER , και πολλά άλλα. Να σημειωθεί εδώ ότι η Ελλάδα είναι πολύ μεγαλύτερη χώρα απ' ότι νομίζουμε. Διότι η Ολλανδία είναι μία μικρή χώρα όπου το υψηλότερο βουνό είναι 300 μέτρων ενώ της Ελλάδος είναι 3000 χλμ. Αυτό είναι μία μικρή απόδειξη των τεραστίων δυνατοτήτων της πατρίδας μας, εν σχέσει με άλλες χώρες και ας είναι και πεδινές. Εάν σε μία πλαγιά με κλίση 60 μοιρών και ας υποθέσουμε ότι επί αποστάσεως 1 χμ ανά 10 μέτρα υπάρχουν 100 δένδρα, εάν αυτό το προβάλλουμε στο επίπεδο, έχουμε προβολή 500 μέτρων και άρα 50 δένδρα.
«Οι Ιταλοί έχουν FIAT, LANCIA ,ALFA ROMEO,LAMBORGHINI ,FERRARI ,MASERATI και πλείστα όσα άλλα προϊόντα (μόδα, οινοποιία), ενώ εμείς τίποτε. Οι Γάλλοι παράγουν τα αυτοκίνητα PEUGEOT,RENAULT ,CITROEN ,PANHARD , αεροπλάνα MIRAGE, πολεμικά πλοία, ναυπηγεία και πολλά άλλα. Οι Άγγλοι παράγουν ROLLS ROYCE , BENTLEY, JAGUAR , ,ASTON MARTIN ,ROVER ,MINI COOPER, μηχανές αεροπλάνων ROLLS ROYCE, μεγάλη πολεμική βιομηχανία. Οι Βέλγοι το οπλικό εργοστάσιοBROWNING, οι Τσέχοι έχουν τα φορτηγά TATRA, οι Ελβετοί τα ωρολόγια και σε γενικές γραμμές βλέπουμε ότι επικρατεί το ρητόν «η πενία τέχνας κατεργάζεται».
«Δεν νομίζω ότι πιστεύει κανείς Έλλην ότι μπορούμε τώρα να ανταγωνιστούμε σε αυτούς τους τομείς αυτά τα κράτη. Πάντοτε θα είμαστε υποδεέστεροι γιατί θα έχουμε ξεκινήσει με μεγάλη καθυστέρηση. Το πολύ-πολύ να μπορούμε να συναρμολογούμε κάποια προϊόντα, όπως στο παρελθόν το κάναμε, και πράγμα που δεν κάνουμε σήμερα. Το ερώτημα που τίθεται λοιπόν είναι τι πρέπει να κάνουμε ως Έλληνες για την πατρίδα μας και για να μην σιγά - σιγά εκλείψουμε ως έθνος. Δεν πρόκειται για σχήμα λόγου. Το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Διότι η μετανάστευση των Ελλήνων στο εξωτερικό συνεχίζεται. Αξιόλογοι Έλληνες επιστήμονες εγκαταλείπουν τη χώρα κάθε χρόνο και η επαρχία διαρκώς ερημώνει και δη στις ακριτικές μας περιοχές, όπως όλοι ξέρετε. Κάτι πρέπει να γίνει και μάλιστα επειγόντως για να σταματήσει η πληθυσμιακή μας αφαίμαξη που οφείλεται καθαρά σε οικονομικούς λόγους.
Οι έρευνες που έκανα επί σειρά ετών με οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι οι Έλληνες δεν έχουν παρά να εκμεταλλευθούν τις δυνατότητες που τους δίνει η γεωγραφική θέση, το κλίμα και η βιοποικιλότητα αλλά και το υπέδαφος της χώρας όπου ζουν...»
*************
Η ιστορία της βιομηχανίας «Χρωματουργεία Πειραιώς» (ΧΡΩΠΕΙ), αποτελεί μέρος της οδύσσειας της ελληνικής βιομηχανίας. Ο τελευταίος ιδιοκτήτης της ΧΡΩΠΕΙ, Σωτήρης Σοφιανόπουλος, ήταν οραματιστής φιλόπατρις, χαρισματικός χημικός, και εφευρετικός βιομήχανος, που αγωνίστηκε με θάρρος και αυταπάρνηση μέσα από τις συμπληγάδες της ελληνικής κρατικής μηχανής, παραμένοντας πάντα πιστός στο όραμά του.
Στο περιεχόμενο του παρόντος βιβλίου περιλαμβάνονται:
- Η ιστορία της ΧΡΩΠΕΙ από ιδρύσεώς έως το κλείσιμο της.
- Η Ανάδειξη του ενεργειακού προβλήματος και της οδύσσειας της ΧΡΩΠΕΙ για το πετρέλαιο της Ζακύνθου, μέσα από την - σε χρονολογική σειρά - αλληλογραφία με τη κρατική μηχανή.
- Τα κίνητρα και η ανάπτυξη της βιομηχανίας όπλων και καυσίμων πυραύλων, όπως το υπεροξείδιο του υδρογόνου και η υδραζίνη.
- Ανάδειξη της σπουδαιότητας των ζωοτροφών στη κτηνοτροφία σε συνάρτηση με γεωργικές καλλιέργειες για μια βιώσιμη και οικονομική ανάπτυξη του τόπου μας.
- Διαπιστώσεις και προτάσεις για τη κτηνοτροφία, ιχθυοτροφία και γεωργικές καλλιέργειες, απαραίτητες για ζωοτροφές, όπως σόγια, βαμβακιά, μηδική, μουριά, χαρουπιά, κ.α.
- Ανάδειξή του ορυκτού και μεταλλευτικού πλούτου της χώρας σε χρυσό, πολύτιμους λίθους, βωξίτη, σιδηρομετάλλευμα, κ.α., καθώς και του ενεργειακού ορυκτού πλούτου όπως ο λιγνίτης και η τύρφη.
- Ανάδειξη και προτάσεις για αξιοποίηση του φυσικού δασικού και υδάτινου πλούτου της χώρας, καθώς και μελέτη για άμεση πυρόσβεση από μόνιμες εγκαταστάσεις κανονιών νερού στα δάση. Τέλος, διαπιστώσεις και προτάσεις για τη χρήση εναλλακτικών πηγών ενέργειας και τη προστασία βιοτόπων και οικοσυστημάτων.
Πόσο μπροστά ήταν ο οραματιστής Σωτ. Σοφιανόπουλος από την εποχή του; Πόσο επίκαιρα και σημαντικά μπορεί να είναι όλα αυτά που μας παρέδωσε; Έχει αλλάξει κάτι ως προς το καλύτερο ή ως προς το χειρότερο στις μέρες μας; Αυτά και άλλα ερωτήματα μπορούν να απαντηθούν κατά την ανάγνωση αυτού του βιβλίου.
Μέσα από τη παρούσα μικρή ανθολόγηση στοιχείων ενός τεράστιου σε μέγεθος και σημασία έργου του Σωτήρη Σοφιανόπουλου, ο αναγνώστης θα πληροφορηθεί και θα εξάγει τα συμπεράσματα του. Κυρίως, όμως, θα νιώσει το αγωνιστικό πνεύμα για υψηλά ιδανικά, ενός γίγαντα της σκέψης και της δράσης.
ΧΡΗΣΤΟΣ Γ. ΜΑΛΤΕΖΟΣ
[1] Στη σειρά εκπομπών «ΤΟΜΕΣ» στο κανάλι HIGH TV
[2] Μαλτέζος Γ. Χρήστος, «Ενέργεια και Μεταλιγνιτική Εποχή», (15/04/2020),
παράγραφος 12, «Προτάσεις για τη μεταλιγνιτική εποχή της Δυτικής Μακεδονίας»
http://www.elisme.gr/en/2013-01-07-19-12-14/item/42-764
[3] Βλ. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
[4] Όπως γράφει στην αρχή ο Σωτ. Σοφιανόπουλος «Το βιβλίο γράφτηκε σε Η/Υ από κάποια κυρία – που θέλησε να παραμείνει ανώνυμη – καθ’ υπαγόρευση του Σωτήρη Σοφιανόπουλου, ενώ για το τύπωμα και φωτογραφίες εξώφυλλου, επιμελήθηκε ο Χρήστος Γεωργαντάς».
[5] Παλιά υπήρξε αξιόλογη Ελληνική Βιομηχανία, βλ. Οικονομίδης Αλέξανδρος, «Η Οδύσσεια της Ελληνικής Βιομηχανίας», Ινστιτούτο Ενδογενούς Παραγωγικής Ανασυγκρότησης (ΙΝ.Ε.Π.Α.), (10/4/2018) https://endogenis.blogspot.com/2018/04/blog-post_10.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προσθέστε τα σχόλια σας: