Κάλεσμα για την Ενδογενή Παραγωγική Ανασυγκρότηση αυτής της Χώρας, από την Ομάδα Πρωτοβουλίας για την Ενδογενή Παραγωγική μας Ανασυγκρότηση.
Υπήρξε ποτέ στην ιστορία άλλος δρόμος ανοικοδόμησης μιας χώρας;
1. Η αναγκαιότητα μιας πρότασης για την παραγωγική μας ανασυγκρότηση.
Η πρόσκληση αυτή σε μια συζήτηση πάνω στις δυνατότητες και τις προϋποθέσεις μιας παραγωγικής μας ανασυγκρότησης, επιζητά να υπερβεί μονοδιάστατες ερμηνείες της βαθιάς κρίσης που συνθλίβει τη χώρα. Επιζητά να αποσαφηνίσει βαθύτερες αιτίες και αλήθειες που μας οδήγησαν μέχρι εδώ, αφορούν στην μέγιστη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, και δεν εξαντλούνται σε μια πολιτική αναμέτρηση, αμφίβολης ωφελιμότητας, μεταξύ “μνημονιακών” και “αντιμνημονιακών” δυνάμεων.
Υπήρξε ποτέ στην ιστορία άλλος δρόμος ανοικοδόμησης μιας χώρας;
1. Η αναγκαιότητα μιας πρότασης για την παραγωγική μας ανασυγκρότηση.
Η πρόσκληση αυτή σε μια συζήτηση πάνω στις δυνατότητες και τις προϋποθέσεις μιας παραγωγικής μας ανασυγκρότησης, επιζητά να υπερβεί μονοδιάστατες ερμηνείες της βαθιάς κρίσης που συνθλίβει τη χώρα. Επιζητά να αποσαφηνίσει βαθύτερες αιτίες και αλήθειες που μας οδήγησαν μέχρι εδώ, αφορούν στην μέγιστη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, και δεν εξαντλούνται σε μια πολιτική αναμέτρηση, αμφίβολης ωφελιμότητας, μεταξύ “μνημονιακών” και “αντιμνημονιακών” δυνάμεων.
Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΝΑΥΤΟΣΥΝΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΕΣΩ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ Ε.Ε. Tου Νικόλαου Καβαλλιέρου Υποναύαρχου Λ.Σ. ε.α
Τα παράπονα των «παραδοσιακών σκαφών»
Αρχικά θα πρέπει να αντιληφθούμε τι είναι ή τι θεωρείται ως «παραδοσιακό σκάφος» στην Ελλάδα και τι στην ενωμένη Ευρώπη. Τα της ευρωπαϊκής κληρονομιάς για το θέμα σαφώς καθορίζονται από τη χάρτα της Βαρκελώνης/2002 «χάρτα για τη συντήρηση και αποκατάσταση των εν ενεργεία παραδοσιακών σκαφών», όπως υιοθετήθηκε από την Ε.Μ.Η. Για την Ελλάδα ισχύει η αριθμ. 4113.203/01 ΦΕΚ 1281 Β΄13-9-2005 ΚΥΑ των Υπουργών Ανάπτυξης και Εμπορικής Ναυτιλίας.
Αυτή η Κ.Υ.Α. αποτελεί το αρχικό νομικό κείμενο που καθόρισε τις παραμέτρους μέσα από τις οποίες ο ελεγκτικός θεσμός (ΥΝΑ/ΚΕΕΠ) θα πιστοποιούσε ένα σκάφος ως «παραδοσιακό».
Το κείμενο αυτό όταν ψηφίστηκε ήταν ένα άριστο κείμενο, το οποίο όμως για να καταστεί περισσότερο χρηστικό πρέπει να υποστεί αρκετές τροποποιήσεις αλλά και προκειμένου να αντικατοπτρίζει την πραγματική κατάσταση των σκαφών αυτών σήμερα. Τα παραδοσιακά μας αυτά σκάφη, συντηρούνται, διασώζονται και παραμένουν ζωντανά αποκλειστικά και μόνο από την αγάπη κάποιων νοσταλγών της παραδοσιακής ελληνικής ναυπηγικής, ως και της ναυπηγικής κληρονομιάς και της ιστορικότητας των σκαφών αυτών.
Ελληνικά παραδοσιακά σκάφη θεωρούνται τα τρεχαντήρια, τα περάματα, τα τσερνίκια, τα καραβόσκαρα, τα λίμπερτυ, οι μπότιδες, οι σκούνες, ο βαρκαλάς, η τράτα, η γαϊτα, το γαντζάο (κλπ.), είτε φέρουν παραδοσιακές ιστιοφορίες είτε όχι, όπως σακολέβα, ράντα, λατίνι, ψάθα κλπ.
Τα προβλήματα της αλιείας στην Αίγινα, οι δυνατότητες και οι προοπτικές. Της Ομάδας Προβληματισμού και Παρέμβασης στην Αίγινα
Απέναντι στην πολυδιάστατη κρίση που περνάμε, κεντρική σημασία αποκτά η ανασυγκρότηση της παραγωγής με βάση τις σημερινές εναπομείνασες δυνατότητες. Αυτές, δεν είναι άλλες από τις ζωντανές δυνάμεις ανθρώπων που, συνεργατικά και φιλικά, θα δώσουν το ανάλογο νόημα στην παραγωγή των αγαθών, κραδαίνοντας τη σκυτάλη από την ιστορία και τους παλιούς που ακόμα ζούνε στο νησί. Οι σχέσεις εμπιστοσύνης και η αλληλεγγύη, η γνώση και ο μόχθος, θα συμβάλουν στο φτιάξουμε μια τοπική οικονομία που θα διαπλατύνεται και θα συνθέτει στο διάβα της τη ζωή και την επιβίωση. Μια σειρά επιστολών θα επιδιώξουν να συμβάλουν σε μια σοβαρή συζήτηση μετάβασης σε δρόμους σύγχρονους και συνάμα βιώσιμους. Θέλουμε μια Αίγινα που θα κρατά τα παιδιά της στο νησί και θα τους δίνει τη δυνατότητα να αναπτύξουν δημιουργικά τις παραγωγικές τους ικανότητες σε μια φιλική-συνεργατική οικονομία.
Απέναντι στην πολυδιάστατη κρίση που περνάμε, κεντρική σημασία αποκτά η ανασυγκρότηση της παραγωγής με βάση τις σημερινές εναπομείνασες δυνατότητες. Αυτές, δεν είναι άλλες από τις ζωντανές δυνάμεις ανθρώπων που, συνεργατικά και φιλικά, θα δώσουν το ανάλογο νόημα στην παραγωγή των αγαθών, κραδαίνοντας τη σκυτάλη από την ιστορία και τους παλιούς που ακόμα ζούνε στο νησί. Οι σχέσεις εμπιστοσύνης και η αλληλεγγύη, η γνώση και ο μόχθος, θα συμβάλουν στο φτιάξουμε μια τοπική οικονομία που θα διαπλατύνεται και θα συνθέτει στο διάβα της τη ζωή και την επιβίωση. Μια σειρά επιστολών θα επιδιώξουν να συμβάλουν σε μια σοβαρή συζήτηση μετάβασης σε δρόμους σύγχρονους και συνάμα βιώσιμους. Θέλουμε μια Αίγινα που θα κρατά τα παιδιά της στο νησί και θα τους δίνει τη δυνατότητα να αναπτύξουν δημιουργικά τις παραγωγικές τους ικανότητες σε μια φιλική-συνεργατική οικονομία.
Η οικιακή οικονομία στην Αίγινα: το χωραφάκι, ο κήπος, η βάρκα, η κότα κι η κατσίκα. Της Ομάδας Προβληματισμού και Παρέμβασης στην Αίγινα
Το πέμπτο μέρος της έρευνας της Ομάδας Προβληματισμού και Παρέμβασης στην Αίγινα για την αγροτική ιστορία και τις σημερινές δυνατότητες του νησιού.
Απέναντι στην πολυδιάστατη κρίση που περνάμε, κεντρική σημασία αποκτά η ανασυγκρότηση της παραγωγής με βάση τις σημερινές εναπομείνασες δυνατότητες. Αυτές, δεν είναι άλλες από τις ζωντανές δυνάμεις ανθρώπων που, συνεργατικά και φιλικά, θα δώσουν το ανάλογο νόημα στην παραγωγή των αγαθών, κραδαίνοντας τη σκυτάλη από την ιστορία και τους παλιούς που ακόμα ζούνε στο νησί. Οι σχέσεις εμπιστοσύνης και η αλληλεγγύη, η γνώση και ο μόχθος, θα συμβάλουν στο φτιάξουμε μια τοπική οικονομία που θα διαπλατύνεται και θα συνθέτει στο διάβα της τη ζωή και την επιβίωση. Μια σειρά επιστολών θα επιδιώξουν να συμβάλουν σε μια σοβαρή συζήτηση μετάβασης σε δρόμους σύγχρονους και συνάμα βιώσιμους. Θέλουμε μια Αίγινα που θα κρατά τα παιδιά της στο νησί και θα τους δίνει τη δυνατότητα να αναπτύξουν δημιουργικά τις παραγωγικές τους ικανότητες σε μια φιλική-συνεργατική οικονομία.
Το πέμπτο μέρος της έρευνας της Ομάδας Προβληματισμού και Παρέμβασης στην Αίγινα για την αγροτική ιστορία και τις σημερινές δυνατότητες του νησιού.
Απέναντι στην πολυδιάστατη κρίση που περνάμε, κεντρική σημασία αποκτά η ανασυγκρότηση της παραγωγής με βάση τις σημερινές εναπομείνασες δυνατότητες. Αυτές, δεν είναι άλλες από τις ζωντανές δυνάμεις ανθρώπων που, συνεργατικά και φιλικά, θα δώσουν το ανάλογο νόημα στην παραγωγή των αγαθών, κραδαίνοντας τη σκυτάλη από την ιστορία και τους παλιούς που ακόμα ζούνε στο νησί. Οι σχέσεις εμπιστοσύνης και η αλληλεγγύη, η γνώση και ο μόχθος, θα συμβάλουν στο φτιάξουμε μια τοπική οικονομία που θα διαπλατύνεται και θα συνθέτει στο διάβα της τη ζωή και την επιβίωση. Μια σειρά επιστολών θα επιδιώξουν να συμβάλουν σε μια σοβαρή συζήτηση μετάβασης σε δρόμους σύγχρονους και συνάμα βιώσιμους. Θέλουμε μια Αίγινα που θα κρατά τα παιδιά της στο νησί και θα τους δίνει τη δυνατότητα να αναπτύξουν δημιουργικά τις παραγωγικές τους ικανότητες σε μια φιλική-συνεργατική οικονομία.
Η δολοφονία του ψαρά. Του Γιώργου Κυριακού
Πηγή: Indymedia 16/04/2014
...Έτσι μοιραία αναφαίνεται η δολοφονία του ψαρά σε ένα περιβάλλον που αιτιολογείται από τους μέντορές του και τις ορντινάντσες τους, ως περιβάλλον στο οποίο όποιος δεν προσαρμόζεται και δεν αναπτύσσεται, πεθαίνει, μοιραία. Η αναφορά της κυρίας Δαμανάκη στο Δαρβίνο και στην αποτελεσματικότητα του ανταγωνισμού για την επιβίωση, κόντρα σε "ύποπτους προστατευτισμούς" και δεν συμμαζεύεται, ίσως να μας κάνει να υποψιαστούμε ότι τα δολοφονικά ανθρωποειδή της χρυσής αβγής μπροστά της είναι, απλώς, προσκοπάκια και κατηχητόπουλα...
...Έτσι μοιραία αναφαίνεται η δολοφονία του ψαρά σε ένα περιβάλλον που αιτιολογείται από τους μέντορές του και τις ορντινάντσες τους, ως περιβάλλον στο οποίο όποιος δεν προσαρμόζεται και δεν αναπτύσσεται, πεθαίνει, μοιραία. Η αναφορά της κυρίας Δαμανάκη στο Δαρβίνο και στην αποτελεσματικότητα του ανταγωνισμού για την επιβίωση, κόντρα σε "ύποπτους προστατευτισμούς" και δεν συμμαζεύεται, ίσως να μας κάνει να υποψιαστούμε ότι τα δολοφονικά ανθρωποειδή της χρυσής αβγής μπροστά της είναι, απλώς, προσκοπάκια και κατηχητόπουλα...
Σήμερα όποιος παράγει, ουσιαστικά αντιμετωπίζεται σαν τρομοκράτης. Των Αλέξανδρος Οικονομίδης και Ανδρέας Κυράνης
Δυστυχώς τα πρώτα νομοθετικά μέτρα της κυβέρνησης, δεν καταφέρνουν να ξεπεράσουν την μονοδιάστατη ατζέντα που έχουν επιβάλλει τόσα χρόνια οι κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Οι πρώτες εξαγγελίες, δεν έχουν τίποτε να προτείνουν επί του απολύτως συγκεκριμένου. Και δεν θα μπορούσαν να έχουν, γιατί από τα υποκείμενα της σύνταξής τους απουσιάζουν παντελώς, η ίδια η μεταποιητική διαδικασία, και οι πραγματικοί παραγωγοί.
Οι πραγματικοί παραγωγοί, είναι εξορισμένοι στην κόλαση του δαιμονοποιημένου κέρδους, της κακής ιδιωτικής πρωτοβουλίας, που η σημερινή εξουσία με τα κατάλληλα «καλαπόδια» θα τους βάλει στο σωστό δρόμο, με τα ίδια ακριβώς εργαλεία, της εξάρτησης δηλαδή από την θεότητα του χρέους, που κάποιοι άλλοι χρησιμοποίησαν για να τους αφανίσουν.
Εμείς δεν θα τους αφανίσουμε.
Εμείς θα τους χρησιμοποιήσουμε, για να υλοποιήσουμε τις δικές μας στρατηγικές εξουσίας...
Δυστυχώς τα πρώτα νομοθετικά μέτρα της κυβέρνησης, δεν καταφέρνουν να ξεπεράσουν την μονοδιάστατη ατζέντα που έχουν επιβάλλει τόσα χρόνια οι κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Οι πρώτες εξαγγελίες, δεν έχουν τίποτε να προτείνουν επί του απολύτως συγκεκριμένου. Και δεν θα μπορούσαν να έχουν, γιατί από τα υποκείμενα της σύνταξής τους απουσιάζουν παντελώς, η ίδια η μεταποιητική διαδικασία, και οι πραγματικοί παραγωγοί.
Οι πραγματικοί παραγωγοί, είναι εξορισμένοι στην κόλαση του δαιμονοποιημένου κέρδους, της κακής ιδιωτικής πρωτοβουλίας, που η σημερινή εξουσία με τα κατάλληλα «καλαπόδια» θα τους βάλει στο σωστό δρόμο, με τα ίδια ακριβώς εργαλεία, της εξάρτησης δηλαδή από την θεότητα του χρέους, που κάποιοι άλλοι χρησιμοποίησαν για να τους αφανίσουν.
Εμείς δεν θα τους αφανίσουμε.
Εμείς θα τους χρησιμοποιήσουμε, για να υλοποιήσουμε τις δικές μας στρατηγικές εξουσίας...
Η μαστίχα στο μικροσκόπιο... Η Καινοτομία στο επίκεντρο της στρατηγικής της MEDITERRA
Νέους τρόπους για να προωθήσουν τα προϊόντα τους στην αγορά αναζητούν διαρκώς οι ελληνικές βιομηχανίες, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στην αναιμική ζήτηση. Στο πλαίσιο αυτό και παρά το κόστος που συνεπάγεται, δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στην έρευνα και ανάπτυξη καινοτόμων προϊόντων, τα οποία θα τους φέρουν ένα βήμα μπροστά από τους ανταγωνιστές και ταυτόχρονα θα μεγαλώσουν τις πιθανότητές τους να μπουν στο καλάθι των νοικοκυριών. Ταυτόχρονα, όμως αποτελούν το «διαβατήριο» για καλύτερη διείσδυση στις διεθνείς αγορές, όπου ο ανταγωνισμός είναι εξαιρετικά σκληρός καθώς μπορεί να αντισταθμίσει τα μειονεκτήματα που έχουν οι ελληνικές εταιρείες έναντι των ανταγωνιστών τους, όσον αφορά στην τιμή των προϊόντων τους, τα κεφάλαια για μάρκετινγκ και την πρόσβαση στα μεγάλα δίκτυα διανομής και παράλληλα να τις βοηθήσει να ξεπεράσουν την καχυποψία που έχει δημιουργηθεί στο εξωτερικό.
Νέους τρόπους για να προωθήσουν τα προϊόντα τους στην αγορά αναζητούν διαρκώς οι ελληνικές βιομηχανίες, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στην αναιμική ζήτηση. Στο πλαίσιο αυτό και παρά το κόστος που συνεπάγεται, δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στην έρευνα και ανάπτυξη καινοτόμων προϊόντων, τα οποία θα τους φέρουν ένα βήμα μπροστά από τους ανταγωνιστές και ταυτόχρονα θα μεγαλώσουν τις πιθανότητές τους να μπουν στο καλάθι των νοικοκυριών. Ταυτόχρονα, όμως αποτελούν το «διαβατήριο» για καλύτερη διείσδυση στις διεθνείς αγορές, όπου ο ανταγωνισμός είναι εξαιρετικά σκληρός καθώς μπορεί να αντισταθμίσει τα μειονεκτήματα που έχουν οι ελληνικές εταιρείες έναντι των ανταγωνιστών τους, όσον αφορά στην τιμή των προϊόντων τους, τα κεφάλαια για μάρκετινγκ και την πρόσβαση στα μεγάλα δίκτυα διανομής και παράλληλα να τις βοηθήσει να ξεπεράσουν την καχυποψία που έχει δημιουργηθεί στο εξωτερικό.
Πέρα από το χρέος, συζητάμε για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση της χώρας, κείμενο ομιλίας του Αλέξανδρου Οικονομίδη
Το κείμενο αυτό εκφωνήθηκε στην εκδήλωση που διοργάνωσε η κίνηση δημοτών Βριλησσίων Δράση για μια Άλλη Πόλη την 1 Μαρτίου 2015.
Συνομιλητές ήταν επίσης οι Βαγγέλης Πισσίας και Ανδρέας Κυράνης.
1. Πέρα από το χρέος - Αμηχανία
Ενώ έφθασε η ώρα μιας σοβαρής πολιτικής ανατροπής, δεν φαίνεται να έχει εμπεδωθεί η έλλειψη μιας ενδογενούς στρατηγικής, με έρμα, κέντρο και κύρια αναφορά τις αληθινές δυνατότητες και ανάγκες αυτού του λαού και αυτής της χώρας.
Χωρίς όμως σαφή στρατηγική, στηριγμένη στην πολύτιμη ταυτότητα αυτού του τόπου, δεν αντιμετωπίζονται οι εχθρικοί σχεδιασμοί των σύγχρονων νεοφιλελεύθερων χρηματοπιστωτικών κέντρων και αγορών.
Το κείμενο αυτό εκφωνήθηκε στην εκδήλωση που διοργάνωσε η κίνηση δημοτών Βριλησσίων Δράση για μια Άλλη Πόλη την 1 Μαρτίου 2015.
Συνομιλητές ήταν επίσης οι Βαγγέλης Πισσίας και Ανδρέας Κυράνης.
1. Πέρα από το χρέος - Αμηχανία
Ενώ έφθασε η ώρα μιας σοβαρής πολιτικής ανατροπής, δεν φαίνεται να έχει εμπεδωθεί η έλλειψη μιας ενδογενούς στρατηγικής, με έρμα, κέντρο και κύρια αναφορά τις αληθινές δυνατότητες και ανάγκες αυτού του λαού και αυτής της χώρας.
Χωρίς όμως σαφή στρατηγική, στηριγμένη στην πολύτιμη ταυτότητα αυτού του τόπου, δεν αντιμετωπίζονται οι εχθρικοί σχεδιασμοί των σύγχρονων νεοφιλελεύθερων χρηματοπιστωτικών κέντρων και αγορών.
Η ρεαλιστική δυνατότητα για την Ενδογενή Παραγωγική Ανασυγκρότηση της Ελλάδας, ομιλία του Αλέξανδρου Οικονομίδη*
1985 Μηχανουργείο «Χρήστος Οικονομίδης & Υιοί ΑΒΕ» Ρουφ-Αθήνα |
Πηγή: Δρόμος της Αριστεράς
Την περασμένη βδομάδα, σε παρέμβασή του για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση, σ' αυτόν τον χώρο, ο σύντροφος Γεράσιμος Ποταμιάνος επεσήμανε μεταξύ άλλων τα εξής:
Τι σημαίνει μεταρρυθμίσεις? Σημαίνει αποδιάρθρωση του τοπικού παραγωγικού μοντέλου.... Διαλύω δηλαδή τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
H τελευταία μελέτη της Task Force (δηλαδή της τρόικας) με θέμα: «Ανάπτυξη για τις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις στην Ελλάδα» (24 Σεπτεμβρίου 2014), περιλαμβάνει τις περισσότερες από τις προτάσεις που έχουν θέσει τα αρμόδια τμήματα του ΣΥΡΙΖΑ.
Τι είναι στα αλήθεια αυτό που θα έπρεπε να μας διαφοροποιεί;
Μα πολύ απλά η έννοια και σημασία της λέξης ενδογενής.
Εκεί δυστυχώς είναι το μεγάλο έλλειμμα του λόγου της σημερινής αριστεράς.
Το χρέος και η παραγωγή, του Βαγγέλη Πισσία*
«Το χρέος δεν είναι βιώσιμο, αυτή ήταν και είναι η πάγια θέση μας, με αυτήν απαντάμε στην κυβέρνηση που υποκλίνεται στους τροϊκανούς… Αν δεν παραγραφεί, ολόκληρο ή κατά το μέγα μέρος του, ανάπτυξη στη χώρα δεν θα υπάρξει».
«Πάντων χρέος κρατεί» λοιπόν και όχι «νους», όπως έλεγε ο Αναξαγόρας… Και υπέρτατος σκοπός η βιωσιμότητα του χρέους, κατά την επικρατούσα πολιτική αντίληψη.
Αντίληψη η οποία δεν διαχέεται από μονεταριστές οικονομολόγους ή από ένα, κάποιο, νεοφιλελεύθερο κόμμα, αλλά από τη μείζονα αντιπολίτευση, αυτήν που αυτοαναφέρεται στον αριστερό, ριζοσπαστικό προσανατολισμό της. Ομως, η μονοσήμαντη, εμμονική και μάλλον ηττοπαθής αναφορά στο πρόβλημα του χρέους κι ο ισχυρισμός ότι χωρίς τη διαγραφή του η οικονομία της χώρας δεν θα μπορέσει να αναπτυχθεί, όχι μόνο υποβαθμίζουν τη διαπραγματευτική δυνατότητα της χώρας αλλά και εκτοπίζουν το, πράγματι, θεμελιώδες πρόβλημα της βιωσιμότητας της ελληνικής παραγωγής.
Το χρέος, κρινόμενο από τη σκοπιά της Πολιτικής Οικονομίας, είναι ένα δισυπόστατο οικονομικό μέγεθος, ένα μέγεθος ταυτόχρονα υλικό και άυλο, που επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό τη γενική κίνηση του κεφαλαίου. Ομως το χρέος, σύμφωνα τουλάχιστον με τις σχολές των οικονομικών της ευημερίας και ιδιαίτερα κατά το μαρξιανό παράδειγμα, εντάσσεται στο λεγόμενο πεδίο της κυκλοφορίας των ανταλλακτικών αξιών και ειδικότερα του χρήματος.
Το Πρόταγμα της Αριστεράς η Ενδογενής Παραγωγική Ανασυγκρότηση, του Ευάγγελου Αχιλλόπουλου
Πηγή: Capital.gr
Στα χρόνια του μνημονίου το κυρίαρχο αφήγημα είχε στο επίκεντρο τις ξένες επενδύσεις, που με ένα μαγικό τρόπο θα έφερναν την ανάπτυξη στη χώρα. Οι ξένες επενδύσεις που στοχεύουν στην εκμετάλλευση της εσωτερικής αγοράς απαιτούν υψηλό βαθμό εσωστρεφούς ανταγωνιστικότητας για να βρουν πεδίο δράσης. Η στρατηγική της εσωτερικής υποτίμησης, της κεφαλαιακής ασφυξίας και της διάλυσης του εσωτερικού παραγωγικού ιστού είναι χαρακτηριστικά αυτής της πολίτικης στόχευσης. Παρά όμως την πιστή εφαρμογή τέτοιων πολιτικών τα αποτελέσματα είναι μηδαμινά και επικεντρώνονται στον τομέα των υπηρεσιών και του real estate.
Η Ελλάδα για
να σταθεί στα πόδια της, χρειάζεται να στηριχτεί στα πόδια της. Αυτό μπορεί να ακούγεται αυτονόητο, όμως δεν είναι. Η ανασυγκρότηση της χώρας πρέπει να έχει ενδογενή χαρακτηριστικά και να συνδυάζει τον ελληνικό τεχνικό πολιτισμό και την ταυτότητά μας με τις ανάγκες της διεθνούς αγοράς.
Ημερίδα "Δεύτερη Ευκαιρία Επιχειρηματικότητας", ομιλία του Γιώργου Χατζηαναγνώστου
Rodin: Les bourgeois de Calais
Το σημερινό φλέγον θέμα που αναφερόμαστε έχει να κάνει με την ποινικοποίηση της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα και τους τρόπους διεξόδου από αυτό τον στραγγαλισμό των Μικρομεσαίων. Και λέω στραγγαλισμό γιατί τα νούμερα είναι αμείλικτα και συνάμα τραγικά. 225.000 μικρομεσαίοι (2) δεν μπορούν να πληρώσουν το ασφαλιστικό τους την εφορία τους, το ΕΝΦΙΑ και κινδυνεύουν επίσης με προσωποκράτηση μέσα από τα περιβόητα ραβασάκια του ΚΕΑΟ .
Ταυτόχρονα εάν έχουν σπίτι εκπλειστηριάζετε στην τιμή του 1/3 της αντικειμενικής αξίας ενώ οι απαιτήσεις τυχόν δανείων παραμένουν με τιμές προ κρίσης. Σημειωτέον ότι προστασία Α' κατοικίας από την Εφορία, τους Δήμους και τα Ασφαλιστικά Ταμεία δεν υπάρχει !!!
Αλλά ακόμα και εάν στο κατάσχουν εξακολουθείς και χρωστάς!!!
Οι δε οφειλές των πολιτών σε δάνεια Τραπεζικά (3) αλλα και εφορία υπερβαίνουν τα 72 δις €.(7))
Rodin: Les bourgeois de Calais
|
Ταυτόχρονα εάν έχουν σπίτι εκπλειστηριάζετε στην τιμή του 1/3 της αντικειμενικής αξίας ενώ οι απαιτήσεις τυχόν δανείων παραμένουν με τιμές προ κρίσης. Σημειωτέον ότι προστασία Α' κατοικίας από την Εφορία, τους Δήμους και τα Ασφαλιστικά Ταμεία δεν υπάρχει !!!
Αλλά ακόμα και εάν στο κατάσχουν εξακολουθείς και χρωστάς!!!
Οι δε οφειλές των πολιτών σε δάνεια Τραπεζικά (3) αλλα και εφορία υπερβαίνουν τα 72 δις €.(7))
Σχετικά με την πολιτική των κρατικών ενισχύσεων του Βαγγέλη Αχιλλόπουλου
- Δεν χρειαζόμαστε άλλες επιδοτήσεις στοχευόμενες σε κλάδους και συμπλέγματα.
- Δεν χρειαζόμαστε στοχεύσεις.
- Δεν χρειαζόμαστε 5-10 πρωταθλητές.
- Χρειαζόμαστε πολλούς. Όλους όσους μπορούμε να έχουμε.
- Η επιχειρηματικότητα θέλει ελευθερία, δημοκρατία και ίσες ευκαιρίες.
Δεν βάζουμε το κάρο μπροστά από τα άλογα.
Πρώτα χρειάζεται κάποιος να φτιάξει ένα προϊόν και μετά όλα τα υπόλοιπα θα συμβούν.
- Δεν χρειαζόμαστε άλλες επιδοτήσεις στοχευόμενες σε κλάδους και συμπλέγματα.
- Δεν χρειαζόμαστε στοχεύσεις.
- Δεν χρειαζόμαστε 5-10 πρωταθλητές.
- Χρειαζόμαστε πολλούς. Όλους όσους μπορούμε να έχουμε.
- Η επιχειρηματικότητα θέλει ελευθερία, δημοκρατία και ίσες ευκαιρίες.
Δεν βάζουμε το κάρο μπροστά από τα άλογα.
Πρώτα χρειάζεται κάποιος να φτιάξει ένα προϊόν και μετά όλα τα υπόλοιπα θα συμβούν.
«Είναι νωρίς να χαρούμε». Του Γιώργου Τοζίδη
Στον πρόλογο του βιβλίου του, Αναφορά στον Γκρέκο, ο Ν. Καζαντζάκης απευθύνεται στον «παππού» του, τον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο «Ελ Γκρέκο»:
«- Παππού αγαπημένε, είπα, δωσ’ μου μιαν προσταγή.
»Χαμογέλασε, απίθωσε το χέρι απάνω στο κεφάλι μου· δεν ήταν χέρι, ήταν πολύχρωμη φωτιά· ως τις ρίζες του μυαλού μου περεχύθηκε η φλόγα.
»- Φτάσε όπου μπορείς, παιδί μου…
»Η φωνή του βαθιά σκοτεινή, σα να ’βγαινε από το βαθύ λαρύγγι της γης.
»Έφτασε ώς τις ρίζες του μυαλού μου η φωνή του, μα η καρδιά μου δεν τινάχτηκε.
»- Παππού, φώναξα τώρα πιο δυνατά, δώσ’ μου μιαν πιο δύσκολη, πιο κρητικιά προσταγή.
»Κι ολομεμιάς, ώς να το πω, μια φλόγα σούριξε ξεσκίζοντας τον αέρα, αφανίστηκε από τα μάτια μου ο αδάμαστος πρόγονος με τις περιπλεμένες θυμαρόριζες στα μαλλιά του κι απόμεινε στην κορφή του Σινά μια φωνή όρθια, γεμάτη προσταγή, κι ο αέρας έτρεμε:
»-Φτάσε όπου δεν μπορείς!».
Στον πρόλογο του βιβλίου του, Αναφορά στον Γκρέκο, ο Ν. Καζαντζάκης απευθύνεται στον «παππού» του, τον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο «Ελ Γκρέκο»:
«- Παππού αγαπημένε, είπα, δωσ’ μου μιαν προσταγή.
»Χαμογέλασε, απίθωσε το χέρι απάνω στο κεφάλι μου· δεν ήταν χέρι, ήταν πολύχρωμη φωτιά· ως τις ρίζες του μυαλού μου περεχύθηκε η φλόγα.
»- Φτάσε όπου μπορείς, παιδί μου…
»Η φωνή του βαθιά σκοτεινή, σα να ’βγαινε από το βαθύ λαρύγγι της γης.
»Έφτασε ώς τις ρίζες του μυαλού μου η φωνή του, μα η καρδιά μου δεν τινάχτηκε.
»- Παππού, φώναξα τώρα πιο δυνατά, δώσ’ μου μιαν πιο δύσκολη, πιο κρητικιά προσταγή.
»Κι ολομεμιάς, ώς να το πω, μια φλόγα σούριξε ξεσκίζοντας τον αέρα, αφανίστηκε από τα μάτια μου ο αδάμαστος πρόγονος με τις περιπλεμένες θυμαρόριζες στα μαλλιά του κι απόμεινε στην κορφή του Σινά μια φωνή όρθια, γεμάτη προσταγή, κι ο αέρας έτρεμε:
»-Φτάσε όπου δεν μπορείς!».
"Για να ξανά-σταθεί η ελληνική κοινωνία στα πόδια της" των: Ανδρέα Κυράνη και Αλέξανδρου Οικονομίδη
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Μάρτιος 2014
Α. Θεμελιακές αρχές
Β. Για να ξανά-σταθεί η ελληνική κοινωνία στα πόδια της.
- Είναι σήμερα πολιτικά, κοινωνικά και τεχνικά εφικτή η ενδογενής παραγωγική ανά-συγκρότηση της χώρας μας, σε ένα διαρκώς μεταλλασσόμενο παγκοσμιο-ποιημένο περιβάλλον;
- Ποια όμως θα μπορούσε να είναι σήμερα η ειδοποιός διαφορά ενός ελληνικού παραγωγικού προτύπου, έναντι των άλλων;
- Αυτή η παραγωγική συνθήκη, είναι δυνατόν σε πρώτο χρόνο να καλύψει τις ανάγκες ενός λαού φτωχοποιημένου από τις μνημονιακές πολιτικές;
- Τι κεφάλαια θα απαιτηθούν και ποιους συγκεκριμένους παραγωγικούς κλάδους πρέπει η αυριανή κυβέρνηση να ενισχύσει;
- Με τις μεγάλες βιομηχανίες τι θα κάνουμε;
- Σε τι στοιχεία θα στηρίζεται, και σε ποια διεθνή πραγματική ανάγκη θα απαντά, ένα τέτοιο εναλλακτικό πρότυπο;
- Ενδεικτικά παραδείγματα μια τέτοιας στρατηγικής.
- Ζωτικά πολιτικά μέτρα για την επίτευξη ενός τέτοιου στόχου.
- Νέο Θεσμικό πλαίσιο.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Μάρτιος 2014
Α. Θεμελιακές αρχές
Β. Για να ξανά-σταθεί η ελληνική κοινωνία στα πόδια της.
- Είναι σήμερα πολιτικά, κοινωνικά και τεχνικά εφικτή η ενδογενής παραγωγική ανά-συγκρότηση της χώρας μας, σε ένα διαρκώς μεταλλασσόμενο παγκοσμιο-ποιημένο περιβάλλον;
- Ποια όμως θα μπορούσε να είναι σήμερα η ειδοποιός διαφορά ενός ελληνικού παραγωγικού προτύπου, έναντι των άλλων;
- Αυτή η παραγωγική συνθήκη, είναι δυνατόν σε πρώτο χρόνο να καλύψει τις ανάγκες ενός λαού φτωχοποιημένου από τις μνημονιακές πολιτικές;
- Τι κεφάλαια θα απαιτηθούν και ποιους συγκεκριμένους παραγωγικούς κλάδους πρέπει η αυριανή κυβέρνηση να ενισχύσει;
- Με τις μεγάλες βιομηχανίες τι θα κάνουμε;
- Σε τι στοιχεία θα στηρίζεται, και σε ποια διεθνή πραγματική ανάγκη θα απαντά, ένα τέτοιο εναλλακτικό πρότυπο;
- Ενδεικτικά παραδείγματα μια τέτοιας στρατηγικής.
- Ζωτικά πολιτικά μέτρα για την επίτευξη ενός τέτοιου στόχου.
- Νέο Θεσμικό πλαίσιο.
Περί του μυστηρίου της κοινωνικής παραγωγής. Υπάρχει «ειδοποιός διαφορά»; - του Βαγγέλη Πισσία
Τούτη η έρμη χώρα δεν πάσχει από έλλειψη κομμάτων. Άλλωστε στις τελευταίες εκλογές υπέβαλαν αίτηση συμμετοχής 71 μόλις κόμματα… Τούτη η χώρα πάσχει από την έλλειψη πολιτικού και συνάμα κοινωνικού κινήματος, κινήματος, όμως, που ν” αποτελεί φορέα ιδεών, ιδεών που δεν ικανοποιούνται όταν αυτοπεριορίζονται μόνον ως ιδεολογία, αλλά ιδεών που ενσαρκώνονται και γίνονται πρόσωπο, σύμφωνα με πολλές αυθεντικές παραδόσεις της οικουμένης, σύμφωνα και με την ελληνική εύφορη παράδοση. Τούτη η χώρα έχει ανάγκη ιδεών που εμπειρικά να δοκιμάζονται και πρακτικά να υλοποιούνται, ιδεών που γίνονται στοιχείο υλικό της καθημερινής πραγματικότητας, ιδεών που δεν απευθύνονται μόνο στις υποκείμενες αλλοτριωμένες ανάγκες αλλά και στις υπερκείμενες υπαρξικές επιθυμίες των ανθρώπων της, που δεν εκφράζουν μόνο τις διαθέσεις τους αλλά και τις γνήσιες «εκ βαθέων» παρορμήσεις τους.
Τέτοιο κίνημα, σε τούτη τη χώρα, δεν φαίνεται σήμερα να υπάρχει, ούτε καν αχνοδιαγράφεται στον ορίζοντα.
Τούτη η έρμη χώρα δεν πάσχει από έλλειψη κομμάτων. Άλλωστε στις τελευταίες εκλογές υπέβαλαν αίτηση συμμετοχής 71 μόλις κόμματα… Τούτη η χώρα πάσχει από την έλλειψη πολιτικού και συνάμα κοινωνικού κινήματος, κινήματος, όμως, που ν” αποτελεί φορέα ιδεών, ιδεών που δεν ικανοποιούνται όταν αυτοπεριορίζονται μόνον ως ιδεολογία, αλλά ιδεών που ενσαρκώνονται και γίνονται πρόσωπο, σύμφωνα με πολλές αυθεντικές παραδόσεις της οικουμένης, σύμφωνα και με την ελληνική εύφορη παράδοση. Τούτη η χώρα έχει ανάγκη ιδεών που εμπειρικά να δοκιμάζονται και πρακτικά να υλοποιούνται, ιδεών που γίνονται στοιχείο υλικό της καθημερινής πραγματικότητας, ιδεών που δεν απευθύνονται μόνο στις υποκείμενες αλλοτριωμένες ανάγκες αλλά και στις υπερκείμενες υπαρξικές επιθυμίες των ανθρώπων της, που δεν εκφράζουν μόνο τις διαθέσεις τους αλλά και τις γνήσιες «εκ βαθέων» παρορμήσεις τους.
Τέτοιο κίνημα, σε τούτη τη χώρα, δεν φαίνεται σήμερα να υπάρχει, ούτε καν αχνοδιαγράφεται στον ορίζοντα.
Τέτοιο κίνημα, σε τούτη τη χώρα, δεν φαίνεται σήμερα να υπάρχει, ούτε καν αχνοδιαγράφεται στον ορίζοντα.
Το "Κόκκινο" και η διαφημιστική αγορά. Των Νίκου Μανιού και Χάρη Παπαδάκη*
Το "Κόκκινο" και οι ακροατές του βίωσαν δύο σημαντικά γεγονότα τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο. Την άστοχη συνεργασία με τον εκδοτικό οίκο "Ιανός" και τη βλάβη στον πομπό της Θεσσαλονίκης. Τα δύο αυτά γεγονότα επιβεβαιώνουν την ανάγκη δημιουργίας από την αριστερά άλλων πηγών παραγωγής προσόδων και πλούτου. Αφενός, τέτοιων που να μπορούν να τροφοδοτήσουν την οικονομία με δυναμικές απαλλαγμένες από τους νόμους της διαπλεκόμενης και χειραγωγούμενης αγοράς, στο προκείμενο της διαφημιστικής αγοράς. Αφετέρου, τέτοιων, που να τροφοδοτούν με αυτοδυναμία τις στρατηγικές και έκτακτες ανάγκες του. Επικαιροποιούν δε ηχηρά την ανάγκη δημιουργίας συνεργατικών παραγωγικών οικονομικών μοντέλων, πλαισιωμένων από αντίστοιχα διανομής και προώθησης, ικανών να αγοράζουν- καταναλώνουν τις υπηρεσίες επιχειρήσεων όπως αυτές του ραδιοφωνικού σταθμού "Στο Κόκκινο", χωρίς να τις υποβάλλουν στον εξευτελιστικό εξαναγκασμό της απεμπόλησης των αρχών τους.
Δημήτρης Κορρές: Μηχανικός, εφευρέτης, ή mega mover
...Το μεγαλύτερο λάθος είναι για ένα τεχνικό θέμα να αποταθείς στο Πολυτεχνείο... Άμα φτιάξεις ένα γκαζοντενεκέ σε ένα Πανεπιστήμιο, θεωρείται επιστημονική έρευνα. Άμα φτιάξεις έναν πύραυλο στην αυλή του σπιτιού σου, θεωρείται ερασιτεχνική κατασκευή».
Μικροί Ορεινοί Ταμιευτήρες: μια καλή λύση για να έχει η Άνδρος νερά. Του Βαγγέλη Πισσία
Οι Κυκλάδες, η Άνδρος και τα νερά
Τα νησιά των Κυκλάδων, εντάχθηκαν στο ελλαδικό μεταπολεμικό πρότυπο οικονομικής συσσώρευσης και δεν μπόρεσαν να χαράξουν μια ολοκληρωμένη μακροπρόθεσμη αναπτυξιακή στρατηγική. Συνέπεια αυτής της κατάστασης ήταν η επικράτηση κριτηρίων βραχυπρόθεσμης οικονομικής μεγέθυνσης που με τη σειρά τους υπονόμευσαν την κοινωνικά ορθολογική και συνάμα αειφορική διαχείριση των νησιωτικών υδατικών πόρων.
Τα τελευταία χρόνια, τα κυκλαδίτικα νησιά, ακόμη κι’ αυτά που, όπως η Άνδρος, χαρακτηρίζονται ως προικισμένα σε υδατικό δυναμικό, αντιμετωπίζουν κρίσεις έλλειψης νερού, περιοδικά μικρότερης ή μεγαλύτερης έντασης.
Οι Κυκλάδες, η Άνδρος και τα νερά
Τα νησιά των Κυκλάδων, εντάχθηκαν στο ελλαδικό μεταπολεμικό πρότυπο οικονομικής συσσώρευσης και δεν μπόρεσαν να χαράξουν μια ολοκληρωμένη μακροπρόθεσμη αναπτυξιακή στρατηγική. Συνέπεια αυτής της κατάστασης ήταν η επικράτηση κριτηρίων βραχυπρόθεσμης οικονομικής μεγέθυνσης που με τη σειρά τους υπονόμευσαν την κοινωνικά ορθολογική και συνάμα αειφορική διαχείριση των νησιωτικών υδατικών πόρων.
Τα τελευταία χρόνια, τα κυκλαδίτικα νησιά, ακόμη κι’ αυτά που, όπως η Άνδρος, χαρακτηρίζονται ως προικισμένα σε υδατικό δυναμικό, αντιμετωπίζουν κρίσεις έλλειψης νερού, περιοδικά μικρότερης ή μεγαλύτερης έντασης.
Δίκτυα Συνεργατικής Οικονομίας: τα γρανάζια της ανασυγκρότησης, από τους Χάρη Παπαδάκη και Νίκο Μανιό
"Η Παραγωγική Ανασυγκρότηση είναι το μεγάλο ζητούμενο για την μόνιμη έξοδο από τη κρίση. Επιβάλλεται (εκτός των άλλων) να αναζητηθούν οι τρόποι δόμησης των σχέσεων των υποκειμένων που παίρνουν μέρος στη διαδικασία της ανασυγκρότησης, βασισμένοι στις ακόλουθες βασικές αρχές:
α. στην συνέργεια
β. στην παραγωγή οικονομιών κλίμακος
γ. στην έξυπνη αυτοχρηματοδότηση
δ. στην εξόντωση της παρασιτικής αγοράς
ε. στην ανακατανομή του πληθυσμού, σε περισσότερες αλλά μικρότερες χωρικές ενότητες, με δικτυακή στρατηγική.
Τα Δίκτυα Συνεργατικής Οικονομίας είναι τα γρανάζια της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, απαραίτητη για την έξοδο από την κρίση. Το μοντέλο των Κυκλάδων προσφέρεται ως έτοιμο δίκτυο για τη δημιουργία συνεργατικού σχήματος. "
"Η Παραγωγική Ανασυγκρότηση είναι το μεγάλο ζητούμενο για την μόνιμη έξοδο από τη κρίση. Επιβάλλεται (εκτός των άλλων) να αναζητηθούν οι τρόποι δόμησης των σχέσεων των υποκειμένων που παίρνουν μέρος στη διαδικασία της ανασυγκρότησης, βασισμένοι στις ακόλουθες βασικές αρχές:
α. στην συνέργεια
β. στην παραγωγή οικονομιών κλίμακος
γ. στην έξυπνη αυτοχρηματοδότηση
δ. στην εξόντωση της παρασιτικής αγοράς
ε. στην ανακατανομή του πληθυσμού, σε περισσότερες αλλά μικρότερες χωρικές ενότητες, με δικτυακή στρατηγική.β. στην παραγωγή οικονομιών κλίμακος
γ. στην έξυπνη αυτοχρηματοδότηση
δ. στην εξόντωση της παρασιτικής αγοράς
Τα Δίκτυα Συνεργατικής Οικονομίας είναι τα γρανάζια της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, απαραίτητη για την έξοδο από την κρίση. Το μοντέλο των Κυκλάδων προσφέρεται ως έτοιμο δίκτυο για τη δημιουργία συνεργατικού σχήματος. "
H Δυνατότητα Παραγωγής Ηλεκτρικών Αυτοκινήτων στην Ελλάδα (Η.Α) του Γιώργου Θ. Μιχαήλ.
Η διαφορετική μεθοδολογία παράγωγης του σύγχρονου Η.Α το διαφοροποιεί δραστικά σε σχέση με το συμβατικό θερμικό αυτοκίνητο (ΘΑ).
Και αυτό έχει επίδραση ακόμη και στη μορφολογία του η οποία θα είναι τέτοια που θα σηματοδοτεί αυτή την διαφορά.
Το Η.Α είναι νομοτελειακά, ο μονόδρομος που οδηγεί την αυτόνομη μετακίνηση στην μελλοντική της πορεία. Ανάλογες μεγάλες ανατροπές έγιναν και όταν οι άμαξες έγιναν αυτοκίνητα, όταν οι γραφομηχανές έγιναν πληκτρολόγια υπολογιστή, όταν οι αναλογικές φωτογραφικές μηχανές έγιναν ψηφιακές, όταν οι λάμπες πυρακτώσεως έγιναν LED, όταν οι οθόνες των τηλεοράσεων και των υπολογιστών πέταξαν τον βαρύ και τεράστιο σωλήνα Μπράουν και έγιναν λεπτές και ψηφιακές κτλ.
Μια σύγχρονη ελληνική βιομηχανία είναι εφικτή και μπορεί να αποτελέσει την ατμομηχανή για την ανασυγκρότηση της χώρας του Αλέξανδρου Οικονομίδη
"...καθιστά εδώ και τώρα εφικτή τη συγκρότηση ενός εναλλακτικού παραγωγικού τομέα. Ενός παραγωγικού τομέα που θα ανταποκρίνεται σε «αληθινές - πραγματικές» ανάγκες. Τομέα όμως που δεν αφορά σήμερα, λόγο ακριβώς του μικρού μεγέθους, τις προτεραιότητες του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου, ο οποίος άλλωστε στρέφεται σε επενδύσεις αποκλειστικά μεγάλου μεγέθους και αντίστοιχου οικονομικού αποτελέσματος.
Αυτός ο τομέας, μικρού μεγέθους σε παγκόσμια κλίμακα, τεχνολογικής αιχμής και μαστορικής οφείλει να εκμεταλλευτεί τις ρωγμές και τα κενά του μαζικού μοντέλου, και είναι ιδανικός για τις μικρές ποιοτικές, ευέλικτες και πολυπρόσωπες παραγωγικές μονάδες του τόπου μας.
Η Ελλάδα σαν η κατ εξοχήν χώρα του "μικρομεσαίου", είναι σε αυτό ακριβώς το κρίσιμο και ζωτικό σημείο, σε απολύτως πλεονεκτική θέση."
"...καθιστά εδώ και τώρα εφικτή τη συγκρότηση ενός εναλλακτικού παραγωγικού τομέα. Ενός παραγωγικού τομέα που θα ανταποκρίνεται σε «αληθινές - πραγματικές» ανάγκες. Τομέα όμως που δεν αφορά σήμερα, λόγο ακριβώς του μικρού μεγέθους, τις προτεραιότητες του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου, ο οποίος άλλωστε στρέφεται σε επενδύσεις αποκλειστικά μεγάλου μεγέθους και αντίστοιχου οικονομικού αποτελέσματος.
Αυτός ο τομέας, μικρού μεγέθους σε παγκόσμια κλίμακα, τεχνολογικής αιχμής και μαστορικής οφείλει να εκμεταλλευτεί τις ρωγμές και τα κενά του μαζικού μοντέλου, και είναι ιδανικός για τις μικρές ποιοτικές, ευέλικτες και πολυπρόσωπες παραγωγικές μονάδες του τόπου μας.
Αυτός ο τομέας, μικρού μεγέθους σε παγκόσμια κλίμακα, τεχνολογικής αιχμής και μαστορικής οφείλει να εκμεταλλευτεί τις ρωγμές και τα κενά του μαζικού μοντέλου, και είναι ιδανικός για τις μικρές ποιοτικές, ευέλικτες και πολυπρόσωπες παραγωγικές μονάδες του τόπου μας.
Η Ελλάδα σαν η κατ εξοχήν χώρα του "μικρομεσαίου", είναι σε αυτό ακριβώς το κρίσιμο και ζωτικό σημείο, σε απολύτως πλεονεκτική θέση."
Για μια Ενδογενή και Αποκεντρωμένη Παραγωγική Ανασυγκρότηση του Ανδρέα Κυράνη
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Α. Εισαγωγή:
• Αποικιοκρατία
• Αναγέννηση
• Βιομηχανική επανάσταση και πόλη
• Τεϋλορισμος, Φορντισμός
• Τρίτη βιομηχανική επανάσταση
Β. Τι συγκεκριμένα σημαίνει ενδογενής παραγωγική μας ανασυγκρότηση;
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Α. Εισαγωγή:
• Αποικιοκρατία
• Αναγέννηση
• Βιομηχανική επανάσταση και πόλη
• Τεϋλορισμος, Φορντισμός
• Τρίτη βιομηχανική επανάσταση
Β. Τι συγκεκριμένα σημαίνει ενδογενής παραγωγική μας ανασυγκρότηση;
«Είναι σήμερα εφικτή η παραγωγική ανασυγκρότηση;» του Αλέξανδρου Οικονομίδη
Ομιλία στην εκδήλωση του Άρδην με θέμα:
"Ενδογενή και Αποκεντρωμένη Παραγωγική Ανασυγκρότηση" στις 09/04/2014.
«Η Ελλάδα, σαν η κατ εξοχήν χώρα του "μικρομεσαίου", είναι σε αυτό ακριβώς το κρίσιμο και ζωτικό σημείο, σε απολύτως πλεονεκτική θέση.
Έχει πολύ λίγα να "ακυρώσει" και "καταστρέψει" και την ίδια στιγμή, όλο το παραγωγικό της σύμπαν να διασώσει, οδηγώντας το, σε ένα μέλλον με ασφάλεια και προοπτική.»
Περιεχόμενα
1. Παγκόσμια οικονομική παραγωγική συνθήκη.
2. Που πατάει αυτός ο τόπος?
3. Γιατί είναι σήμερα αναγκαία η Παραγωγική Ανασυγκρότηση;
4. Καθεστώς στρατηγικής ασάφειας.
5. Περί της δήθεν ελεύθερης αγοράς.
6. Είναι σήμερα εφικτή η παραγωγική ανασυγκρότηση;
7. Σε τι στοιχεία θα στηρίζεται ένα τέτοιο εναλλακτικό πρότυπο;
8. Επί των Ληπτέων Μέτρων.
9. Υπάρχει ανάγκη για ένα νέο θεσμικό πλαίσιο;
10. Για την αποκέντρωση.
Ομιλία στην εκδήλωση του Άρδην με θέμα:
"Ενδογενή και Αποκεντρωμένη Παραγωγική Ανασυγκρότηση" στις 09/04/2014.
«Η Ελλάδα, σαν η κατ εξοχήν χώρα του "μικρομεσαίου", είναι σε αυτό ακριβώς το κρίσιμο και ζωτικό σημείο, σε απολύτως πλεονεκτική θέση.
Έχει πολύ λίγα να "ακυρώσει" και "καταστρέψει" και την ίδια στιγμή, όλο το παραγωγικό της σύμπαν να διασώσει, οδηγώντας το, σε ένα μέλλον με ασφάλεια και προοπτική.»
Περιεχόμενα
1. Παγκόσμια οικονομική παραγωγική συνθήκη.
2. Που πατάει αυτός ο τόπος?
3. Γιατί είναι σήμερα αναγκαία η Παραγωγική Ανασυγκρότηση;
4. Καθεστώς στρατηγικής ασάφειας.
5. Περί της δήθεν ελεύθερης αγοράς.
6. Είναι σήμερα εφικτή η παραγωγική ανασυγκρότηση;
7. Σε τι στοιχεία θα στηρίζεται ένα τέτοιο εναλλακτικό πρότυπο;
8. Επί των Ληπτέων Μέτρων.
9. Υπάρχει ανάγκη για ένα νέο θεσμικό πλαίσιο;
10. Για την αποκέντρωση.
Να ακούσουμε την Ελλάδα που παράγει.., του Κώστα Μελά
Μιλάς για περασμένες εποχές. Τις θυμάμαι.Δεν αξίζουν καν τη λησμονιά.Θ.Σ.ΕΛΙΟΤ
Είναι πολύ δύσκολο, σχεδόν αδύνατο, να συνταχθεί πρόγραμμα ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας, από τα ελληνικά πολιτικά κόμματα, που να περιλαμβάνει σαφείς προτάσεις, για ένα σύγχρονο θεσμικό πλαίσιο. Και παράλληλα τις αναγκαίες μακροοικονομικές και μικροοικονομικές προσαρμογές. Με βραχυπρόθεσμο στόχο την επανεκκίνηση της οικονομίας και μακροπρόθεσμο την πλήρη απασχόληση, σε ένα εξισορροπημένο αναπτυξιακό περιβάλλον.
Για μερικές εκατοντάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, του Βαγγέλη Πισσία
Στην φαινομενικά λογική αλληλουχία, που σχηματικά μπορεί να αποδοθεί ως εξής: δημιουργώ θέσεις εργασίας -(άρα) δημιουργώ εργατικό εισόδημα -(άρα) δημιουργώ ζήτηση προϊόντων -(άρα) δημιουργώ ανάγκη αύξησης της παραγωγής -(άρα) επαυξάνω τη ζήτηση παραγωγικής εργασίας -(άρα) περιορίζω την ανεργία και, συνεπώς, αυξάνω το εισόδημα των νοικοκυριών και δημιουργώ κύκλο ευημερίας-ανάπτυξης που μας βγάζει από την κρίση, υπάρχουν δυστυχώς ελλείποντες, επίσης λογικοί, οικονομικοί κρίκοι.
"Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΟΡΕΞΗΣ" - O ZΗΛΟΣ, του Βασίλη Καραποστόλη
Στην εποχή της δήθεν Παντοκρατορίας της Μηχανής, και μάλιστα στην φρικωδέστερη φάση της, εκείνη του Αυτόματου, το βιβλίο του Βασίλη Καραποστόλη "Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΟΡΕΞΗΣ", έχει τεράστια "ιαματική αξία", ειδικά για όσους επιμένουν να πιστεύουν στην δημιουργική ψύχη του λαού μας, σαν τον "εκ των ων ουκ άνευ" παράγοντα της όποιας δυνατότητας του τόπου να ξανασταθεί στα πόδια του. Χωρίς την επανάκτηση της αυτοεκτίμησης μας, τα όποια σχέδια επί χάρτου των όποιων μηχανισμών και των όποιων "τεχνοκρατικών" sic εγκεφάλων, δεν συνιστούν παρά σκοταδιστικές και αφελείς καρικατούρες, ασκήσεις επί χάρτου στερημένων ανθρώπων, καταδικασμένες σε πλήρη αποτυχία. Στο εν λόγο βιβλίο ο συγγραφέας - κατά την ταπεινή μας κρίση- δεν ηθογραφεί με νοσταλγία, απλούς λαϊκούς ανθρώπους "πολύ σοβαρής και βαριάς νοημοσύνης" μιας άλλης εποχής. Επιχειρεί να σκιαγραφήσει την παρουσία της φιγούρας τους στο σήμερα, πίσω από τον πυκνό κουρνιαχτό που μας περιβάλει και μας κρύβει τον ορίζοντα.
Σήμερα παρουσιάζουμε το Δ΄ κεφάλαιο του δεύτερου μέρους του βιβλίου υπό τον γενικό τίτλο Ο ΖΗΛΟΣ, που αναφέρεται στο μεράκι, τον έρωτα του τεχνίτη για το αντικείμενο της εργασίας του.
Ανδρέας Κυράνης Οκτώβριος 2014
"... Χρωστούσαν όμως στη ζωή ότι τους επέτρεπε να είναι ανοικτοί σε κάθε ενδεχόμενο, και οι ευχαριστίες τους δεν ήταν παρά μόνο γι’ αυτό: για το ότι φαινόταν εφικτό να μετασχηματίσουν εξίσου τα πράγματα γύρω τους και τον ίδιο τους τον εαυτό.
Χωρίς εργασία φυσικά δεν θα ήταν δυνατόν να επιτευχθεί τίποτα. Της αφιερώνονται λοιπόν. Συγκεντρώνονται πάνω στη δουλειά που τυχαίνει να κάνουν με μια συνέπεια που προσεγγίζει το όριο της ευσέβειας.
...Μιλώ, όπως καταλαβαίνετε, για το μεράκι.
Παραγωγοί ή σερβιτόροι; του Χρήστου Γιανναρά
Πηγή: Καθημερινή
Μικρομαγαζάτορας στη Ρόδο, οξυνούστατος και προσγειωμένος, καταθέτει:
Την περασμένη χρονιά (2013) καταγράφηκαν στη Ρόδο τρία εκατομμύρια οκτακόσιες χιλιάδες διανυχτερεύσεις επισκεπτών. Το ελάχιστο από όσα θα καταναλώσει ένας επισκέπτης σε κάθε εικοσιτετράωρη παραμονή του στο νησί, είναι, οπωσδήποτε, ένα ψωμάκι – ένα από τα μικρά στρογγυλά αρτίδια που συνοδεύουν κάθε πρόγευμα - γεύμα - δείπνο σε ξενοδοχείο ή ενοικιαζόμενο κατάλυμα.
Για να παράγονται στη Ρόδο καθημερινά 3.800.000 ψωμάκια (η ελάχιστη αναγκαία για τους επισκέπτες ποσότητα) χρειάζονται περίπου 500 φούρνοι.
Τόσοι φούρνοι για να λειτουργήσουν, ως παραγωγή και εμπορία, προϋποθέτουν και συνεπάγονται τουλάχιστον 1.500 έως 2.000 θέσεις εργασίας. Η διακίνηση των υλικών που απαιτούνται για την παραγωγή των αρτιδίων και την οργάνωση της προώθησής τους στην αγορά, θα προϋπέθετε άλλους τόσους ανθρώπους στη δουλειά.
ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΕΚΘΕΣΗ ΜΕΡΙΚΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ Του Γιώργου Μιχαήλ
"...ο μοναδικός δρόμος προς την ψυχική απελευθέρωση και την ευτυχία-ενός ανθρώπου η ενός λαού, δεν κερδίζεται με τις αξίες και τα αγαθά και που κυνηγάμε με θεμιτούς η αθέμιτους τρόπους, να αποκτήσουμε.
Κερδίζεται, μόνο με τις αξίες και τα αγαθά, που τελικά οι ίδιοι θα δημιουργήσουμε."
Ζούμε αυτές τις μέρες τις απαράδεκτες μεθοδεύσεις, μιας υποταγμένης στα ξένα συμφέροντα και επικίνδυνης κυβέρνησης που με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο, θέλει να δείξει, ότι προσπαθεί να μας σώσει από την «κρίση» που η ίδια αποτελεί μέρος της και με μοναδική αναίδεια, υποτιμά την νοημοσύνη μας, λέγοντας, ότι πηγαίνουμε ολοταχώς με τον αυτόματο πιλότο προς την ανάπτυξη.
"...ο μοναδικός δρόμος προς την ψυχική απελευθέρωση και την ευτυχία-ενός ανθρώπου η ενός λαού, δεν κερδίζεται με τις αξίες και τα αγαθά και που κυνηγάμε με θεμιτούς η αθέμιτους τρόπους, να αποκτήσουμε.
Κερδίζεται, μόνο με τις αξίες και τα αγαθά, που τελικά οι ίδιοι θα δημιουργήσουμε."
Κερδίζεται, μόνο με τις αξίες και τα αγαθά, που τελικά οι ίδιοι θα δημιουργήσουμε."
Ζούμε αυτές τις μέρες τις απαράδεκτες μεθοδεύσεις, μιας υποταγμένης στα ξένα συμφέροντα και επικίνδυνης κυβέρνησης που με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο, θέλει να δείξει, ότι προσπαθεί να μας σώσει από την «κρίση» που η ίδια αποτελεί μέρος της και με μοναδική αναίδεια, υποτιμά την νοημοσύνη μας, λέγοντας, ότι πηγαίνουμε ολοταχώς με τον αυτόματο πιλότο προς την ανάπτυξη.
Σημειώσεις για τη Μεταποίηση του Κώστα Μελά
Η απουσία συγκροτημένου πλαισίου για την επιδιωκόμενη ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας επιτρέπει, κυρίως στις πολιτικές δυνάμεις της χώρας και σε τακτά χρονικά διαστήματα, να επικαλούνται ως αναπτυξιακούς μοχλούς είτε ότι επικρατεί στο διεθνές περιβάλλον (πχ σήμερα είναι οι νεοφυείς επιχειρήσεις) είτε ότι συγκυριακά παρουσιάζει μια σχετική δυναμική (πχ. ο τομέας του τουρισμού).
Είναι γνωστόν, σε όσους ασχολούνται με τη θεωρία της οικονομικής ανάπτυξης, οι επιπτώσεις που είχε στην αναπτυξιακή προοπτική των χωρών η εξάρτησή τους από λίγες πηγές εισοδημάτων, αντί μιας ευρείας γκάμας μεταποιημένων προϊόντων που κατευθύνονται σε διαφορετικές αγορές. Η αυξημένη μεταβλητότητα των εσόδων από λίγους κλάδους εξαγωγής λόγω «καθήλωσης» της εξειδίκευσης των συγκεκριμένων οικονομιών μόνο σε αυτούς τους κλάδους, σε αντίθεση με τη συγκριτική σταθερότητα των εσόδων χωρών που έχουν έσοδα από ένα διαφοροποιημένο καλάθι προϊόντων και εξαγωγών, καταγράφεται ως σημαντική και αρνητική επίπτωση για αυτές τις οικονομίες.
Η απουσία συγκροτημένου πλαισίου για την επιδιωκόμενη ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας επιτρέπει, κυρίως στις πολιτικές δυνάμεις της χώρας και σε τακτά χρονικά διαστήματα, να επικαλούνται ως αναπτυξιακούς μοχλούς είτε ότι επικρατεί στο διεθνές περιβάλλον (πχ σήμερα είναι οι νεοφυείς επιχειρήσεις) είτε ότι συγκυριακά παρουσιάζει μια σχετική δυναμική (πχ. ο τομέας του τουρισμού).
Είναι γνωστόν, σε όσους ασχολούνται με τη θεωρία της οικονομικής ανάπτυξης, οι επιπτώσεις που είχε στην αναπτυξιακή προοπτική των χωρών η εξάρτησή τους από λίγες πηγές εισοδημάτων, αντί μιας ευρείας γκάμας μεταποιημένων προϊόντων που κατευθύνονται σε διαφορετικές αγορές. Η αυξημένη μεταβλητότητα των εσόδων από λίγους κλάδους εξαγωγής λόγω «καθήλωσης» της εξειδίκευσης των συγκεκριμένων οικονομιών μόνο σε αυτούς τους κλάδους, σε αντίθεση με τη συγκριτική σταθερότητα των εσόδων χωρών που έχουν έσοδα από ένα διαφοροποιημένο καλάθι προϊόντων και εξαγωγών, καταγράφεται ως σημαντική και αρνητική επίπτωση για αυτές τις οικονομίες.
«Η εμπειρία μου στην Αμυντική Βιομηχανία» του Αλέξανδρου Οικονομίδη
Η υποχώρηση κάθε εγχειρήματος εγχώριας κατασκευαστικής διαδικασίας, ανεκόπη βιαίως, βάσει σχεδίου και από τα πάνω, στα μέσα της δεκαετίας του 90, όταν κάποιοι αποσαφήνισαν, με βάση την ιδιοτέλεια και το απολύτως προσωπικό τους όφελος, ότι δεν τους συνέφερε να υπάρξει παραγωγή στην Ελλάδα, μια και οι ελληνικές εταιρείες δεν ήταν λόγω μεγέθους σε θέση, να προσφέρουν μίζες με τις αντίστοιχες κατά πολύ μεγαλύτερες τους ξένες εταιρείες.
Σε απλά ελληνικά, το φαινόμενο SIEMENS υπήρξε όχι η εξαίρεση, αλλά αντιθέτως ο κανόνας και η κορυφή ενός τεράστιου παγόβουνου.
Η υποχώρηση κάθε εγχειρήματος εγχώριας κατασκευαστικής διαδικασίας, ανεκόπη βιαίως, βάσει σχεδίου και από τα πάνω, στα μέσα της δεκαετίας του 90, όταν κάποιοι αποσαφήνισαν, με βάση την ιδιοτέλεια και το απολύτως προσωπικό τους όφελος, ότι δεν τους συνέφερε να υπάρξει παραγωγή στην Ελλάδα, μια και οι ελληνικές εταιρείες δεν ήταν λόγω μεγέθους σε θέση, να προσφέρουν μίζες με τις αντίστοιχες κατά πολύ μεγαλύτερες τους ξένες εταιρείες.
Σε απλά ελληνικά, το φαινόμενο SIEMENS υπήρξε όχι η εξαίρεση, αλλά αντιθέτως ο κανόνας και η κορυφή ενός τεράστιου παγόβουνου.
ΘΕΣΣΑΛΙΑ: μετάβαση σε νέο παράδειγμα παραγωγής του Γιώργου Σταμπουλή
Όποιος ζει ή ταξιδεύει στο Θεσσαλικό κάμπο –και σε όλη σχεδόν την Ελλάδα– θα παρατηρήσει –και θα αναρωτηθεί (;)– την οσμή του καμένου, το μαύρο καπνό και, τη νύχτα, τις γραμμές φωτιάς στα χωράφια. Λίγοι γνωρίζουν τη ζημιά που προκαλείται και το αν αυτή η δραστηριότητα είναι παράνομή (και για ποιους λόγους).
Πολλοί θα πουν: «μα έτσι κάναμε πάντα», αλλά αυτό το πάντα είναι πολύ πρόσφατο.
Όποιος ζει ή ταξιδεύει στο Θεσσαλικό κάμπο –και σε όλη σχεδόν την Ελλάδα– θα παρατηρήσει –και θα αναρωτηθεί (;)– την οσμή του καμένου, το μαύρο καπνό και, τη νύχτα, τις γραμμές φωτιάς στα χωράφια. Λίγοι γνωρίζουν τη ζημιά που προκαλείται και το αν αυτή η δραστηριότητα είναι παράνομή (και για ποιους λόγους).
Πολλοί θα πουν: «μα έτσι κάναμε πάντα», αλλά αυτό το πάντα είναι πολύ πρόσφατο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προσθέστε τα σχόλια σας: