Όπως έχει διαμορφωθεί
μέχρι 8 Σεπτεμβρίου 2015
1. Βιοτεχνία, Startups, Βιομηχανία
1. Σήμα Ελληνικού Προϊόντος
Μια πρόταση που δεν στοχεύει μόνο στην εσωτερική αγορά αλλά και στην διεθνή με την χρήση σύγχρονων μεθόδων μάρκετινγκ μέσω των ηλεκτρονικών κοινωνικών δικτύων. Μια νέα προσέγγιση που εκτός από το Σήμα Ελληνικού Προϊόντος, θα περιέχει και την ποσόστωση σε Ελληνική Προστιθέμενη Αξία (ΕΠΑ ΦΕΚ 1225/2008) με την μορφή αριθμού ή αστερίων ή κάτι άλλο πιο δημιουργικό.
Παράλληλα στο σήμα θα υπάρχει και ένας κωδικός (QR code) που θα επιτρέπει στον χρήστη με την χρήση του κινητού του να επισκέπτεται αυτόματα την ιστοσελίδα το προϊόντος σε μια κεντρική ιστοσελίδα (σε πολλές γλώσσες) που θα περιέχει όλα τα προϊόντα που έχουν την σχετική πιστοποίηση.
Οι χρήστες εκεί θα διαβάζουν περισσότερες πληροφορίες και θα έχουν την δυνατότητα χρησιμοποιώντας το Facebook login τους να αφήνουν αξιολογήσεις και σχόλια. Οι αξιολογήσεις και τα share θα συνδέονται με ένα μηχανισμό επιβράβευσης από τα προϊόντα που συμμετέχουν και θα δίνονται ως δώρο ειδικές συλλεκτικές συσκευασίες από τους παραγωγούς.
Για την πιστοποίηση θα δημιουργηθεί ειδική υπηρεσία σε κάποια από τις υπάρχουσες δομές πιστοποίησης μαζί και κατόπιν διαγωνισμού μια ομάδα μάρκετινγκ και υποστήριξης στα social media της όλης προσπάθειας. Θα μπορούσε για την αρχική σχεδίαση να γίνει και ένα τριήμερο εθελοντικό και ανοιχτό hackathlon challenge που θα δώσει νέες ιδέες και το πνεύμα της νέας γενιάς πάνω στην όλη ιδέα. Το όλο εγχείρημα θα πλαισιωθεί με διαφήμιση στα διεθνή και στα ελληνικά ΜΜΕ.
Έτσι αξιοποιώντας τις νέες τεχνολογίες μάρκετινγκ θα δημιουργηθεί ένα εργαλείο που θα βοηθήσει τα ελληνικά προϊόντα στο εσωτερικό και στο εξωτερικό να γίνουν γνωστά και να βελτιώνονται συνεχώς, προωθώντας ταυτόχρονα και την ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση ωθώντας τους παραγωγούς στην υψηλότερη δυνατή ΕΠΑ.
2. Συνήγορος της Επιχειρηματικότητας
Μια μικρή και ευέλικτη ομάδα μέσα στο Υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης και κάτω από την θεσμική ομπρέλα του ΓΓ Βιομηχανίας θα υποδέχεται με δομημένο τρόπο όλα τα παράπονα της επιχειρηματικής κοινότητας για όλα τα θέματα αδειοδότησης και αρμοδιότητας της γραμματείας με την χρήση ενός συστήματος καταγραφής μέσα από το portal του StartupGreece.gr. Τα προβλήματα θα αναγνωρίζονται από την υπηρεσία και αυτή θα ψάχνει να δει τι ακριβώς έχει συμβεί και θα βοηθά στην απεμπλοκή με τέτοιο τρόπο ώστε να μην ξανά δημιουργείται το ίδιο πρόβλημα δεύτερη φορά.
Σε αυτήν την διαδικασία μπορεί να γίνει ένα τριήμερο Hackathlon που θα δημιουργήσει το πλαίσιο σε συνεργασία με εθελοντές και τους υπάλληλους της υπηρεσίας μαζί με τον ΓΓΒ. Θα ήταν δυνατόν και στα πλαίσια του ίδιου τριημέρου να φτιαχτεί και η εφαρμογή μέσα στο StartupGreece.gr που θα υποδέχεται τα αιτήματα. Επιπλέον θα μπορούσαν να συμμετέχουν και εθελοντές από την αγορά που θα δέχονταν να βοηθήσουν την υπηρεσία στην όλη προσπάθεια. Ο στόχος είναι η απεμπλοκή όλων των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η επιχειρηματικότητα με τις υπηρεσίες του υπουργείου. Σε δεύτερο χρόνο στο ίδιο πρότυπο, θα μπορούσε η ιδία πλατφόρμα να τροφοδοτεί και σε αλλά σχετικά υπουργεία σε αντίστοιχες υπηρεσίες παραπόνα και εμπλοκές που τα αφορούν.
Ο στόχος είναι τελικά η κρατική μηχανή να βρει ένα μηχανισμό αυτό-διόρθωσης των αστοχιών και να γίνει φιλική προς την επιχειρηματικότητα ώστε να μην χρειάζεται fast track για κανένα.
3. Εθνική Αγορά Πόρων Καινοτομίας
Κάτω από την πλατφόρμα του StartupGreece.gr να δημιουργηθεί μια Αγορά Πόρων Καινοτομίας. Όλες οι ειδικευμένες υπηρεσίες για την ανάπτυξη και παραγωγή νέων καινοτομικών προϊόντων συγκεντρωμένες σε ένα σημείο με ανάλυση, φωτογραφίες και περιγραφή μαζί με τιμοκατάλογο για κάθε υπηρεσία και παραγωγική διαδικασία χωριστά από κάθε πάροχο που υπάρχει σε κάθε γωνία της Ελλάδας.
Στην πλατφόρμα θα συμπεριλαμβάνονται από συμβουλευτικές υπηρεσίες, υπηρεσίες πιστοποίησης, θερμοκοιτίδες και βιομηχανικό design μέχρι μηχανουργεία, μικρά συσκευαστήρια, υπηρεσίες ανάπτυξης λογισμικού και δημόσια ερευνητικά εργαστήρια. Η πλατφόρμα θα εκτελεί όλη την διαδικασία booking και ηλεκτρονικής πληρωμής. Κάποιες τυποποιούμενες υπηρεσίες (π.χ. συμβούλου, συγγραφής πατέντας κτλ.) θα έχουν τιμές που θα έχουν προκύψει από διαπραγμάτευση με τους παρόχους ώστε να είναι ιδιαίτερα προσιτές.
Οι πάροχοι θα αξιολογούνται για τις υπηρεσίες τους από τους πελάτες, και η ΓΓΒ θα έχει ένα κονδύλι χρηματοδότησης από τα ΕΣΠΑ που θα συμπληρώνει ένα μικρό μέρος της δαπάνης που θα κάνουν όσοι χρησιμοποιούν την πλατφόρμα και πληρούν κάποια κριτήρια. Όσο μεγαλύτερη η επιχείρηση που θα χρησιμοποιεί την πλατφόρμα τόσο μικρότερη η δημόσια συμβολή. Επίσης θα μπορούν να δίνονται κουπόνια καινοτομίας με πιστώσεις από το νέο ΕΣΠΑ για χρήση μέσα από την πλατφόρμα.
Θα χρειαστεί να δημιουργηθεί μια δομή υποστήριξης της αγοράς που θα μπορεί να συνεργαστεί με εξωτερικούς συνεργάτες «κυνηγούς πόρων καινοτομίας» που θα πληρώνονται με ποσοστά από την χρήση των πόρων που βρήκαν. Οι εξωτερικοί συνεργάτες θα βοηθούν τους παρόχους με τα κείμενα τις φωτογραφίες και την δομή του τιμοκατάλογου τους για την πλατφόρμα.
Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός που από την μια θα επιτρέπει εύκολα και γρήγορα οι μΜΕ να βρίσκουν τις ειδικευμένες υπηρεσίες που ψάχνουν και από την άλλη οι χιλιάδες μικρές παραγωγικές μονάδες και τα διάφορα εργαστήρια να βρίσκουν πρόσβαση σε πελάτες. Ταυτόχρονα η δομημένη διαδικασία θα επιτρέπει την στοχευόμενη χρηματοδότηση μΜΕ και startups για την παράγωγη προϊόντων σταματώντας την απώλεια κεφαλαίων σε πάγια, αξιοποιώντας όλες τις υπάρχουσες υποδομές και δυνατότητες της οικονομίας προάγοντας στην πράξη την δικτύωση των επιχειρήσεων και την δημιουργία σε δεύτερο χρόνο clusters μέσα όμως από την κάλυψη πραγματικών αναγκών και όχι εικονικών.
4. Κουπόνια καινοτομίας για πολύ μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις
Είναι μια ιδέα που είχε δοκιμαστεί στο παρελθόν που όμως δεν είχε επιτυχία. Το πρόβλημα βρίσκονταν στο εύρος τον υπηρεσιών που χρηματοδοτούνταν. Μονό συμβουλευτικές υπηρεσίες ως επί το πλείστον. Η μΜΕ επιχειρήσεις έχουν ανάγκη μια πλειάδα από υπηρεσίες για να φτάσουν στο σημείο να παράγουν. Αυτό που χρειάζεται είναι μια εργαλειοθήκη προγραμμάτων, που αντί να δίνουν ένα μεγάλο πόσο για ένα συνολικό επιχειρηματικό σχέδιο, να δίνουν μικρά ποσά που να ακολουθούν τις φάσεις ανάπτυξης των επιχειρήσεων μέσα από διακριτά βήματα.
Στα πλαίσια χρήσης της Εθνικής Αγοράς Πόρων Καινοτομίας θα μπορούσαν να φτιαχτούν πακέτα όπως, «Διερευνώ», «Αναπτύσσω», «Ερευνώ», «Σχεδιάζω», «Κατοχυρώνω», «Βελτιώνω», «Παράγω», «Διαφημίζω», «Ταξιδεύω σε Αγορές», «Συμμετέχω σε Εκθέσεις» κτλ για τα διάφορα στάδια ανάπτυξης μιας επιχείρησης και να δίνονταν με την μορφή κουπονιών μετά από μια απλή διαδικασία αξιολόγησης. Η επιτυχής υλοποίηση ενός σταδίου θα δίνει αυτόματα το πράσινο φως για κάποιο επόμενο στάδιο κτλ.
Στόχος είναι να δοθεί μια εύκολη διέξοδος στις μΜΕ και μακριά από χρονοβόρες διαδικασίες, εγγυήσεις, ανάγκη ιδίων κεφαλαίων και εμπλοκή του γονατισμένου τραπεζικού συστήματος ώστε οι μΜΕ να μπορέσουν να αναπτύξουν, να βελτιώσουν και να εξάγουν τα προϊόντα τους στις διεθνείς αγορές και όχι μόνο.
5. Επιχειρηματικές υποτροφίες σε άτυπες ομάδες startups
Νέοι άνθρωποι με επιχειρηματικές ιδέες για νέα προϊόντα και υπηρεσίες διεθνώς εμπορεύσιμα σήμερα χωρίς ιδία κεφάλαια δεν μπορούν να φτάσουν ούτε καν στο στάδιο του λειτουργικού πρωτοτύπου. Δεν μπορούν να συμμετέχουν σε προγράμματα χρηματοδοτούμενα γιατί είναι τεράστιο το οικονομικό βάρος της έναρξης επιχειρηματικής δραστηριότητας με όλες τις απαιτήσεις έδρας, ασφαλιστικής κάλυψης και λογιστηρίου.
Μια λύση στο πρόβλημα αυτό είναι η έννοια των επιχειρηματικών υποτροφιών όπου δίνεται μια πίστωση σε μια κλειστή αγορά ειδικευμένων υπηρεσιών που τους επιτρέπει να φτάσουν την ιδέα τους μέχρι το στάδιο του λειτουργικού πρωτοτύπου και να ετοιμάσουν και ένα επαγγελματικό επιχειρηματικό σχέδιο ώστε να είναι σε θύσει να ψάξουν για χρηματοδότηση.
Σε συνδυασμό με την παραπάνω Εθνική Αγορά Πόρων Καινοτομίας θα μπορούσε να εφαρμοστεί ένα πρωτότυπο μοντέλο συμμετοχικής αξιολόγησης (i.D.e.a.) με την χρήση του πλυθοπορισμού (Crowd Sourcing) μέσα από την πλατφόρμα του StartupGreece.gr. Κάθε δυο μήνες θα έρχονται σε επαφή άνθρωποι με ιδέες με ικανούς επαγγελματίες με εμπορικές ικανότητες (που σήμερα είναι άνεργοι) και μέσα από μια συμμετοχική διαδικασία αξιολόγησης θα επιλέγονται παράλληλα και με την βοήθεια εθελοντών μεντόρων, θα δημιουργούνται άτυπες ομάδες που θα αποκτούν πίστωση και πρόσβαση στην Αγορά Πόρων Καινοτομίας ώστε να υλοποιήσουν την ιδέα τους. Ήδη τέτοιες συμμετοχικές δράσεις (StartupWeekend, Hackathlons) γίνονται στην Ελλάδα με μεγάλη συμμέτοχη εν είδη παιχνιδιού καινοτομίας που όμως μένουν μισές λόγο έλλειψης κεφαλαίων για τα επόμενα βήματα.
Στόχος είναι να δοθεί η ευκαιρία σε 6000 ιδέες μέσα σε μια πενταετία να δοκιμαστούν στην πράξη και σε συνδυασμό με άλλα μετρά που προτείνονται να έχουμε σε βάθος 6 ετών 600-900 νέες δυναμικές επιχειρήσεις στον χώρο της καινοτομίας υψηλής προστιθεμένης άξιας.
6. Ταμείο Επιχειρηματικών Συμμέτοχων Κοινωνικού Αντίκτυπου (VC Impact Fund)
Είναι γνωστό το τεράστιο πρόβλημα που έχουν οι startups επιχειρήσεις στην πρόσβαση τους σε κεφάλαια εκκίνησης μέχρι 350.000 ευρώ. Τα κλασσικά ταμεία Επιχειρηματικών Συμμέτοχων παρόλο που έχουν μεγάλη κρατική ενίσχυση το μοντέλο λειτουργίας τους βασίζεται στην χρηματοδότηση startups με υπερβολικά φιλόδοξους στόχους αγοράς (25-30εκ ευρώ κύκλο εργασιών σε 5 χρόνια) με αποτέλεσμα να μην χρηματοδοτούνται εγχειρήματα που θα ήταν βιώσιμα αλλά δεν θα είχαν τόσο μεγάλα κέρδη (3-5εκ ευρώ κύκλο εργασιών σε 5 χρόνια) στο μέλλον.
Το αποτέλεσμα αυτού είναι να χρηματοδοτούνται ελάχιστες startups (5-10) κάθε χρόνο παρόλο που υπάρχουν δεκάδες εκατομμύρια στα ταμεία των Venture Capitals. Επιπλέον τα ταμεία αυτά για λόγους που έχουν σχέση με το διαχειριστικό τους κόστος κάνουν ελάχιστες μικρές επενδύσεις στο εύρος των 350.000 ευρώ που είναι απαραίτητα για ένα startup μέχρι να φτάσει να είναι βιώσιμο και να μπορεί να σηκώσει έναν επόμενο χρηματοδοτικό γύρο.
Προτείνεται η δημιουργία ενός ειδικού Ταμείου Επιχειρηματικών Συμμέτοχων Κοινωνικού Αντίκτυπου (Impact Fund) που θα έχει διαφορετικό στόχο από το κλασσικό της υψηλής κερδοφορίας που έχουν σήμερα τα Venture Capitals. Θα στοχεύουν στην μεγάλη πληθώρα των startups που μπορούν να είναι βιώσιμα αλλά δεν έχουν και τόσο τεράστιες αγορές να καλύψουν. Θα συμμετέχει το δημόσιο όπως συμβαίνει και σήμερα με τα VC σε ποσοστό 70% (μπορεί να συμμετέχει ακόμα και το European Social Fund) μαζί με μεγάλα φιλανθρωπικά ιδρύματα (Νιάρχος, Ωνάσειο, Απόδημος ελληνισμός κτλ). Ένα Impact Fund μπορεί να έχει στόχο εκτός από την βιωσιμότητα του, τις θέσεις εργασίας και το κοινωνικό μέρισμα. Παράλληλα θα έλκει επενδυτές για την φάση απο-επένδυσης του ταμείου από τα startups μέσω μιας επιπλέον πλατφόρμας μέσα στο StartupGreece.gr όπου θα καλούνται επενδυτές να δουν τα αποτελέσματα των επιχειρήσεων ώστε να μπορούν εύκολα να επενδύσουν.
Στόχος είναι να έχουμε πάνω από 1200 επενδύσεις σε ώριμα startups και εντέλει πάνω από 900 από αυτά να βγουν από το Ταμείο βιώσιμα ενώ ταυτόχρονα θα έχουμε προσελκύσει κεφάλαια και ανθρώπινο δυναμικό από το εξωτερικό λόγο του μεγέθους του εγχειρήματος που θα είναι μοναδικό σε παγκόσμια κλίμακα.
7. Αναγέννηση σχολάζουσων παραγωγικών υποδομών
Draft///
Χρειάζεται μια διαχειριστική δομή
α) Να αναγνωριστούν οι υποδομές και να καταγραφούν οι δυνατότητες
β) Να υπάρχει ξεκάθαρο το ιδιοκτησιακό καθεστώς
γ) Να βρεθούν οι τεχνίτες και οι τελευταίοι που τις χρησιμοποίησαν και να προσεγγιστούν
δ) Να οργανωθεί ένα Hackathlon με στόχο να μαζευτούν νέοι και μεγαλύτεροι μαζί με τους ανθρώπους που τελευταίοι λειτούργησαν την εν λόγο υποδομή
ε) Μέσα σε ένα σαββατοκύριακο σε “48 ώρες” κατά την διάρκεια του Hackatlon αυθόρμητες ομάδες οργανώνονται, ενημερώνονται από τους ανθρώπους της διαχειριστικής δομής για την κατάσταση και όλοι μαζί καταλήγουν σε τρεις ή παραπάνω εναλλακτικές προτάσεις / bussines plan.
ζ) Όλοι μαζί να τις αξιολογήσουν και να ψηφίσουν την καλύτερη
η) Η διαχειριστική δομή να αναλάβει με κάποιο τρόπο να μαζέψει τους εθελοντές που είχαν την καλύτερη πρόταση και να τους χρηματοδοτήσει να την υλοποιήσουν μαζί και όσοι παλιοί τεχνίτες θέλουνε την δουλέψουν
θ) Να δημιουργηθεί εταιρεία λαϊκής βάσης για να συγκεντρωθούν τα κεφάλαια μέσα από μια διαδικασία Crowdfunding και να συμπληρώσει το δημόσιο τα υπόλοιπα Το managment θα το έχει η ομάδα με την καλύτερη ιδέα μαζί και ένα ποσοστό της νέας εταιρείας
8. Νέος Αναπτυξιακός νόμος
Τυπικά ένας κλασσικός αναπτυξιακός νόμος ακολουθεί τα εξής βήματα για την χρήση του από τις ωφελούμενες επιχειρήσεις:
1, Αίτηση με ένα επενδυτικό σχέδιο και μια σειρά από δικαιολογητικά.
2, Αξιολόγηση.
3, Συμβασιοποίηση.
4, Υλοποίηση από την ωφελούμενη επιχείρηση.
5, Έλεγχος.
6, Παροχή ενίσχυσης.
Στα βήματα 1-2 (Αίτηση, Αξιολόγηση) γίνεται μια διαδικασία που στόχο έχει να καταλήξει σε μια Σύμβαση μεταξύ του ΥΠΑΝ και του ωφελούμενου. Όμως αυτή η σύμβαση δεν ωφελεί σε τίποτα την επιχείρηση γιατί πρέπει η επιχείρηση με ίδιες δυνάμεις να υλοποιήσει την δράση ΠΡΏΤΑ και στο τέλος μετά από έλεγχο να εισπράξει την ενίσχυση. Αυτό γιατί ακόμα και αν χρησιμοποιηθεί τραπεζικός δανεισμός για την υλοποίηση η επιχείρηση πρέπει να καταβάλει πλήρεις εγγυήσεις εκτός από την σύμβαση στην τράπεζα κάτι που κάνει αχρείαστη την σύμβαση για την επιχείρηση έτσι και αλλιώς.
Μια διαφορετική διαδικασία θα ήταν:
Στα βήματα 1-2 (Αίτηση, Αξιολόγηση) γίνεται μια διαδικασία που στόχο έχει να καταλήξει σε μια Σύμβαση μεταξύ του ΥΠΑΝ και του ωφελούμενου. Όμως αυτή η σύμβαση δεν ωφελεί σε τίποτα την επιχείρηση γιατί πρέπει η επιχείρηση με ίδιες δυνάμεις να υλοποιήσει την δράση ΠΡΏΤΑ και στο τέλος μετά από έλεγχο να εισπράξει την ενίσχυση. Αυτό γιατί ακόμα και αν χρησιμοποιηθεί τραπεζικός δανεισμός για την υλοποίηση η επιχείρηση πρέπει να καταβάλει πλήρεις εγγυήσεις εκτός από την σύμβαση στην τράπεζα κάτι που κάνει αχρείαστη την σύμβαση για την επιχείρηση έτσι και αλλιώς.
Μια διαφορετική διαδικασία θα ήταν:
1, Συνοπτική Αίτηση σε μια σχετικη διαδικτυακή πλατφόρμα.
2, Υλοποίηση.
3, Έλεγχος με κριτήριο την Ελληνική Προστιθέμενη Αξία >35%, ΦΕΚ 1225/2008 (με επιπλέον κάποια άλλα κριτήρια όπως θέσεις εργασίας, δικαιολογητικά κτλ) από την ίδια την επιχείρηση και
4, εφόσον αντικειμενικά η επιχείρηση έχει καλύψει τα κριτήρια αυτόματη παροχή της ενίσχυσης με φορολογικές και ασφαλιστικές απαλλαγές εκ του νόμου με απλή ανακοίνωση της από την επιχείρηση στις αρχές.
Οι αρχές μπορούν να κάνουν άμεσα έλεγχο ή όποια στιγμή θέλουν για την επιβεβαίωση της τήρησης των κριτήριων και αν βρουν άλλο αποτέλεσμα να ανακαλέσουν αναδρομικά τις απαλλαγές.
Η διαδικασία δεν διαφέρει στην ουσία της γιατί απλά και στις δυο περιπτώσεις η παροχή της ενίσχυσης γίνεται στο τέλος μετά από έλεγχο. Αυτό το δεδομένο κάνει την αρχική ενδελεχή αίτηση και την μετέπειτα αξιολόγηση μια υπερβολική διαδικασία γιατί πολύ απλά δεν εξυπηρετούν καμία ουσιαστική λειτουργία εφόσον η ενίσχυση πάντα καταβάλετε στο τέλος μετά από τον σχετικό έλεγχο. Επιπλέον προτείνεται η παροχή απαλλαγής ασφαλιστικών εισφορών και διαφόρων τελών (δημοτικά κτλ) για ένα διάστημα 3-5 ετών πέραν από φορολογικές απαλλαγές αντί για άλλη οικονομική ενίσχυση, γιατί αυτού του τύπου η οικονομική παροχή είναι πραγματική και μειώνει σημαντικά το κόστος της αρχικής επένδυσης σε μια επιχείρηση, ενώ μια απλή φοροαπαλλαγή έχει αποτέλεσμα μόνο όταν υπάρχουν κέρδη κάτι που ποτέ δεν συμβαίνει στην έναρξη μιας επένδυσης έτσι και αλλιώς.
Με την προτεινόμενη διαδικασία ο αιτών με μια απλή αίτηση, με ένα γενικό προϋπολογισμό και ένα χρονοδιάγραμμα, παίρνει μια σειρά προτεραιότητας, αποφεύγει όλο το κόστος και την καθυστέρηση για ένα πλήρες επενδυτικό σχέδιο μαζί με το βουνό από τα δικαιολογητικά και η αξιολόγηση αντί να γίνει επί θεωρητικού αποτελέσματος, γίνεται επί πραγματικού βάση αντικειμενικών δεικτών στο τέλος της διαδικασίας οπότε και γίνεται αυτόματα η παροχή της ενίσχυσης βάση του αρχικού προϋπολογισμού.
Ο στόχος είναι,
Η διαδικασία δεν διαφέρει στην ουσία της γιατί απλά και στις δυο περιπτώσεις η παροχή της ενίσχυσης γίνεται στο τέλος μετά από έλεγχο. Αυτό το δεδομένο κάνει την αρχική ενδελεχή αίτηση και την μετέπειτα αξιολόγηση μια υπερβολική διαδικασία γιατί πολύ απλά δεν εξυπηρετούν καμία ουσιαστική λειτουργία εφόσον η ενίσχυση πάντα καταβάλετε στο τέλος μετά από τον σχετικό έλεγχο. Επιπλέον προτείνεται η παροχή απαλλαγής ασφαλιστικών εισφορών και διαφόρων τελών (δημοτικά κτλ) για ένα διάστημα 3-5 ετών πέραν από φορολογικές απαλλαγές αντί για άλλη οικονομική ενίσχυση, γιατί αυτού του τύπου η οικονομική παροχή είναι πραγματική και μειώνει σημαντικά το κόστος της αρχικής επένδυσης σε μια επιχείρηση, ενώ μια απλή φοροαπαλλαγή έχει αποτέλεσμα μόνο όταν υπάρχουν κέρδη κάτι που ποτέ δεν συμβαίνει στην έναρξη μιας επένδυσης έτσι και αλλιώς.
Με την προτεινόμενη διαδικασία ο αιτών με μια απλή αίτηση, με ένα γενικό προϋπολογισμό και ένα χρονοδιάγραμμα, παίρνει μια σειρά προτεραιότητας, αποφεύγει όλο το κόστος και την καθυστέρηση για ένα πλήρες επενδυτικό σχέδιο μαζί με το βουνό από τα δικαιολογητικά και η αξιολόγηση αντί να γίνει επί θεωρητικού αποτελέσματος, γίνεται επί πραγματικού βάση αντικειμενικών δεικτών στο τέλος της διαδικασίας οπότε και γίνεται αυτόματα η παροχή της ενίσχυσης βάση του αρχικού προϋπολογισμού.
Ο στόχος είναι,
α) η επικέντρωση στην δημιουργία υψηλής ΕΠΑ και στις παραγωγικές επενδύσεις που δημιουργούν θέσεις εργασίας,
β) να εξαλειφτεί η γραφειοκρατία και η διαφθορά, γ) να είναι απόλυτα στον έλεγχο της επιχείρησης η διαδικασία,
γ) να βασίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια και να μην εξαρτάται από εξωτερικούς παράγοντες ο χρόνος της παροχής της ενίσχυσης ώστε αυτή να παράγει άμεσα αποτελέσματα στην λειτουργία της επένδυσης και τέλος
δ) μια τέτοια ενίσχυση δεν επιβαρύνει άμεσα την δημοσιονομική θέση της χώρας και δεν επηρεάζεται από την κατάσταση ρευστότητας του δημοσίου η παροχή των ενισχύσεων.
2. Νομικό Πλαίσιο
Σύστημα Ευρεσιτεχνίας
1. Σύμβουλος Ευρεσιτεχνιών
Στο πλαίσιο της απελευθέρωσης των επαγγελμάτων να αποσυνδεθεί η κατάθεση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας από το δικηγορικό επάγγελμα (ως πληρεξούσιου) όπως συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο, όπου οι Patent Attorneys (αντίκλητοι ευρεσιτεχνιών) δεν είναι δικηγόροι αλλά είναι μόνο επιστήμονες, πιστοποιημένοι και τεχνικά ειδικευμένοι στο αντικείμενο που πραγματεύεται η κάθε ευρεσιτεχνία (EPO Patent Professionals).
Ενώ στην Ευρώπη και παντού στον κόσμο δεν ταυτίζεται το επάγγελμα του Patent Αttorney (Representative) ή Patent Professional με αυτό του δικηγόρου, αλλά με αυτό ενός ειδικευμένου επιστήμονα, ηλεκτρολόγου, χημικού, βιολόγου κτλ. στην Ελλάδα ο νόμος 1733/1987 με την αντίστοιχη Υπουργική Απόφαση 15928/ΕΦΑ/1253/1987 ορίζουν πως μόνο ένας δικηγόρος, ως πληρεξούσιος, μπορεί να καταθέσει αίτηση ευρεσιτεχνίας και να εκπροσωπεί τον εφευρέτη.
Με αυτόν τον τρόπο έχουμε απαγορεύσει την εξειδίκευση μηχανικών και επιστημόνων στην συγγραφή, κατάθεση και εκπροσώπηση των εφευρετών και των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας τους έναντι των εξεταστών τους, με τραγικά αποτελέσματα στην ποιότητα των Ελληνικών πατεντών μιας και το συγκεκριμένο επαγγελματικό αντικείμενο επιβάλει την κατάθεση της αίτησης μέσω αποκλειστικά πληρεξούσιου δικηγόρου, κάτι που αποτελεί εκτροπή και είναι εντελώς αντίθετο με την Ευρωπαϊκή και διεθνή πρακτική.
Προτείνουμε την δημιουργία επαγγέλματος Συμβούλου Ευρεσιτεχνιών (σε ελεύθερη μετάφραση κατά το ευρωπαϊκό Patent Professional) και αλλαγή της υπουργικής απόφασης 15928/ΕΦΑ/1253/1987 με νέα που να προσθέτει και τους επιστήμονες πιστοποιημένους από το EPO (εκτός από τους δικηγόρους) ως ικανούς να λειτουργούν ως αντίκλητοι εφευρετών ενώπιο του ΟΒΙ, ενσωματώνοντας την ευρωπαϊκή και διεθνή πρακτική και χωρίς να αποκλείονται οι δικηγόροι έτσι ώστε να συνεχίσουν να χειρίζονται τις εισερχόμενες ευρεσιτεχνίες και να μην υπάρχουν αντιδράσεις.
Εδώ θα θέλαμε να σημειώσουμε πως όταν το 1987 ενσωματώσαμε στο δίκαιό μας την Ευρωπαϊκή νομοθεσία που απαιτεί ειδικές εξετάσεις και επιστημονικό πτυχίο για να αποκτήσει κάποιος το δικαίωμα να εκπροσωπεί εφευρέτες ενώπιων του Ευρωπαϊκού Γραφείου Πατεντών (EPO) ρωτηθήκαμε με μια μεταβατική διάταξη να δηλώσουμε τους τρέχοντες Έλληνες ειδικούς. Τότε ο Δικηγορικός Σύλλογος δήλωσε όλους τους έλληνες δικηγόρους!
Με αποτέλεσμα αν κάποιος προσπαθήσει να βρει στην βάση δεδομένων του EPO τους μοναδικούς δυο Έλληνες Patent Professionals που έχουν πράγματι περάσει τις εξετάσεις, οι πιθανότητές του είναι 99% να πέσει σε κάποιο αδαή δικηγόρο που δεν έχει την παραμικρή ιδέα για το αντικείμενο.
2. Η Αγγλική Γλώσσα στην συγγραφή ευρεσιτεχνιών
Η συγγραφή μιας ευρεσιτεχνίας στα ελληνικά και η αναγκαστική μετάφραση της στα αγγλικά σε δεύτερο στάδιο δημιουργεί τεράστια προβλήματα στην νομική υποστήριξη της σε μια πιθανή μελλοντική δικαστική διαμάχη μιας και είναι εξαιρετικά δύσκολη η μετάφραση του αρχικού ελληνικού τεχνικού-νομικού κειμένου στα αγγλικά. Καλώς ή κακώς οι διεθνείς ευρεσιτεχνίες έχουν αξία στις μεγάλες διεθνείς αγορές και όχι κλειστά ελληνικά πλαίσια που η αγορά των 11εκ ανθρώπων είναι εντελώς περιορισμένη.
Προτείνετε να γίνει αποδεκτή η κατάθεση αίτησης διπλώματος ευρεσιτεχνίας στην Αγγλική και να είναι απαιτητή σε διάστημα 3ων μηνών η ελληνική μετάφραση της. Κάτι που είναι εξαιρετικά απλό για έναν Έλληνα εφευρέτη. Σε περίπτωση δικαστικής διαμάχης στην Ελλάδα θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί το ελληνικό κείμενο ή και το αγγλικό πρωτότυπο. Όμως όταν θα υπάρχει διαμάχη στο εξωτερικό η αξία του αγγλικού κειμένου θα είναι αμέσως αντιληπτή από τον εφευρέτη. Πρέπει να γίνει κατανοητό πως η άξια μιας ευρεσιτεχνίας είναι απόλυτα συνδεμένη με την ποιότητα του τεχνικού-νομικού κειμένου και της σύνταξης του.
Τέλος με την απαραίτητη μετάφραση στα ελληνικά δεν θα πληγεί και η αγορά των ελλήνων νομικών που θα συνεχίσουν απλά να μετακινούν χαρτιά και να κάνουν τις μεταφράσεις στις εισερχόμενες ευρεσιτεχνίες που πάντα έκαναν.
3. Εισαγωγή του θεσμού της Προσωρινή Αίτησης Ευρεσιτεχνίας
Θεσμοθέτηση κατά το Αμερικάνικο πρότυπο, -που έχει γίνει αποδεκτό από το EPO-, (ονομάζεται “Provisional Patent Application” μεταφραζόμενο σε «Προσωρινή Αίτηση Ευρεσιτεχνίας»). Είναι μια μορφή αίτησης για κατοχύρωση που γίνεται με πάρα πολύ χαμηλό κόστος 50-100 €, συμπληρώνεται επί τόπου στην υπηρεσία μιας στάσης του ΟΒΙ αμέσως με τη βοήθεια εξειδικευμένου προσωπικού του ΟΒΙ.
Αυτή η αίτηση περιλαμβάνει μια γενική περιγραφή της ιδέας της προς κατοχύρωση πατέντας σε συνδυασμό με μια τουλάχιστον βασική αξίωση. Με αυτόν τον τρόπο ο εφευρέτης κερδίζει 12 μήνες περιθώριο να καταθέσει την κανονική αίτηση, κατοχυρώνοντας όμως ημερομηνία αρχαιότητας αυτή καθαυτή της προσωρινής αίτησης κατοχύρωσης.
Έτσι ο εφευρέτης δεσμεύει την ημερομηνία και την ιδέα του, με πάρα πολύ χαμηλό κόστος, πολύ γρήγορα και έχει πλέον χρόνο στη διάθεσή του να αξιολογήσει την ιδέα του, να βρει χρηματοδότηση και να καταθέσει την κανονική αίτηση. Στην αίτηση δηλώνεται ο εφευρέτης και ο δικαιούχος. Στο επόμενο στάδιο της κανονικής αίτησης, μπορεί να προστεθούν και επιπλέον εφευρέτες.
4. Κριτήριο Καινοτομικότητας στις κρατικές ενισχύσεις
Τα διεθνή διπλώματα ευρεσιτεχνίας (αυτά που αναγνωρίζονται από τον ΟΟΣΑ ως τριαδικά) που απονέμονται σε Έλληνες εφευρέτες είναι ελάχιστα, 15-30 συνολικά κάθε χρόνο. Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, τα αντίστοιχα διεθνή διπλώματα που απονέμονται π.χ. σε Φιλανδούς είναι 400-500 κάθε χρόνο, ενώ σε Γερμανούς ανέρχονται σε >6.000. Η εξωστρεφής ανταγωνιστικότητα μιας χώρας διεθνώς μετριέται κατά ένα μεγάλο ποσοστό από τα στατιστικά κατοχής διεθνών διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας.
Διαπιστώνουμε ότι, στα μέχρι σήμερα προγράμματα ΕΣΠΑ, δεν αναγνωρίζετε όσο θα αναμενόταν η καινοτομία που παράγεται από τους Έλληνες εφευρέτες. Αυτό είναι αναγκαίο να κατοχυρωθεί στο νέο ΕΣΠΑ. Προτείνουμε σε όλα τα Προγράμματα που θα επιδοτούν καινοτόμες επιχειρήσεις, το κριτήριο της καινοτομικότητας να γίνεται δεκτό ότι πληρούται αυτοδίκαια όταν η αιτούσα επιχείρηση ή/και οι μέτοχοι διαθέτουν και εισφέρουν στην επιχείρηση διεθνές δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, που έχει κατοχυρωθεί και ταυτόχρονα η εφεύρεση είναι σχετική της επιχειρηματικής δραστηριότητας που πρόκειται να επιδοτηθεί.
Το επιχείρημα πως δεν μπορούμε, τάχα, να χρηματοδοτούμε κάθε διεθνή εφεύρεση είναι άτοπο, γιατί έχουμε τόσο λίγες διεθνείς εφευρέσεις κάθε χρόνο που δεν είναι δυνατόν, ακόμα και όλες μαζί, ούτε καν να καλύψουν το 5% μιας κλασικής προκήρυξης ενός οποιουδήποτε προγράμματος ΕΣΠΑ. Δεν είναι δυνατό να έχουμε καταγράψει περιπτώσεις με αιτήσεις σε προγράμματα καινοτομικής επιχειρηματικότητας που απορρίφτηκαν ως μη καινοτομικές ενώ αξιοποιούσαν διεθνείς εφευρέσεις Ελλήνων εφευρετών.
Κάθε μια εφεύρεση Έλληνα που δεν αξιοποιούμε μας στερεί ανταγωνιστικά προϊόντα και υπηρεσίες, ενώ ταυτόχρονα διώχνουμε ικανούς ανθρώπους από τη χώρα.
5. Μισθολογική εξομοίωση των κατόχων Ευρωπαϊκού Δ.Ε με Διδακτορικό τίτλο
Στον νόμο 2019/2001 ορίζεται πως ένας ερευνητής για να μπορεί να φέρει τον τίτλο «Ερευνητής Β» ή «Ερευνητής Γ» που είναι από τις υψηλότερες θέσεις που μπορεί να ανελιχτεί ένας κάτοχος διδακτορικού τίτλου, απαιτείται να έχει «κάνει πρωτότυπες δημοσιεύσεις σε επιστημονικά και τεχνικά περιοδικά διεθνώς αναγνωρισμένου κύρους ή να έχει διεθνή διπλώματα ευρεσιτεχνίας».
Οι εφευρέτες που παράγουν παγκοσμίως πιστοποιημένη νέα γνώση σε κάποιο τομέα της επιστήμης, τεχνολογίας ή τεχνικής, προτείνουμε πως δικαιωματικά τους αξίζει να απολαμβάνουν τιμής ένεκεν, σαν αναγνώριση της προσπάθειάς τους, την εξομοίωση αυτή, με όλα τα ευεργετήματα που ακολουθούν (μισθολογικά, μόρια, ηθική καταξίωση).
Στην Γερμανία αυτό είναι μια συνήθης πρακτική, ένας από τους πρώτους που του απονεμήθηκε τιμής ένεκεν Διδακτορικό στην Μηχανική το 1969, είναι ο εφευρέτης Felix Wankel για τον πασίγνωστο κινητήρα εσωτερικής καύσης Wankel που φέρουν σήμερα τα Mazda RX-7. Ο Felix Wankel ήταν παντελώς αμόρφωτος, πρόκειται για έναν αυτοδίδακτο μηχανικό που κατάφερε να κατασκευάσει τον πρώτο περιστροφικό κινητήρα στον κόσμο.
Ας μην ξεχνάμε πόσοι θα ρισκάρουν μια μικρή περιουσία για να ερευνήσουν το εφικτόν μιας ιδέας, να κατασκευάσουν ένα εργαστηριακό πρωτότυπο, και τελικά μετά από τόσα χρόνια προσωπικής προσπάθειας, με προσωπικές θυσίες, να καταφέρουν να το κατοχυρώσουν. Ο 1 στους 20 θα φτάνει σε αυτόν τον στόχο. Με 15-30 ευρωπαϊκά διπλώματα τον χρόνο από έλληνες εφευρέτες δεν πιστεύουμε πως θα επηρεαστεί η μισθολογική ισορροπία της ελληνικής οικονομίας, όμως το κίνητρο και η ηθική ικανοποίηση που θα λάβουν οι έλληνες εφευρέτες θα είναι τεράστια.
Δίκαιο Ανταγωνισμού
1. Δέσμευση του 25% του ραφιού για νέους παραγωγούς στα Σουπερ Μάρκετ
Είναι γνωστό το γεγονός ότι για να μπει κάποιος παραγωγός στο ράφι των μεγάλων αλυσίδων Σούπερ Μάρκετ θα πρέπει να καταβάλει σημαντικά ποσά σαν «αέρα». Η είσοδος του επίσης εξαρτάται από το καθεστώς στην αγορά του συγκεκριμένου προϊόντος, δηλαδή αν οι εταιρείες που ελέγχουν το μεγάλο κομμάτι της αγοράς αυτής θα επιτρέψουν στην αλυσίδα Σούπερ Μάρκετ να δεχτεί και τον νέο ανταγωνιστή. Ο τρόπος αποτροπής εισόδου είναι πολύ απλό: έμμεσες ή άμεσες απειλές προς την αλυσίδα ότι θα «χαλάσουν» οι όροι συνεργασίας με τους δυνατούς. Μάλιστα από αυτές τις μεθόδους δεν ξεφεύγουν και μεγάλες εταιρείες-παραγωγοί οι οποίες αποφασίζουν να εισέλθουν σε νέα αγορά και βρίσκονται αντιμέτωπες με ήδη καθιερωμένες καταστάσεις.
Με απόφασή του Υπουργού Οικονομίας μπορούν να υποχρεωθούν οι μεγάλες αλυσίδες Λιανικού Εμπορίου (Σούπερ Μάρκετ) που αθροιστικά κατέχουν μερίδιο αγοράς άνω του 70%, να διαθέτουν συγκεκριμένο μερίδιο από το «ράφι» κάθε κατηγορίας προϊόντων, σε εταιρείες που δεν ανήκουν στις «κατέχουσες δεσπόζουσα θέση» ή «κατέχοντας μερίδιο σε συλλογική δεσπόζουσα θέση» στην αγορά του προϊόντος. Το ποσοστό του ραφιού που θα δεσμευθεί δεν μπορεί να ξεπερνάει το 25% του συνολικού ωφέλιμου χώρου που αφιερώνεται στο προϊόν με οποιονδήποτε τρόπο εντός του καταστήματος. Η ρύθμιση μπορεί να ισχύσει για χρονικό διάστημα που δεν θα ξεπερνάει τους 24 μήνες. Στην συνέχεια μπορεί να εφαρμοστεί και δεύτερη φορά για το ίδιο χρονικό διάστημα, αφού όμως μεσολαβήσουν 12 μήνες από την πρώτη εφαρμογή της. Η παραχώρηση του χώρου στο ράφι γίνεται προς τις νεοεισερχόμενες επιχειρήσεις χωρίς επιπλέον οικονομική επιβάρυνση («αέρα»), είτε άμεσα είτε έμμεσα. Την γνώμη για το ποιες εταιρείες κατέχουν δεσπόζων ή συλλογικά δεσπόζων μερίδιο αγοράς σε μια σχετική κατηγορία προϊόντων την διατυπώνει με απόφασή της η Επιτροπή Ανταγωνισμού
Με την προτεινόμενη ρύθμιση (που υπάρχει ακόμα και στο Βρετανικό δίκαιο ανταγωνισμού) θα μπουν «αναγκαστικά» στα ράφια των μεγάλων αλυσίδων νέοι παραγωγοί και θα ενταθεί ο ανταγωνισμός Μπαίνοντας Έλληνες παραγωγοί θα προσφέρουν περισσότερες θέσεις εργασίας. Η είσοδος νέων με χαμηλότερες τιμές θα εντείνει τον ανταγωνισμό και θα πέσουν οι τιμές και στις μεγάλες φίρμες.
2. Μέτρα για την καταπολέμηση των Καρτέλ
Η Ελλάδα κατάντησε το «Βασίλειο των Καρτέλ» με ευθύνη των κομμάτων της Διαπλοκής. Αποτέλεσμα κλοπή της τσέπης των Καταναλωτών, καταστροφή ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ανεργία. Με τέσσερις αποφασιστικές κινήσεις μπορούμε να σπάσουμε τα Καρτέλ.
Άμεση νομοθέτηση της Ευρωπαϊκής Οδηγίας περί αποζημιώσεων των θυμάτων των καρτέλ (απώτατο όριο να νομοθετηθεί Δεκέμβριος 2016)
Αυστηροποίηση των ποινικών συνεπειών όλων των φυσικών προσώπων που συμμετέχουν σε αντιανταγωνιστικές πρακτικές (με προσθήκη σε υφιστάμενο σχετικό νόμο), όσοι το κάνουν εσκεμμένα θα πηγαίνουν φυλακή
Άμεση ενεργοποίηση της Αρχής για το Ξέπλυμα Μαύρου Χρήματος για όλα τα αδικήματα του Ανταγωνισμού
Αμοιβή (ως ποσοστό του προστίμου) σε αυτόν που θα καταγγείλει αντιανταγωνιστικές πρακτικές
3. Crowdfunding (κοινωνική συγχρηματοδότηση)
Διαμόρφωση εθνικής στρατηγικής για την επενδυτική κοινωνική συγχρηματοδότηση (investment / Equity-Based Crowdfunding). Εκσυγχρονισμός, βελτίωση και συμπλήρωση του νομικού πλαισίου για την απλή κοινωνική συγχρηματοδότηση σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες ευρωπαϊκές οδηγίες. Υπαγωγή των ΙΚΕ στο άρθ. 8Α του Κ.Ν. 2190/1920, τροποποίηση του Ν. 5101/1931 ώστε να μην απαιτείται η σύσταση Επιτροπής Εράνων για χρηματοδότηση μέσω του διαδικτύου.
Για την επενδυτική κοινωνική συγχρηματοδότηση βελτίωση των διατάξεων περί Πληροφοριακού Δελτίου κι Ενημερωτικού Σημειώματος, απαλοιφή υποχρέωσης γνωστοποίησης και άδειας από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς για επενδύσεις ύψους μέχρι 500.000 ευρώ. Υιοθέτηση φορολογικών κινήτρων για την επένδυση σε νέες επιχειρήσεις μέσω του CrowdFunding.
4. Πτωχευτικό δίκαιο
Ήδη, με την ψήφιση του Ν4336/2015 (του νέου Μνημονίου 3), άνοιξε ο δρόμος για την πλήρη απαλλαγή από τα χρέη των Έντιμων μικρομεσαίων που έπεσαν έξω. Από 1/1/2016 εφαρμόζεται η Νομοθεσία με την οποία απαλλάσσονται πλήρως από τα χρέη που τους βαρύνουν, εξαιτίας της πτώχευσης της επιχείρησης, όλοι οι Μικρομεσαίοι που πτώχευσαν έντιμα (η εφαρμογή ισχύει τρία χρόνια μετά την πτώχευση). Αν γίνει προσεκτική διαχείριση των εφαρμοστικών νόμων του νέου αυτού πτωχευτικού δίκαιου μπορεί να λειτουργήσει σαν την Νέα Σεισάχθεια που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε υποσχεθεί στις εκλογές του περασμένου Ιανουαρίου.
Με βάση τα στατιστικά έχουμε μόλις 400-450 πτωχεύσεις κάθε χρόνο από τα δικαστήρια. Άρα είναι προφανές ότι οι δεκάδες χιλιάδες ετησίως που πτωχεύουν πραγματικά λόγω της κρίσης δεν πήγαν ή δεν πάνε στα δικαστήρια. Ο νόμος περί διαγραφής χρεών θα πρέπει όμως να αφορά όλες τις επιχειρήσεις (και τα φυσικά πρόσωπα που υφίστανται τις κυρώσεις) που έχουν πτωχεύσει πρακτικά και όχι απλά μέσω της διαδικασίας του Δικαστηρίου όπου αυτές οι περιπτώσεις είναι ελάχιστες. Επομένως οι εφαρμοστικοί νόμοι θα πρέπει να συμπεριλάβουν όλες τις επιχειρήσεις που έχουν σταματήσει οποτεδήποτε την δραστηριότητά τους (σε όποιο στάδιο και να βρίσκονται (εκκαθάριση, πραγματική αδράνεια, διακοπή εργασιών κλπ), όλες τις επιχειρήσεις που είναι σε λειτουργία αλλά έχουν πτωχεύσει πραγματικά (δηλαδή δεν είναι σε θέση να πληρώσουν τις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις τους) και επιθυμούν να ενταχθούν στις διαδικασίες πτώχευσης.
Η Δεύτερη Ευκαιρία θα πρέπει να δίνεται άμεσα από την ώρα που προσφεύγει ο πτωχεύσας στις σχετικές διαδικασίες. Δεν μπορεί να περιμένει επί χρόνια ώστε να του δοθεί η δυνατότητα να επιχειρήσει και πάλι, ιδίως αφού η πλειοψηφία των πτωχεύσεων είναι έντιμες. Αν για παράδειγμα γίνει κατάθεση αίτησης πτώχευσης σήμερα, θα πρέπει να υπάρξει σχετική διαδικασία ώστε σε αυστηρή προθεσμία μέχρι 3 ετών να μπορεί και πάλι κάποιος να επιχειρήσει. Όχι να αναμένει τα 7 χρόνια που μπορεί να πάρει η δικαστική διαδικασία και μετά αλλά 3 χρόνια για να μπορεί να επιχειρήσει. Γιατί πολύ απλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο της συμφωνίας με την Ευρώπη και είναι αυτό συμβατό με το Ευρωπαϊκές οδηγίες που θέτουν ανώτατο όριο συνολικά για όλη την διαδικασία αυστηρά τα 3 χρόνια.
Τα κριτήρια περί έντιμης πτώχευσης θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα κριτήρια που εφαρμόζουν επιτυχημένα χώρες της Ευρώπης όπως η Αγγλία (μόλις το 4-6% των πτωχεύσεων χαρακτηρίζεται ως δόλιες) αλλά και τις σχετικές κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Πρέπει επίσης να δοθεί ποινική αμνηστία σε όσους πτώχευσαν έντιμα και βαρύνονται με ποινικές ευθύνες, εφόσον κριθεί ότι αδυνατούν πλήρως να αποπληρώσουν τις οφειλές τους. Τέλος θα πρέπει να δημιουργηθεί πλαίσιο με βάση το οποίο οι ανέντιμοι πτωχεύσαντες του μέλλοντος, όσο ισχυροί επιχειρηματίες και αν είναι, θα εμποδίζονται να επιχειρούν στην Ελλάδα για πολλά χρόνια, έτσι ώστε να εξυγιανθεί το επιχειρηματικό περιβάλλον.
5. Σχέση πολίτη κράτους
Έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες για να γίνει το κράτος φιλικό πως τον πολίτη όμως όλες έχουν πέσει στο κενό. Το έλλειμμα ενός Συνταγματικού Δικαστηρίου που θα μπορούσε να καλύψει το πρόβλημα των νομικών κενών και των διαφορετικών ερμηνειών που δίνει η δημόσια διοίκηση συνήθως εξαντλώντας όλα τα νομικά περιθώρια εναντίων του πολίτη, είναι τεράστιο. Ακόμα και αν ένας πολίτης φτάσει στο ΣΤΕ η ερμηνεία της απόφασης που βγαίνει αφορά μόνο τον ίδιο και κανένα άλλο. Αυτό αποτελεί τεράστιο έλλειμμα των θεσμών στην χώρα. Μια προσπάθεια που έγινε με τον θεσμό της Πρότυπης ή Πιλοτικής Δίκης ενώπιων του ΣΤΕ είναι αρκετά δύσκολη, ακριβή και χρονοβόρα διαδικασία και το βάρος της απόδειξης πέφτει πολίτη. Αυτή η πραγματικότητα, οι «ερμηνείες» δηλαδή που μπορούν να δώσουν κατά το δοκούν οι δημόσιοι υπάλληλοι, αποτελούν αυτήν ακριβώς την «ευελιξία» που είναι το παράθυρο που επιτρέπει τα φαινόμενα διαφθοράς να είναι τόσο εκτεταμένα στην δημόσια διοίκηση.
Προτείνουμε στο υπάρχον σύστημα μια επιπλέον νέα διαδικασία, που θα βάζει την δημόσια διοίκηση στην θέση του να διορθώνει τα προβλήματα που προκαλεί και όχι τον πολίτη όπως συμβαίνει σήμερα. Με την νέα αυτή διαδικασία όποτε μια απόφαση της διοίκησης ή μια ερμηνεία σκαλώνει σε μια διαφορετική ερμηνεία που δίνει ένας πολίτης αντί να επιβάλλεται η ερμηνεία της διοίκησης στον πολίτη να μπορεί ο πολίτης με μια απλή αμφισβήτηση να είναι υποχρεωμένη η υπηρεσία να προκαλεί μια Πρότυπη Δίκη με ιδία δαπάνη της υπηρεσίας. Ο πολίτης να μπορεί να εφαρμόζει αυτό που αυτός ερμηνεύει ορθό από τον νόμο και μέχρι να βγει απόφαση από το δικαστήριο να μην έχει εκείνος καμία άλλη ποινή.
Αν η απόφαση βγει υπέρ της ερμηνείας του πολίτη ο υπάλληλος που ευθύνεται για την στρεβλή ερμηνεία του νόμου (όποιος είναι αυτός όσο ψηλά και αν είναι) να δέχεται μια μισθολογική ποινή μείωσης μισθού κατά 30% για 3 χρόνια. Αν η απόφαση του δικαστηρίου βγει υπέρ της υπηρεσίας τότε ο πολίτης θα δέχεται α) να εφαρμόσει τον νόμο (πχ αν είναι κτίσμα θα προβεί στις αλλαγές επαναφοράς οικειοθελώς) και β) να πληρώσει ως ποινή το 70% το τιμήματος του κέρδους που είχε από την ερμηνεία που είχε δώσει. Τέλος η ερμηνεία που έδωσε το δικαστήριο γίνεται νομολογία και ισχύει για όλες από εκεί και πέρα τις περιπτώσεις και η διοίκηση δεν υποχρεούται ποτέ ξανά για την ίδια περίπτωση να προκαλέσει Πρότυπη Δίκη.
Στόχος αυτής της αλλαγής στον κώδικα διοικητικής δικονομίας είναι να μεταφερθεί το βάρος της κακής νομοτεχνικής παράγωγης νόμων που επιδέχονται πολλαπλών ερμηνειών στον υπαίτιο του προβλήματος, δηλαδή στο ίδιο το Κράτος και όχι στον πολίτη όπως γίνεται σήμερα. Επιπλέων μια τέτοια διαδικασία θα θέσει προ του ευθυνών του τον δημόσιο υπάλληλο που ερμηνεύει κατά το δοκούν διατάξεις νόμων εξαντλώντας όλα τα περιθώρια ερμηνείας εναντίων του πολίτη είτε από υπερβάλλον ζήλο, είτε από ευθυνοφοβία, είτε από άλλα δόλια ελατήρια.
Φορολογικό – Ασφαλιστικό σύστημα
1. Φορολογικό σύστημα
Το φορολογικό σύστημα κάθε χώρας, του οποίου αναπόσπαστο τμήμα είναι ο τρόπος οργάνωσης και απονομής της φορολογικής Δικαιοσύνης, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ανταγωνιστικότητά της και το βαθμό ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας, αλλά και με την αποδοχή του από την κοινωνία και τη διαμόρφωση φορολογικής συνείδησης. Τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Βρετανία , αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα, οι πολίτες και οι επιχειρήσεις μπορούν να επιλέξουν μεταξύ λογιστικού σχήματος βάσει εκκαθαρισμένων πράξεων (cash based system) ή δεδουλευμένων πράξεων (accruals based system).
Η διαφορά, με απλά λόγια, είναι ότι, στο μεν λογιστικό σχήμα βάσει δεδουλευμένων πράξεων, που ισχύει στην Ελλάδα, η έκδοση του τιμολογίου γίνεται με τη χρέωση και η φορολογική υποχρέωση γεννάται με την έκδοση του τιμολογίου ανεξαρτήτως του πότε θα γίνει η είσπραξη, ενώ στο λογιστικό σχήμα βάσει εκκαθαρισμένων πράξεων η φορολογική υποχρέωση γεννάται με την είσπραξη. Στην Ελλάδα έχει εισήχθη αυτό το σύστημα το 2014 όμως είναι προαιρετικό και αφορά μόνο επιχειρήσεις με τζίρο μέχρι 500.000 ευρώ και επιπλέον λογίζει τις μεταχρονολογημένες επιταγές ως μετρητά. Η προαιρετική φύση της εφαρμογής του συστήματος και η στρεβλή μεταχείριση των μεταχρονολογημένων επιταγών το καθιστούν ανεφάρμοστο.
Προτείνουμε το «Ελληνικό Λογιστικό Σχήμα» να αλλάξει και να βασίζεται στο σύστημα εκκαθαρισμένων αντί δεδουλευμένων πράξεων υποχρεωτικά για όλες τις επιχειρήσεις με κύκλο εργασιών μέχρι 5εκ€. Και ταυτόχρονα οι μεταχρονολογημένες επιταγές να μην λογίζονται ως μετρητά στον υπολογισμό της φορολογητέας ύλης.
Η εφαρμογή συστήματος εκκαθαρισμένων πράξεων είναι ένα σύστημα που χαρακτηρίζεται από απλότητα, είναι δίκαιο, βέβαιο, παρέχει εύκολη πληρωμή, είναι ουδέτερο και τέλος χαρακτηρίζεται από διαφάνεια. Οδηγεί στη διευκόλυνση των ηλεκτρονικών φορολογικών ελέγχων μηδενίζει τον κίνδυνο εικονικών τιμολογίων, παρέχει δικαιϊκά και διαχειριστικά οφέλη. Τέλος η μέθοδος αυτή παρέχει σημαντικά οφέλη στις επενδύσεις από Επιχειρηματικούς Αγγέλους και Ιδιώτες επενδυτές.
2. Ασφαλιστικό σύστημα ΟΑΕΕ
Οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι πτωχευμένοι μικροεπιχειρηματίες είναι η λιγότερο προστατευμένες από την οικονομική κρίση ομάδες εργαζομένων στην χώρα μας. Βαρύνονται από ανάλγητες πρακτικές της διοίκησης που ιδίως τα τελευταία χρόνια της κρίσης έχουν προκαλέσει τεράστια ανθρωπιστικά προβλήματα. Θα ήταν δίκαιο η πολιτεία να δει από κοντά αυτές τις αδικίες και στο μέτρο του δυνατού να τις αναστρέψει, ειδικά για τις περιπτώσεις οικονομικής αδυναμίας, πράγμα που θα ωφελήσει πολλές κατηγορίες συμπολιτών μας. Ήδη με τον νόμο για την ανθρωπιστική κρίση ο ΣΥΡΙΖΑ έβαλε τέλος στην παράνομη ποινικοποίηση που τόσα χρόνια συμβαίνει στην χώρα από την στρεβλή ερμηνεία του άρθρο 1 του α.ν. 86/1967 που ενώ αναφερόταν ρητός σε εργοδοτικές εισφορές καταδικαζόταν άνθρωποι για εισφορές αυτασφάλισης.
Πρέπει άμεσα εκτός από την αποποινικοποίηση που ψηφίστηκε να μπορούν διαγραφούν με μια απλή αίτηση του πολίτη και τα διοικητικά πρόστιμα από τις ποινικές καταδίκες που δεν έχουν πληρωθεί ακόμα και βρίσκονται στην εφορία, τοκίζονται και προκαλούν κατασχέσεις και οδύνη στους ελευθέρους επαγγελματίες Διοικητικά πρόστιμα που έχουν άδικα καταλογισθεί για ένα έγκλημα που ποτέ δεν τελέστηκε. Επιπλέον τα διοικητικά πρόστιμα που έχουν πληρωθεί και η εξαγορά της φυλάκισης πρέπει να συμψηφιστούν με οφειλές προς το ταμείο για να υπάρχει ισονομία και δικαίωση των πολιτών που για να βγουν από την φυλακή αναγκάστηκαν να πληρώσουν. Αυτά τα ποσά είναι πάνω από 15.000 ευρώ σε παρά πολλές περιπτώσεις.
Τέλος ελεύθεροι επαγγελματίες που δεν έχουν εισόδημα από ελευθέρια επαγγέλματα το τελευταίο οικονομικό έτος, αλλά λόγω της κρίσης και για να επιβιώσουν εργάζονται ως μισθωτοί με ΙΚΑ, καταβάλλοντας τις ανάλογες εισφορές, σε περίπτωση απόλυσης τους να μπορούν να απολαμβάνουν το επίδομα ανεργίας όπως μπορούν και οι απολυμένοι που δεν έχουν ενεργή ατομική επιχείρηση. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες που εργάζονται ως μισθωτοί με ΙΚΑ καταβάλουν κανονικά στις εισφορές του ΙΚΑ την συμμέτοχη τους υπέρ του ΟΑΕΔ χωρίς να έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν τα ωφέλει σε περίπτωση απόλυσης τους. Αν δεν έχουν άλλα εισοδήματα και αυτό αποδεικνύετε με το τελευταίο εκκαθαριστικό δεν θα έπρεπε να αποκλείονται από το επίδομα ανεργίας.
2. Νομικό Πλαίσιο
Σύστημα Ευρεσιτεχνίας
1. Σύμβουλος Ευρεσιτεχνιών
Στο πλαίσιο της απελευθέρωσης των επαγγελμάτων να αποσυνδεθεί η κατάθεση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας από το δικηγορικό επάγγελμα (ως πληρεξούσιου) όπως συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο, όπου οι Patent Attorneys (αντίκλητοι ευρεσιτεχνιών) δεν είναι δικηγόροι αλλά είναι μόνο επιστήμονες, πιστοποιημένοι και τεχνικά ειδικευμένοι στο αντικείμενο που πραγματεύεται η κάθε ευρεσιτεχνία (EPO Patent Professionals).
Ενώ στην Ευρώπη και παντού στον κόσμο δεν ταυτίζεται το επάγγελμα του Patent Αttorney (Representative) ή Patent Professional με αυτό του δικηγόρου, αλλά με αυτό ενός ειδικευμένου επιστήμονα, ηλεκτρολόγου, χημικού, βιολόγου κτλ. στην Ελλάδα ο νόμος 1733/1987 με την αντίστοιχη Υπουργική Απόφαση 15928/ΕΦΑ/1253/1987 ορίζουν πως μόνο ένας δικηγόρος, ως πληρεξούσιος, μπορεί να καταθέσει αίτηση ευρεσιτεχνίας και να εκπροσωπεί τον εφευρέτη.
Με αυτόν τον τρόπο έχουμε απαγορεύσει την εξειδίκευση μηχανικών και επιστημόνων στην συγγραφή, κατάθεση και εκπροσώπηση των εφευρετών και των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας τους έναντι των εξεταστών τους, με τραγικά αποτελέσματα στην ποιότητα των Ελληνικών πατεντών μιας και το συγκεκριμένο επαγγελματικό αντικείμενο επιβάλει την κατάθεση της αίτησης μέσω αποκλειστικά πληρεξούσιου δικηγόρου, κάτι που αποτελεί εκτροπή και είναι εντελώς αντίθετο με την Ευρωπαϊκή και διεθνή πρακτική.
Προτείνουμε την δημιουργία επαγγέλματος Συμβούλου Ευρεσιτεχνιών (σε ελεύθερη μετάφραση κατά το ευρωπαϊκό Patent Professional) και αλλαγή της υπουργικής απόφασης 15928/ΕΦΑ/1253/1987 με νέα που να προσθέτει και τους επιστήμονες πιστοποιημένους από το EPO (εκτός από τους δικηγόρους) ως ικανούς να λειτουργούν ως αντίκλητοι εφευρετών ενώπιο του ΟΒΙ, ενσωματώνοντας την ευρωπαϊκή και διεθνή πρακτική και χωρίς να αποκλείονται οι δικηγόροι έτσι ώστε να συνεχίσουν να χειρίζονται τις εισερχόμενες ευρεσιτεχνίες και να μην υπάρχουν αντιδράσεις.
Εδώ θα θέλαμε να σημειώσουμε πως όταν το 1987 ενσωματώσαμε στο δίκαιό μας την Ευρωπαϊκή νομοθεσία που απαιτεί ειδικές εξετάσεις και επιστημονικό πτυχίο για να αποκτήσει κάποιος το δικαίωμα να εκπροσωπεί εφευρέτες ενώπιων του Ευρωπαϊκού Γραφείου Πατεντών (EPO) ρωτηθήκαμε με μια μεταβατική διάταξη να δηλώσουμε τους τρέχοντες Έλληνες ειδικούς. Τότε ο Δικηγορικός Σύλλογος δήλωσε όλους τους έλληνες δικηγόρους!
Με αποτέλεσμα αν κάποιος προσπαθήσει να βρει στην βάση δεδομένων του EPO τους μοναδικούς δυο Έλληνες Patent Professionals που έχουν πράγματι περάσει τις εξετάσεις, οι πιθανότητές του είναι 99% να πέσει σε κάποιο αδαή δικηγόρο που δεν έχει την παραμικρή ιδέα για το αντικείμενο.
2. Η Αγγλική Γλώσσα στην συγγραφή ευρεσιτεχνιών
Η συγγραφή μιας ευρεσιτεχνίας στα ελληνικά και η αναγκαστική μετάφραση της στα αγγλικά σε δεύτερο στάδιο δημιουργεί τεράστια προβλήματα στην νομική υποστήριξη της σε μια πιθανή μελλοντική δικαστική διαμάχη μιας και είναι εξαιρετικά δύσκολη η μετάφραση του αρχικού ελληνικού τεχνικού-νομικού κειμένου στα αγγλικά. Καλώς ή κακώς οι διεθνείς ευρεσιτεχνίες έχουν αξία στις μεγάλες διεθνείς αγορές και όχι κλειστά ελληνικά πλαίσια που η αγορά των 11εκ ανθρώπων είναι εντελώς περιορισμένη.
Προτείνετε να γίνει αποδεκτή η κατάθεση αίτησης διπλώματος ευρεσιτεχνίας στην Αγγλική και να είναι απαιτητή σε διάστημα 3ων μηνών η ελληνική μετάφραση της. Κάτι που είναι εξαιρετικά απλό για έναν Έλληνα εφευρέτη. Σε περίπτωση δικαστικής διαμάχης στην Ελλάδα θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί το ελληνικό κείμενο ή και το αγγλικό πρωτότυπο. Όμως όταν θα υπάρχει διαμάχη στο εξωτερικό η αξία του αγγλικού κειμένου θα είναι αμέσως αντιληπτή από τον εφευρέτη. Πρέπει να γίνει κατανοητό πως η άξια μιας ευρεσιτεχνίας είναι απόλυτα συνδεμένη με την ποιότητα του τεχνικού-νομικού κειμένου και της σύνταξης του.
Τέλος με την απαραίτητη μετάφραση στα ελληνικά δεν θα πληγεί και η αγορά των ελλήνων νομικών που θα συνεχίσουν απλά να μετακινούν χαρτιά και να κάνουν τις μεταφράσεις στις εισερχόμενες ευρεσιτεχνίες που πάντα έκαναν.
3. Εισαγωγή του θεσμού της Προσωρινή Αίτησης Ευρεσιτεχνίας
Θεσμοθέτηση κατά το Αμερικάνικο πρότυπο, -που έχει γίνει αποδεκτό από το EPO-, (ονομάζεται “Provisional Patent Application” μεταφραζόμενο σε «Προσωρινή Αίτηση Ευρεσιτεχνίας»). Είναι μια μορφή αίτησης για κατοχύρωση που γίνεται με πάρα πολύ χαμηλό κόστος 50-100 €, συμπληρώνεται επί τόπου στην υπηρεσία μιας στάσης του ΟΒΙ αμέσως με τη βοήθεια εξειδικευμένου προσωπικού του ΟΒΙ.
Αυτή η αίτηση περιλαμβάνει μια γενική περιγραφή της ιδέας της προς κατοχύρωση πατέντας σε συνδυασμό με μια τουλάχιστον βασική αξίωση. Με αυτόν τον τρόπο ο εφευρέτης κερδίζει 12 μήνες περιθώριο να καταθέσει την κανονική αίτηση, κατοχυρώνοντας όμως ημερομηνία αρχαιότητας αυτή καθαυτή της προσωρινής αίτησης κατοχύρωσης.
Έτσι ο εφευρέτης δεσμεύει την ημερομηνία και την ιδέα του, με πάρα πολύ χαμηλό κόστος, πολύ γρήγορα και έχει πλέον χρόνο στη διάθεσή του να αξιολογήσει την ιδέα του, να βρει χρηματοδότηση και να καταθέσει την κανονική αίτηση. Στην αίτηση δηλώνεται ο εφευρέτης και ο δικαιούχος. Στο επόμενο στάδιο της κανονικής αίτησης, μπορεί να προστεθούν και επιπλέον εφευρέτες.
4. Κριτήριο Καινοτομικότητας στις κρατικές ενισχύσεις
Τα διεθνή διπλώματα ευρεσιτεχνίας (αυτά που αναγνωρίζονται από τον ΟΟΣΑ ως τριαδικά) που απονέμονται σε Έλληνες εφευρέτες είναι ελάχιστα, 15-30 συνολικά κάθε χρόνο. Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, τα αντίστοιχα διεθνή διπλώματα που απονέμονται π.χ. σε Φιλανδούς είναι 400-500 κάθε χρόνο, ενώ σε Γερμανούς ανέρχονται σε >6.000. Η εξωστρεφής ανταγωνιστικότητα μιας χώρας διεθνώς μετριέται κατά ένα μεγάλο ποσοστό από τα στατιστικά κατοχής διεθνών διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας.
Διαπιστώνουμε ότι, στα μέχρι σήμερα προγράμματα ΕΣΠΑ, δεν αναγνωρίζετε όσο θα αναμενόταν η καινοτομία που παράγεται από τους Έλληνες εφευρέτες. Αυτό είναι αναγκαίο να κατοχυρωθεί στο νέο ΕΣΠΑ. Προτείνουμε σε όλα τα Προγράμματα που θα επιδοτούν καινοτόμες επιχειρήσεις, το κριτήριο της καινοτομικότητας να γίνεται δεκτό ότι πληρούται αυτοδίκαια όταν η αιτούσα επιχείρηση ή/και οι μέτοχοι διαθέτουν και εισφέρουν στην επιχείρηση διεθνές δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, που έχει κατοχυρωθεί και ταυτόχρονα η εφεύρεση είναι σχετική της επιχειρηματικής δραστηριότητας που πρόκειται να επιδοτηθεί.
Το επιχείρημα πως δεν μπορούμε, τάχα, να χρηματοδοτούμε κάθε διεθνή εφεύρεση είναι άτοπο, γιατί έχουμε τόσο λίγες διεθνείς εφευρέσεις κάθε χρόνο που δεν είναι δυνατόν, ακόμα και όλες μαζί, ούτε καν να καλύψουν το 5% μιας κλασικής προκήρυξης ενός οποιουδήποτε προγράμματος ΕΣΠΑ. Δεν είναι δυνατό να έχουμε καταγράψει περιπτώσεις με αιτήσεις σε προγράμματα καινοτομικής επιχειρηματικότητας που απορρίφτηκαν ως μη καινοτομικές ενώ αξιοποιούσαν διεθνείς εφευρέσεις Ελλήνων εφευρετών.
Κάθε μια εφεύρεση Έλληνα που δεν αξιοποιούμε μας στερεί ανταγωνιστικά προϊόντα και υπηρεσίες, ενώ ταυτόχρονα διώχνουμε ικανούς ανθρώπους από τη χώρα.
5. Μισθολογική εξομοίωση των κατόχων Ευρωπαϊκού Δ.Ε με Διδακτορικό τίτλο
Στον νόμο 2019/2001 ορίζεται πως ένας ερευνητής για να μπορεί να φέρει τον τίτλο «Ερευνητής Β» ή «Ερευνητής Γ» που είναι από τις υψηλότερες θέσεις που μπορεί να ανελιχτεί ένας κάτοχος διδακτορικού τίτλου, απαιτείται να έχει «κάνει πρωτότυπες δημοσιεύσεις σε επιστημονικά και τεχνικά περιοδικά διεθνώς αναγνωρισμένου κύρους ή να έχει διεθνή διπλώματα ευρεσιτεχνίας».
Οι εφευρέτες που παράγουν παγκοσμίως πιστοποιημένη νέα γνώση σε κάποιο τομέα της επιστήμης, τεχνολογίας ή τεχνικής, προτείνουμε πως δικαιωματικά τους αξίζει να απολαμβάνουν τιμής ένεκεν, σαν αναγνώριση της προσπάθειάς τους, την εξομοίωση αυτή, με όλα τα ευεργετήματα που ακολουθούν (μισθολογικά, μόρια, ηθική καταξίωση).
Στην Γερμανία αυτό είναι μια συνήθης πρακτική, ένας από τους πρώτους που του απονεμήθηκε τιμής ένεκεν Διδακτορικό στην Μηχανική το 1969, είναι ο εφευρέτης Felix Wankel για τον πασίγνωστο κινητήρα εσωτερικής καύσης Wankel που φέρουν σήμερα τα Mazda RX-7. Ο Felix Wankel ήταν παντελώς αμόρφωτος, πρόκειται για έναν αυτοδίδακτο μηχανικό που κατάφερε να κατασκευάσει τον πρώτο περιστροφικό κινητήρα στον κόσμο.
Ας μην ξεχνάμε πόσοι θα ρισκάρουν μια μικρή περιουσία για να ερευνήσουν το εφικτόν μιας ιδέας, να κατασκευάσουν ένα εργαστηριακό πρωτότυπο, και τελικά μετά από τόσα χρόνια προσωπικής προσπάθειας, με προσωπικές θυσίες, να καταφέρουν να το κατοχυρώσουν. Ο 1 στους 20 θα φτάνει σε αυτόν τον στόχο. Με 15-30 ευρωπαϊκά διπλώματα τον χρόνο από έλληνες εφευρέτες δεν πιστεύουμε πως θα επηρεαστεί η μισθολογική ισορροπία της ελληνικής οικονομίας, όμως το κίνητρο και η ηθική ικανοποίηση που θα λάβουν οι έλληνες εφευρέτες θα είναι τεράστια.
Δίκαιο Ανταγωνισμού
1. Δέσμευση του 25% του ραφιού για νέους παραγωγούς στα Σουπερ Μάρκετ
Είναι γνωστό το γεγονός ότι για να μπει κάποιος παραγωγός στο ράφι των μεγάλων αλυσίδων Σούπερ Μάρκετ θα πρέπει να καταβάλει σημαντικά ποσά σαν «αέρα». Η είσοδος του επίσης εξαρτάται από το καθεστώς στην αγορά του συγκεκριμένου προϊόντος, δηλαδή αν οι εταιρείες που ελέγχουν το μεγάλο κομμάτι της αγοράς αυτής θα επιτρέψουν στην αλυσίδα Σούπερ Μάρκετ να δεχτεί και τον νέο ανταγωνιστή. Ο τρόπος αποτροπής εισόδου είναι πολύ απλό: έμμεσες ή άμεσες απειλές προς την αλυσίδα ότι θα «χαλάσουν» οι όροι συνεργασίας με τους δυνατούς. Μάλιστα από αυτές τις μεθόδους δεν ξεφεύγουν και μεγάλες εταιρείες-παραγωγοί οι οποίες αποφασίζουν να εισέλθουν σε νέα αγορά και βρίσκονται αντιμέτωπες με ήδη καθιερωμένες καταστάσεις.
Με απόφασή του Υπουργού Οικονομίας μπορούν να υποχρεωθούν οι μεγάλες αλυσίδες Λιανικού Εμπορίου (Σούπερ Μάρκετ) που αθροιστικά κατέχουν μερίδιο αγοράς άνω του 70%, να διαθέτουν συγκεκριμένο μερίδιο από το «ράφι» κάθε κατηγορίας προϊόντων, σε εταιρείες που δεν ανήκουν στις «κατέχουσες δεσπόζουσα θέση» ή «κατέχοντας μερίδιο σε συλλογική δεσπόζουσα θέση» στην αγορά του προϊόντος. Το ποσοστό του ραφιού που θα δεσμευθεί δεν μπορεί να ξεπερνάει το 25% του συνολικού ωφέλιμου χώρου που αφιερώνεται στο προϊόν με οποιονδήποτε τρόπο εντός του καταστήματος. Η ρύθμιση μπορεί να ισχύσει για χρονικό διάστημα που δεν θα ξεπερνάει τους 24 μήνες. Στην συνέχεια μπορεί να εφαρμοστεί και δεύτερη φορά για το ίδιο χρονικό διάστημα, αφού όμως μεσολαβήσουν 12 μήνες από την πρώτη εφαρμογή της. Η παραχώρηση του χώρου στο ράφι γίνεται προς τις νεοεισερχόμενες επιχειρήσεις χωρίς επιπλέον οικονομική επιβάρυνση («αέρα»), είτε άμεσα είτε έμμεσα. Την γνώμη για το ποιες εταιρείες κατέχουν δεσπόζων ή συλλογικά δεσπόζων μερίδιο αγοράς σε μια σχετική κατηγορία προϊόντων την διατυπώνει με απόφασή της η Επιτροπή Ανταγωνισμού
Με την προτεινόμενη ρύθμιση (που υπάρχει ακόμα και στο Βρετανικό δίκαιο ανταγωνισμού) θα μπουν «αναγκαστικά» στα ράφια των μεγάλων αλυσίδων νέοι παραγωγοί και θα ενταθεί ο ανταγωνισμός Μπαίνοντας Έλληνες παραγωγοί θα προσφέρουν περισσότερες θέσεις εργασίας. Η είσοδος νέων με χαμηλότερες τιμές θα εντείνει τον ανταγωνισμό και θα πέσουν οι τιμές και στις μεγάλες φίρμες.
2. Μέτρα για την καταπολέμηση των Καρτέλ
Η Ελλάδα κατάντησε το «Βασίλειο των Καρτέλ» με ευθύνη των κομμάτων της Διαπλοκής. Αποτέλεσμα κλοπή της τσέπης των Καταναλωτών, καταστροφή ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ανεργία. Με τέσσερις αποφασιστικές κινήσεις μπορούμε να σπάσουμε τα Καρτέλ.
Άμεση νομοθέτηση της Ευρωπαϊκής Οδηγίας περί αποζημιώσεων των θυμάτων των καρτέλ (απώτατο όριο να νομοθετηθεί Δεκέμβριος 2016)
Αυστηροποίηση των ποινικών συνεπειών όλων των φυσικών προσώπων που συμμετέχουν σε αντιανταγωνιστικές πρακτικές (με προσθήκη σε υφιστάμενο σχετικό νόμο), όσοι το κάνουν εσκεμμένα θα πηγαίνουν φυλακή
Άμεση ενεργοποίηση της Αρχής για το Ξέπλυμα Μαύρου Χρήματος για όλα τα αδικήματα του Ανταγωνισμού
Αμοιβή (ως ποσοστό του προστίμου) σε αυτόν που θα καταγγείλει αντιανταγωνιστικές πρακτικές
3. Crowdfunding (κοινωνική συγχρηματοδότηση)
Διαμόρφωση εθνικής στρατηγικής για την επενδυτική κοινωνική συγχρηματοδότηση (investment / Equity-Based Crowdfunding). Εκσυγχρονισμός, βελτίωση και συμπλήρωση του νομικού πλαισίου για την απλή κοινωνική συγχρηματοδότηση σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες ευρωπαϊκές οδηγίες. Υπαγωγή των ΙΚΕ στο άρθ. 8Α του Κ.Ν. 2190/1920, τροποποίηση του Ν. 5101/1931 ώστε να μην απαιτείται η σύσταση Επιτροπής Εράνων για χρηματοδότηση μέσω του διαδικτύου.
Για την επενδυτική κοινωνική συγχρηματοδότηση βελτίωση των διατάξεων περί Πληροφοριακού Δελτίου κι Ενημερωτικού Σημειώματος, απαλοιφή υποχρέωσης γνωστοποίησης και άδειας από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς για επενδύσεις ύψους μέχρι 500.000 ευρώ. Υιοθέτηση φορολογικών κινήτρων για την επένδυση σε νέες επιχειρήσεις μέσω του CrowdFunding.
4. Πτωχευτικό δίκαιο
Ήδη, με την ψήφιση του Ν4336/2015 (του νέου Μνημονίου 3), άνοιξε ο δρόμος για την πλήρη απαλλαγή από τα χρέη των Έντιμων μικρομεσαίων που έπεσαν έξω. Από 1/1/2016 εφαρμόζεται η Νομοθεσία με την οποία απαλλάσσονται πλήρως από τα χρέη που τους βαρύνουν, εξαιτίας της πτώχευσης της επιχείρησης, όλοι οι Μικρομεσαίοι που πτώχευσαν έντιμα (η εφαρμογή ισχύει τρία χρόνια μετά την πτώχευση). Αν γίνει προσεκτική διαχείριση των εφαρμοστικών νόμων του νέου αυτού πτωχευτικού δίκαιου μπορεί να λειτουργήσει σαν την Νέα Σεισάχθεια που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε υποσχεθεί στις εκλογές του περασμένου Ιανουαρίου.
Με βάση τα στατιστικά έχουμε μόλις 400-450 πτωχεύσεις κάθε χρόνο από τα δικαστήρια. Άρα είναι προφανές ότι οι δεκάδες χιλιάδες ετησίως που πτωχεύουν πραγματικά λόγω της κρίσης δεν πήγαν ή δεν πάνε στα δικαστήρια. Ο νόμος περί διαγραφής χρεών θα πρέπει όμως να αφορά όλες τις επιχειρήσεις (και τα φυσικά πρόσωπα που υφίστανται τις κυρώσεις) που έχουν πτωχεύσει πρακτικά και όχι απλά μέσω της διαδικασίας του Δικαστηρίου όπου αυτές οι περιπτώσεις είναι ελάχιστες. Επομένως οι εφαρμοστικοί νόμοι θα πρέπει να συμπεριλάβουν όλες τις επιχειρήσεις που έχουν σταματήσει οποτεδήποτε την δραστηριότητά τους (σε όποιο στάδιο και να βρίσκονται (εκκαθάριση, πραγματική αδράνεια, διακοπή εργασιών κλπ), όλες τις επιχειρήσεις που είναι σε λειτουργία αλλά έχουν πτωχεύσει πραγματικά (δηλαδή δεν είναι σε θέση να πληρώσουν τις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις τους) και επιθυμούν να ενταχθούν στις διαδικασίες πτώχευσης.
Η Δεύτερη Ευκαιρία θα πρέπει να δίνεται άμεσα από την ώρα που προσφεύγει ο πτωχεύσας στις σχετικές διαδικασίες. Δεν μπορεί να περιμένει επί χρόνια ώστε να του δοθεί η δυνατότητα να επιχειρήσει και πάλι, ιδίως αφού η πλειοψηφία των πτωχεύσεων είναι έντιμες. Αν για παράδειγμα γίνει κατάθεση αίτησης πτώχευσης σήμερα, θα πρέπει να υπάρξει σχετική διαδικασία ώστε σε αυστηρή προθεσμία μέχρι 3 ετών να μπορεί και πάλι κάποιος να επιχειρήσει. Όχι να αναμένει τα 7 χρόνια που μπορεί να πάρει η δικαστική διαδικασία και μετά αλλά 3 χρόνια για να μπορεί να επιχειρήσει. Γιατί πολύ απλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο της συμφωνίας με την Ευρώπη και είναι αυτό συμβατό με το Ευρωπαϊκές οδηγίες που θέτουν ανώτατο όριο συνολικά για όλη την διαδικασία αυστηρά τα 3 χρόνια.
Τα κριτήρια περί έντιμης πτώχευσης θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα κριτήρια που εφαρμόζουν επιτυχημένα χώρες της Ευρώπης όπως η Αγγλία (μόλις το 4-6% των πτωχεύσεων χαρακτηρίζεται ως δόλιες) αλλά και τις σχετικές κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Πρέπει επίσης να δοθεί ποινική αμνηστία σε όσους πτώχευσαν έντιμα και βαρύνονται με ποινικές ευθύνες, εφόσον κριθεί ότι αδυνατούν πλήρως να αποπληρώσουν τις οφειλές τους. Τέλος θα πρέπει να δημιουργηθεί πλαίσιο με βάση το οποίο οι ανέντιμοι πτωχεύσαντες του μέλλοντος, όσο ισχυροί επιχειρηματίες και αν είναι, θα εμποδίζονται να επιχειρούν στην Ελλάδα για πολλά χρόνια, έτσι ώστε να εξυγιανθεί το επιχειρηματικό περιβάλλον.
5. Σχέση πολίτη κράτους
Έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες για να γίνει το κράτος φιλικό πως τον πολίτη όμως όλες έχουν πέσει στο κενό. Το έλλειμμα ενός Συνταγματικού Δικαστηρίου που θα μπορούσε να καλύψει το πρόβλημα των νομικών κενών και των διαφορετικών ερμηνειών που δίνει η δημόσια διοίκηση συνήθως εξαντλώντας όλα τα νομικά περιθώρια εναντίων του πολίτη, είναι τεράστιο. Ακόμα και αν ένας πολίτης φτάσει στο ΣΤΕ η ερμηνεία της απόφασης που βγαίνει αφορά μόνο τον ίδιο και κανένα άλλο. Αυτό αποτελεί τεράστιο έλλειμμα των θεσμών στην χώρα. Μια προσπάθεια που έγινε με τον θεσμό της Πρότυπης ή Πιλοτικής Δίκης ενώπιων του ΣΤΕ είναι αρκετά δύσκολη, ακριβή και χρονοβόρα διαδικασία και το βάρος της απόδειξης πέφτει πολίτη. Αυτή η πραγματικότητα, οι «ερμηνείες» δηλαδή που μπορούν να δώσουν κατά το δοκούν οι δημόσιοι υπάλληλοι, αποτελούν αυτήν ακριβώς την «ευελιξία» που είναι το παράθυρο που επιτρέπει τα φαινόμενα διαφθοράς να είναι τόσο εκτεταμένα στην δημόσια διοίκηση.
Προτείνουμε στο υπάρχον σύστημα μια επιπλέον νέα διαδικασία, που θα βάζει την δημόσια διοίκηση στην θέση του να διορθώνει τα προβλήματα που προκαλεί και όχι τον πολίτη όπως συμβαίνει σήμερα. Με την νέα αυτή διαδικασία όποτε μια απόφαση της διοίκησης ή μια ερμηνεία σκαλώνει σε μια διαφορετική ερμηνεία που δίνει ένας πολίτης αντί να επιβάλλεται η ερμηνεία της διοίκησης στον πολίτη να μπορεί ο πολίτης με μια απλή αμφισβήτηση να είναι υποχρεωμένη η υπηρεσία να προκαλεί μια Πρότυπη Δίκη με ιδία δαπάνη της υπηρεσίας. Ο πολίτης να μπορεί να εφαρμόζει αυτό που αυτός ερμηνεύει ορθό από τον νόμο και μέχρι να βγει απόφαση από το δικαστήριο να μην έχει εκείνος καμία άλλη ποινή.
Αν η απόφαση βγει υπέρ της ερμηνείας του πολίτη ο υπάλληλος που ευθύνεται για την στρεβλή ερμηνεία του νόμου (όποιος είναι αυτός όσο ψηλά και αν είναι) να δέχεται μια μισθολογική ποινή μείωσης μισθού κατά 30% για 3 χρόνια. Αν η απόφαση του δικαστηρίου βγει υπέρ της υπηρεσίας τότε ο πολίτης θα δέχεται α) να εφαρμόσει τον νόμο (πχ αν είναι κτίσμα θα προβεί στις αλλαγές επαναφοράς οικειοθελώς) και β) να πληρώσει ως ποινή το 70% το τιμήματος του κέρδους που είχε από την ερμηνεία που είχε δώσει. Τέλος η ερμηνεία που έδωσε το δικαστήριο γίνεται νομολογία και ισχύει για όλες από εκεί και πέρα τις περιπτώσεις και η διοίκηση δεν υποχρεούται ποτέ ξανά για την ίδια περίπτωση να προκαλέσει Πρότυπη Δίκη.
Στόχος αυτής της αλλαγής στον κώδικα διοικητικής δικονομίας είναι να μεταφερθεί το βάρος της κακής νομοτεχνικής παράγωγης νόμων που επιδέχονται πολλαπλών ερμηνειών στον υπαίτιο του προβλήματος, δηλαδή στο ίδιο το Κράτος και όχι στον πολίτη όπως γίνεται σήμερα. Επιπλέων μια τέτοια διαδικασία θα θέσει προ του ευθυνών του τον δημόσιο υπάλληλο που ερμηνεύει κατά το δοκούν διατάξεις νόμων εξαντλώντας όλα τα περιθώρια ερμηνείας εναντίων του πολίτη είτε από υπερβάλλον ζήλο, είτε από ευθυνοφοβία, είτε από άλλα δόλια ελατήρια.
Φορολογικό – Ασφαλιστικό σύστημα
1. Φορολογικό σύστημα
Το φορολογικό σύστημα κάθε χώρας, του οποίου αναπόσπαστο τμήμα είναι ο τρόπος οργάνωσης και απονομής της φορολογικής Δικαιοσύνης, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ανταγωνιστικότητά της και το βαθμό ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας, αλλά και με την αποδοχή του από την κοινωνία και τη διαμόρφωση φορολογικής συνείδησης. Τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Βρετανία , αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα, οι πολίτες και οι επιχειρήσεις μπορούν να επιλέξουν μεταξύ λογιστικού σχήματος βάσει εκκαθαρισμένων πράξεων (cash based system) ή δεδουλευμένων πράξεων (accruals based system).
Η διαφορά, με απλά λόγια, είναι ότι, στο μεν λογιστικό σχήμα βάσει δεδουλευμένων πράξεων, που ισχύει στην Ελλάδα, η έκδοση του τιμολογίου γίνεται με τη χρέωση και η φορολογική υποχρέωση γεννάται με την έκδοση του τιμολογίου ανεξαρτήτως του πότε θα γίνει η είσπραξη, ενώ στο λογιστικό σχήμα βάσει εκκαθαρισμένων πράξεων η φορολογική υποχρέωση γεννάται με την είσπραξη. Στην Ελλάδα έχει εισήχθη αυτό το σύστημα το 2014 όμως είναι προαιρετικό και αφορά μόνο επιχειρήσεις με τζίρο μέχρι 500.000 ευρώ και επιπλέον λογίζει τις μεταχρονολογημένες επιταγές ως μετρητά. Η προαιρετική φύση της εφαρμογής του συστήματος και η στρεβλή μεταχείριση των μεταχρονολογημένων επιταγών το καθιστούν ανεφάρμοστο.
Προτείνουμε το «Ελληνικό Λογιστικό Σχήμα» να αλλάξει και να βασίζεται στο σύστημα εκκαθαρισμένων αντί δεδουλευμένων πράξεων υποχρεωτικά για όλες τις επιχειρήσεις με κύκλο εργασιών μέχρι 5εκ€. Και ταυτόχρονα οι μεταχρονολογημένες επιταγές να μην λογίζονται ως μετρητά στον υπολογισμό της φορολογητέας ύλης.
Η εφαρμογή συστήματος εκκαθαρισμένων πράξεων είναι ένα σύστημα που χαρακτηρίζεται από απλότητα, είναι δίκαιο, βέβαιο, παρέχει εύκολη πληρωμή, είναι ουδέτερο και τέλος χαρακτηρίζεται από διαφάνεια. Οδηγεί στη διευκόλυνση των ηλεκτρονικών φορολογικών ελέγχων μηδενίζει τον κίνδυνο εικονικών τιμολογίων, παρέχει δικαιϊκά και διαχειριστικά οφέλη. Τέλος η μέθοδος αυτή παρέχει σημαντικά οφέλη στις επενδύσεις από Επιχειρηματικούς Αγγέλους και Ιδιώτες επενδυτές.
2. Ασφαλιστικό σύστημα ΟΑΕΕ
Οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι πτωχευμένοι μικροεπιχειρηματίες είναι η λιγότερο προστατευμένες από την οικονομική κρίση ομάδες εργαζομένων στην χώρα μας. Βαρύνονται από ανάλγητες πρακτικές της διοίκησης που ιδίως τα τελευταία χρόνια της κρίσης έχουν προκαλέσει τεράστια ανθρωπιστικά προβλήματα. Θα ήταν δίκαιο η πολιτεία να δει από κοντά αυτές τις αδικίες και στο μέτρο του δυνατού να τις αναστρέψει, ειδικά για τις περιπτώσεις οικονομικής αδυναμίας, πράγμα που θα ωφελήσει πολλές κατηγορίες συμπολιτών μας. Ήδη με τον νόμο για την ανθρωπιστική κρίση ο ΣΥΡΙΖΑ έβαλε τέλος στην παράνομη ποινικοποίηση που τόσα χρόνια συμβαίνει στην χώρα από την στρεβλή ερμηνεία του άρθρο 1 του α.ν. 86/1967 που ενώ αναφερόταν ρητός σε εργοδοτικές εισφορές καταδικαζόταν άνθρωποι για εισφορές αυτασφάλισης.
Πρέπει άμεσα εκτός από την αποποινικοποίηση που ψηφίστηκε να μπορούν διαγραφούν με μια απλή αίτηση του πολίτη και τα διοικητικά πρόστιμα από τις ποινικές καταδίκες που δεν έχουν πληρωθεί ακόμα και βρίσκονται στην εφορία, τοκίζονται και προκαλούν κατασχέσεις και οδύνη στους ελευθέρους επαγγελματίες Διοικητικά πρόστιμα που έχουν άδικα καταλογισθεί για ένα έγκλημα που ποτέ δεν τελέστηκε. Επιπλέον τα διοικητικά πρόστιμα που έχουν πληρωθεί και η εξαγορά της φυλάκισης πρέπει να συμψηφιστούν με οφειλές προς το ταμείο για να υπάρχει ισονομία και δικαίωση των πολιτών που για να βγουν από την φυλακή αναγκάστηκαν να πληρώσουν. Αυτά τα ποσά είναι πάνω από 15.000 ευρώ σε παρά πολλές περιπτώσεις.
Τέλος ελεύθεροι επαγγελματίες που δεν έχουν εισόδημα από ελευθέρια επαγγέλματα το τελευταίο οικονομικό έτος, αλλά λόγω της κρίσης και για να επιβιώσουν εργάζονται ως μισθωτοί με ΙΚΑ, καταβάλλοντας τις ανάλογες εισφορές, σε περίπτωση απόλυσης τους να μπορούν να απολαμβάνουν το επίδομα ανεργίας όπως μπορούν και οι απολυμένοι που δεν έχουν ενεργή ατομική επιχείρηση. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες που εργάζονται ως μισθωτοί με ΙΚΑ καταβάλουν κανονικά στις εισφορές του ΙΚΑ την συμμέτοχη τους υπέρ του ΟΑΕΔ χωρίς να έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν τα ωφέλει σε περίπτωση απόλυσης τους. Αν δεν έχουν άλλα εισοδήματα και αυτό αποδεικνύετε με το τελευταίο εκκαθαριστικό δεν θα έπρεπε να αποκλείονται από το επίδομα ανεργίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προσθέστε τα σχόλια σας: