Το Πρόταγμα της Αριστεράς η Ενδογενής Παραγωγική Ανασυγκρότηση, του Ευάγγελου Αχιλλόπουλου

Πηγή: Capital.gr

Στα χρόνια του μνημονίου το κυρίαρχο αφήγημα είχε στο επίκεντρο τις ξένες επενδύσεις, που με ένα μαγικό τρόπο θα έφερναν την ανάπτυξη στη χώρα. Οι ξένες επενδύσεις που στοχεύουν στην εκμετάλλευση της εσωτερικής αγοράς απαιτούν υψηλό βαθμό εσωστρεφούς ανταγωνιστικότητας για να βρουν πεδίο δράσης. Η στρατηγική της εσωτερικής υποτίμησης, της κεφαλαιακής ασφυξίας και της διάλυσης του εσωτερικού παραγωγικού ιστού είναι χαρακτηριστικά αυτής της πολίτικης στόχευσης. Παρά όμως την πιστή εφαρμογή τέτοιων πολιτικών τα αποτελέσματα είναι μηδαμινά και επικεντρώνονται στον τομέα των υπηρεσιών και του real estate.

Η Ελλάδα για

να σταθεί στα πόδια της, χρειάζεται να στηριχτεί στα πόδια της. Αυτό μπορεί να ακούγεται αυτονόητο, όμως δεν είναι. Η ανασυγκρότηση της χώρας πρέπει να έχει ενδογενή χαρακτηριστικά και να συνδυάζει τον ελληνικό τεχνικό πολιτισμό και την ταυτότητά μας με τις ανάγκες της διεθνούς αγοράς.

Η παραγωγική μας ιστορία έχει μελετηθεί στρεβλά μόνο υπό την σκοπιά του κυριάρχου δυτικού βιομηχανικού πρότυπου. Οφείλουμε να τεκμηριώσουμε τον πλούτο του τεχνικού μας πολιτισμού και να διατυπώσουμε με σαφήνεια τα ιδιαίτερα ταυτοτικά του χαρακτηριστικά. Είναι παντελώς αδύνατο αυτό να επισυμβεί χωρίς ένα ρηξικέλευθο και τεκμηριωμένο βλέμμα στην ιστορία μας, απώτερη μήτρα της ταυτότητας μας.

Ενδογενής ανασυγκρότηση της χώρας είναι αδύνατο να επισυμβεί αν δεν ξανακερδηθεί μια σύνθεση λόγιας και λαϊκής τεχνογνωσίας, σε μια ομότιμη σχέση επιστημόνων και μαστόρων, σχέση ταυτοτική του τεχνικού μας πολιτισμού που πάντα είχε την βάση του στην υψηλή εξειδίκευση των μικρών και ευέλικτων μονάδων.

Η εξωστρεφής ανταγωνιστικότητα υψηλής προστιθέμενης αξίας είναι το ζητούμενο και όχι η εσωστρεφής ανταγωνιστικότητα του μαζικού μοντέλου παραγωγής, της ενίσχυσης των μονοπωλίων, της μείωσης του μισθολογικού κόστους και της συμπίεσης των εργαζομένων σε μια μικρή και κορεσμένη αγορά. Δεν θέλουμε τα νέα παιδιά και το επιστημονικό δυναμικό της χώρας να φεύγει στο εξωτερικό γιατί εδώ δίνουμε μισθούς πείνας και έχουμε δουλειές μόνο για σερβιτόρους και καμαριέρες.

Αυτό για να αλλάξει απαιτείτε να σκύψουμε στα σοβαρά πάνω από τον άνθρωπο που παράγει νέα αξία για την χώρα, τον άνθρωπο που προσπαθεί να βρει νέους δρόμους, τον άνθρωπο που βρίσκεται στην ιδιωτική οικονομία, να τον ακούσουμε και να τον βοηθήσουμε με μεταρρυθμίσεις ουσιαστικές για αυτόν και όχι με ξενόφερτες αρλούμπες.

Η συγκυβέρνηση το μόνο που έκανε ήταν να προστατεύει ειδικά συμφέροντα και να ψάχνει ξενόφερτη ανάπτυξη αδιαφορώντας για τον Έλληνα παραγωγό, δημιουργό, επιχειρηματία, εργαζόμενο.

Απόδειξη το τελευταίο πρόγραμμα ΕΣΠΑ «Επιχειρηματική Ευκαιρία» για ανέργους που τάχα μου, θα δίνει 40.000€ με 100% χρηματοδότηση για να υλοποιήσουν μια ιδέα τους και να φτιάξουν μια νέα επιχείρηση.

Και αμέσως έρχεται η απορία... Που θα βρει τα 40.000€ ένας νέος και μακροχρόνια άνεργος που είχε μια ιδέα για να την υλοποιήσει πρώτα, όπως απαιτεί ο οδηγός του προγράμματος και μετά από 3-4 χρόνια γραφειοκρατίας να τα πάρει πίσω από την επιδότηση? Μα το πρόγραμμα αφορά μόνο πλούσιους ανέργους...

Είναι φανερό πλέον πως η συγκυβέρνηση ξέρει να φτιάχνει προγράμματα μόνο για πλούσιους μικρομεσαίους επιχειρηματίες ή για πλουσίους ανέργους γιατί τέτοιους νομίζει πως έχουμε στην χώρα μας μετά από 5 χρόνια ύφεσης.

Οι ηγέτες της «φιλελεύθερης» δεξιάς επιδόθηκαν στο ανελέητο κυνήγι του ελεύθερου επαγγελματία και του μικρομεσαίου που τους φορολόγησαν από το πρώτο ευρώ και τους διέλυσαν με τα ΚΕΑΟ, ενώ ταυτόχρονα καταργούσαν τον νόμο για τις τριγωνικές συναλλαγές και τις offshore του 2010.

Τα νέα παιδιά με τα startups και την τεχνολογική καινοτομία κάθε χρόνο δημιουργούν 1200 με 2000 νέες ιδέες. Το σύστημα χρηματοδοτεί μόνο μια χούφτα από αυτές, περίπου 15 τον χρόνο, αδιαφορώντας για το 60% ανεργίας στους νέους. Οι νέοι επιχειρηματίες που καινοτομούν ενώ έχουν καταλήξει σε προτάσεις που θα το άλλαζαν αυτό, οι συγκυβέρνηση απλά αδιαφόρησε και έψαξε στο εξωτερικό να βρει λύσεις. Γιατί το έκανε αυτό? Μα απλά γιατί οι προτάσεις των παιδιών ήταν αντισυστημικές και δεν βόλευαν το πλήθος των παρατρεχάμενων της «καινοτομίας».

Οι κυβερνητικοί εταίροι έχασαν την επαφή με την πραγματικότητα του Έλληνα που παλεύει να δημιουργήσει στην Ελλάδα, γιατί πιστεύουν πως η χώρα μας μπορεί να αναπτυχθεί μόνο με ξένες επενδύσεις. Είναι βέβαιο πια πως οι κυβερνητικοί εταίροι απλά δεν έχουν πίστη στον Έλληνα δημιουργό.

Όμως αυτό πρέπει να αλλάξει, καλές οι ξένες επενδύσεις αλλά πρέπει να πιστέψουμε στον Έλληνα δημιουργό γιατί η Ελλάδα πρέπει να αναπτυχθεί από τα μέσα προς τα έξω και όχι από έξω προς τα μέσα.

Αυτή η θεμελιώδης διαφορά είναι το παραγωγικό Πρόταγμα της Αριστεράς.

* Ο κ. Ευάγγελος Αχιλλόπουλος είναι Νέος επιχειρηματίας στην τεχνολογική καινοτομία - Μέλος του Τμήματος Βιομηχανίας του ΣΥΡΙΖΑ