Παραγωγή

Υπήρξε ποτέ στην ιστορία άλλος δρόμος ανοικοδόμησης μιας χώρας;

1. Η αναγκαιότητα μιας πρότασης για την παραγωγική μας ανασυγκρότηση. 
Η πρόσκληση αυτή σε μια συζήτηση πάνω στις δυνατότητες και τις προϋποθέσεις μιας παραγωγικής μας ανασυγκρότησης, επιζητά να υπερβεί μονοδιάστατες ερμηνείες της βαθιάς κρίσης που συνθλίβει τη χώρα. Επιζητά να αποσαφηνίσει βαθύτερες αιτίες και αλήθειες που μας οδήγησαν μέχρι εδώ, αφορούν στην μέγιστη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, και δεν εξαντλούνται σε μια πολιτική αναμέτρηση, αμφίβολης ωφελιμότητας, μεταξύ “μνημονιακών” και “αντιμνημονιακών” δυνάμεων. 

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΝΑΥΤΟΣΥΝΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΕΣΩ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ Ε.Ε. Tου Νικόλαου Καβαλλιέρου Υποναύαρχου Λ.Σ. ε.α

Τα παράπονα των «παραδοσιακών σκαφών»
Αρχικά θα πρέπει να αντιληφθούμε τι είναι ή τι θεωρείται ως «παραδοσιακό σκάφος» στην Ελλάδα και τι στην ενωμένη Ευρώπη. Τα της ευρωπαϊκής κληρονομιάς για το θέμα σαφώς καθορίζονται από τη χάρτα της Βαρκελώνης/2002 «χάρτα για τη συντήρηση και αποκατάσταση των εν ενεργεία παραδοσιακών σκαφών», όπως υιοθετήθηκε από την Ε.Μ.Η. Για την Ελλάδα ισχύει η αριθμ. 4113.203/01 ΦΕΚ 1281 Β΄13-9-2005 ΚΥΑ των Υπουργών Ανάπτυξης και Εμπορικής Ναυτιλίας.


Αυτή η Κ.Υ.Α. αποτελεί το αρχικό νομικό κείμενο που καθόρισε τις παραμέτρους μέσα από τις οποίες ο ελεγκτικός θεσμός (ΥΝΑ/ΚΕΕΠ) θα πιστοποιούσε ένα σκάφος ως «παραδοσιακό». 

Το κείμενο αυτό όταν ψηφίστηκε ήταν ένα άριστο κείμενο, το οποίο όμως για να καταστεί περισσότερο χρηστικό πρέπει να υποστεί αρκετές τροποποιήσεις αλλά και προκειμένου να αντικατοπτρίζει την πραγματική κατάσταση των σκαφών αυτών σήμερα. Τα παραδοσιακά μας αυτά σκάφη, συντηρούνται, διασώζονται και παραμένουν ζωντανά αποκλειστικά και μόνο από την αγάπη κάποιων νοσταλγών της παραδοσιακής ελληνικής ναυπηγικής, ως και της ναυπηγικής κληρονομιάς και της ιστορικότητας των σκαφών αυτών. 
Ελληνικά παραδοσιακά σκάφη θεωρούνται τα τρεχαντήρια, τα περάματα, τα τσερνίκια, τα καραβόσκαρα, τα λίμπερτυ, οι μπότιδες, οι σκούνες, ο βαρκαλάς, η τράτα, η γαϊτα, το γαντζάο (κλπ.), είτε φέρουν παραδοσιακές ιστιοφορίες είτε όχι, όπως σακολέβα, ράντα, λατίνι, ψάθα κλπ.


Τα προβλήματα της αλιείας στην Αίγινα, οι δυνατότητες και οι προοπτικές. Της Ομάδας Προβληματισμού και Παρέμβασης στην Αίγινα

Η οικιακή οικονομία στην Αίγινα: το χωραφάκι, ο κήπος, η βάρκα, η κότα κι η κατσίκα. Της Ομάδας Προβληματισμού και Παρέμβασης στην Αίγινα

Το πέμπτο μέρος της έρευνας της Ομάδας Προβληματισμού και Παρέμβασης στην Αίγινα για την αγροτική ιστορία και τις σημερινές δυνατότητες του νησιού.


Απέναντι στην πολυδιάστατη κρίση που περνάμε, κεντρική σημασία αποκτά η ανασυγκρότηση της παραγωγής με βάση τις σημερινές εναπομείνασες δυνατότητες. Αυτές, δεν είναι άλλες από τις ζωντανές δυνάμεις ανθρώπων που, συνεργατικά και φιλικά, θα δώσουν το ανάλογο νόημα στην παραγωγή των αγαθών, κραδαίνοντας τη σκυτάλη από την ιστορία και τους παλιούς που ακόμα ζούνε στο νησί. Οι σχέσεις εμπιστοσύνης και η αλληλεγγύη, η γνώση και ο μόχθος, θα συμβάλουν στο φτιάξουμε μια τοπική οικονομία που θα διαπλατύνεται και θα συνθέτει στο διάβα της τη ζωή και την επιβίωση. Μια σειρά επιστολών θα επιδιώξουν να συμβάλουν σε μια σοβαρή συζήτηση μετάβασης σε δρόμους σύγχρονους και συνάμα βιώσιμους. Θέλουμε μια Αίγινα που θα κρατά τα παιδιά της στο νησί και θα τους δίνει τη δυνατότητα να αναπτύξουν δημιουργικά τις παραγωγικές τους ικανότητες σε μια φιλική-συνεργατική οικονομία.

Η δολοφονία του ψαρά. Του Γιώργου Κυριακού

Πηγή: Indymedia              16/04/2014 

Σήμερα όποιος παράγει, ουσιαστικά αντιμετωπίζεται σαν τρομοκράτης. Των Αλέξανδρος Οικονομίδης και Ανδρέας Κυράνης


Η μαστίχα στο μικροσκόπιο... Η Καινοτομία στο επίκεντρο της στρατηγικής της MEDITERRA

Πέρα από το χρέος, συζητάμε για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση της χώρας, κείμενο ομιλίας του Αλέξανδρου Οικονομίδη 


Η ρεαλιστική δυνατότητα για την Ενδογενή Παραγωγική Ανασυγκρότηση της Ελλάδας, ομιλία του Αλέξανδρου Οικονομίδη*

1985 Μηχανουργείο «Χρήστος Οικονομίδης & Υιοί ΑΒΕ»  Ρουφ-Αθήνα

Την περασμένη βδομάδα, σε παρέμβασή του για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση, σ' αυτόν τον χώρο, ο σύντροφος Γεράσιμος Ποταμιάνος επεσήμανε μεταξύ άλλων τα εξής:

Τι σημαίνει μεταρρυθμίσεις? Σημαίνει αποδιάρθρωση του τοπικού παραγωγικού μοντέλου.... Διαλύω δηλαδή τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

H τελευταία μελέτη της Task Force (δηλαδή της τρόικας) με θέμα: «Ανάπτυξη για τις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις στην Ελλάδα» (24 Σεπτεμβρίου 2014), περιλαμβάνει τις περισσότερες από τις προτάσεις που έχουν θέσει τα αρμόδια τμήματα του ΣΥΡΙΖΑ. 

Τι είναι στα αλήθεια αυτό που θα έπρεπε να μας διαφοροποιεί;

Μα πολύ απλά η έννοια και σημασία της λέξης ενδογενής.

Εκεί δυστυχώς είναι το μεγάλο έλλειμμα του λόγου της σημερινής αριστεράς.



Το χρέος και η παραγωγή, του Βαγγέλη Πισσία*

«Το χρέος δεν είναι βιώσιμο, αυτή ήταν και είναι η πάγια θέση μας, με αυτήν απαντάμε στην κυβέρνηση που υποκλίνεται στους τροϊκανούς… Αν δεν παραγραφεί, ολόκληρο ή κατά το μέγα μέρος του, ανάπτυξη στη χώρα δεν θα υπάρξει».
«Πάντων χρέος κρατεί» λοιπόν και όχι «νους», όπως έλεγε ο Αναξαγόρας… Και υπέρτατος σκοπός η βιωσιμότητα του χρέους, κατά την επικρατούσα πολιτική αντίληψη.
Αντίληψη η οποία δεν διαχέεται από μονεταριστές οικονομολόγους ή από ένα, κάποιο, νεοφιλελεύθερο κόμμα, αλλά από τη μείζονα αντιπολίτευση, αυτήν που αυτοαναφέρεται στον αριστερό, ριζοσπαστικό προσανατολισμό της. Ομως, η μονοσήμαντη, εμμονική και μάλλον ηττοπαθής αναφορά στο πρόβλημα του χρέους κι ο ισχυρισμός ότι χωρίς τη διαγραφή του η οικονομία της χώρας δεν θα μπορέσει να αναπτυχθεί, όχι μόνο υποβαθμίζουν τη διαπραγματευτική δυνατότητα της χώρας αλλά και εκτοπίζουν το, πράγματι, θεμελιώδες πρόβλημα της βιωσιμότητας της ελληνικής παραγωγής.
Το χρέος, κρινόμενο από τη σκοπιά της Πολιτικής Οικονομίας, είναι ένα δισυπόστατο οικονομικό μέγεθος, ένα μέγεθος ταυτόχρονα υλικό και άυλο, που επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό τη γενική κίνηση του κεφαλαίου. Ομως το χρέος, σύμφωνα τουλάχιστον με τις σχολές των οικονομικών της ευημερίας και ιδιαίτερα κατά το μαρξιανό παράδειγμα, εντάσσεται στο λεγόμενο πεδίο της κυκλοφορίας των ανταλλακτικών αξιών και ειδικότερα του χρήματος.

Ημερίδα "Δεύτερη Ευκαιρία Επιχειρηματικότητας", ομιλία του Γιώργου Χατζηαναγνώστου

Σχετικά με την πολιτική των κρατικών ενισχύσεων του Βαγγέλη Αχιλλόπουλου


«Είναι νωρίς να χαρούμε». Του Γιώργου Τοζίδη


"Για να ξανά-σταθεί η ελληνική κοινωνία στα πόδια της" των: Ανδρέα Κυράνη και Αλέξανδρου Οικονομίδη

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ                                                                                                      Μάρτιος 2014
Α.        Θεμελιακές αρχές
Β.        Για να ξανά-σταθεί η ελληνική κοινωνία στα πόδια της.
  1. Είναι σήμερα πολιτικά, κοινωνικά και τεχνικά εφικτή η ενδογενής παραγωγική ανά-συγκρότηση της χώρας μας, σε ένα διαρκώς μεταλλασσόμενο παγκοσμιο-ποιημένο περιβάλλον; 
  2. Ποια όμως θα μπορούσε να είναι σήμερα η ειδοποιός διαφορά ενός ελληνικού παραγωγικού προτύπου, έναντι των άλλων; 
  3. Αυτή η παραγωγική συνθήκη, είναι δυνατόν σε πρώτο χρόνο να καλύψει τις ανάγκες ενός λαού φτωχοποιημένου από τις μνημονιακές πολιτικές; 
  4. Τι κεφάλαια θα απαιτηθούν και ποιους συγκεκριμένους παραγωγικούς κλάδους πρέπει η αυριανή κυβέρνηση να ενισχύσει; 
  5. Με τις μεγάλες βιομηχανίες τι θα κάνουμε; 
  6. Σε τι στοιχεία θα στηρίζεται, και σε ποια διεθνή πραγματική ανάγκη θα απαντά, ένα τέτοιο εναλλακτικό πρότυπο; 
  7. Ενδεικτικά παραδείγματα μια τέτοιας στρατηγικής. 
  8. Ζωτικά πολιτικά μέτρα για την επίτευξη ενός τέτοιου στόχου. 
  9. Νέο Θεσμικό πλαίσιο. 



Περί του μυστηρίου της κοινωνικής παραγωγής. Υπάρχει «ειδοποιός διαφορά»; - του Βαγγέλη Πισσία

Τούτη η έρμη χώρα δεν πάσχει από έλλειψη κομμάτων. Άλλωστε στις τελευταίες εκλογές  υπέβαλαν αίτηση συμμετοχής 71 μόλις κόμματα… Τούτη η χώρα πάσχει από την έλλειψη πολιτικού και συνάμα κοινωνικού κινήματος, κινήματος, όμως, που ν” αποτελεί  φορέα ιδεών, ιδεών που δεν ικανοποιούνται όταν αυτοπεριορίζονται μόνον ως ιδεολογία, αλλά ιδεών που ενσαρκώνονται και γίνονται πρόσωπο, σύμφωνα με πολλές αυθεντικές παραδόσεις της οικουμένης, σύμφωνα και με την ελληνική εύφορη παράδοση.  Τούτη η χώρα έχει ανάγκη  ιδεών που εμπειρικά να δοκιμάζονται και πρακτικά να υλοποιούνται, ιδεών που γίνονται στοιχείο υλικό της καθημερινής πραγματικότητας, ιδεών που δεν απευθύνονται  μόνο στις υποκείμενες αλλοτριωμένες ανάγκες αλλά και στις υπερκείμενες υπαρξικές επιθυμίες  των ανθρώπων της,  που δεν εκφράζουν μόνο τις διαθέσεις τους αλλά και  τις  γνήσιες «εκ βαθέων» παρορμήσεις τους.
Τέτοιο κίνημα, σε τούτη τη χώρα, δεν φαίνεται σήμερα να υπάρχει, ούτε καν  αχνοδιαγράφεται στον ορίζοντα.


Το "Κόκκινο" και η διαφημιστική αγορά. Των Νίκου Μανιού και Χάρη Παπαδάκη*

Το "Κόκκινο" και οι ακροατές του βίωσαν δύο σημαντικά γεγονότα τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο. Την άστοχη συνεργασία με τον εκδοτικό οίκο "Ιανός" και τη βλάβη στον πομπό της Θεσσαλονίκης. Τα δύο αυτά γεγονότα επιβεβαιώνουν την ανάγκη δημιουργίας από την αριστερά άλλων πηγών παραγωγής προσόδων και πλούτου. Αφενός, τέτοιων που να μπορούν να τροφοδοτήσουν την οικονομία με δυναμικές απαλλαγμένες από τους νόμους της διαπλεκόμενης και χειραγωγούμενης αγοράς, στο προκείμενο της διαφημιστικής αγοράς. Αφετέρου, τέτοιων, που να τροφοδοτούν με αυτοδυναμία τις στρατηγικές και έκτακτες ανάγκες του. Επικαιροποιούν δε ηχηρά την ανάγκη δημιουργίας συνεργατικών παραγωγικών οικονομικών μοντέλων, πλαισιωμένων από αντίστοιχα διανομής και προώθησης, ικανών να αγοράζουν- καταναλώνουν τις υπηρεσίες επιχειρήσεων όπως αυτές του ραδιοφωνικού σταθμού "Στο Κόκκινο", χωρίς να τις υποβάλλουν στον εξευτελιστικό εξαναγκασμό της απεμπόλησης των αρχών τους.


Δημήτρης Κορρές: Μηχανικός, εφευρέτης, ή mega mover


...Το μεγαλύτερο λάθος είναι για ένα τεχνικό θέμα να αποταθείς στο Πολυτεχνείο..Άμα φτιάξεις ένα γκαζοντενεκέ σε ένα Πανεπιστήμιο, θεωρείται επιστημονική έρευνα. Άμα φτιάξεις έναν πύραυλο στην αυλή του σπιτιού σου, θεωρείται ερασιτεχνική κατασκευή».





Μικροί Ορεινοί Ταμιευτήρες: μια καλή λύση για να έχει η Άνδρος νερά. Του Βαγγέλη Πισσία 

Οι Κυκλάδες, η Άνδρος και τα νερά

Τα νησιά των Κυκλάδων, εντάχθηκαν στο ελλαδικό μεταπολεμικό πρότυπο οικονομικής συσσώρευσης και δεν μπόρεσαν να χαράξουν μια ολοκληρωμένη μακροπρόθεσμη αναπτυξιακή στρατηγική. Συνέπεια αυτής της κατάστασης ήταν η επικράτηση κριτηρίων βραχυπρόθεσμης οικονομικής μεγέθυνσης που με τη σειρά τους υπονόμευσαν την κοινωνικά ορθολογική και συνάμα αειφορική διαχείριση των νησιωτικών υδατικών πόρων. 

Τα τελευταία χρόνια, τα κυκλαδίτικα νησιά, ακόμη κι’ αυτά που, όπως η Άνδρος, χαρακτηρίζονται ως προικισμένα σε υδατικό δυναμικό, αντιμετωπίζουν κρίσεις έλλειψης νερού, περιοδικά μικρότερης ή μεγαλύτερης έντασης. 

Δίκτυα Συνεργατικής Οικονομίας: τα γρανάζια της ανασυγκρότησης, από τους Χάρη Παπαδάκη και Νίκο Μανιό

Οι συνέργειες των Κυκλάδων μέσω
ΔΣΟ (γαλάζιο) και χωρίς ΔΣΟ (κίτρινο)
"Η Παραγωγική Ανασυγκρότηση είναι το μεγάλο ζητούμενο για την μόνιμη έξοδο από τη κρίση. Επιβάλλεται (εκτός των άλλων) να αναζητηθούν οι τρόποι δόμησης των σχέσεων των υποκειμένων που παίρνουν μέρος στη διαδικασία της ανασυγκρότησης, βασισμένοι στις ακόλουθες βασικές αρχές:
α. στην συνέργεια
β. στην παραγωγή οικονομιών κλίμακος
γ. στην έξυπνη αυτοχρηματοδότηση
δ. στην εξόντωση της παρασιτικής αγοράς
ε. στην ανακατανομή του πληθυσμού, σε περισσότερες αλλά μικρότερες χωρικές ενότητες, με δικτυακή στρατηγική.
Τα Δίκτυα Συνεργατικής Οικονομίας είναι τα γρανάζια της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, απαραίτητη για την έξοδο από την κρίση. Το μοντέλο των Κυκλάδων προσφέρεται ως έτοιμο δίκτυο για τη δημιουργία συνεργατικού σχήματος. "



H Δυνατότητα Παραγωγής Ηλεκτρικών Αυτοκινήτων στην Ελλάδα (Η.Α) του Γιώργου Θ. Μιχαήλ.

Η διαφορετική μεθοδολογία παράγωγης του σύγχρονου Η.Α το διαφοροποιεί δραστικά σε σχέση με το συμβατικό θερμικό αυτοκίνητο (ΘΑ).

Και αυτό έχει επίδραση ακόμη και στη μορφολογία του η οποία θα είναι τέτοια που θα σηματοδοτεί αυτή την διαφορά.

Το Η.Α είναι νομοτελειακά, ο μονόδρομος που οδηγεί την αυτόνομη μετακίνηση στην μελλοντική της πορεία. Ανάλογες μεγάλες ανατροπές έγιναν και όταν οι άμαξες έγιναν αυτοκίνητα, όταν οι γραφομηχανές έγιναν πληκτρολόγια υπολογιστή, όταν οι αναλογικές φωτογραφικές μηχανές έγιναν ψηφιακές, όταν οι λάμπες πυρακτώσεως έγιναν LED, όταν οι οθόνες των τηλεοράσεων και των υπολογιστών πέταξαν τον βαρύ και τεράστιο σωλήνα Μπράουν και έγιναν λεπτές και ψηφιακές κτλ.


Μια σύγχρονη ελληνική βιομηχανία είναι εφικτή και μπορεί να αποτελέσει την ατμομηχανή για την ανασυγκρότηση της χώρας του Αλέξανδρου Οικονομίδη



"...καθιστά εδώ και τώρα εφικτή τη συγκρότηση ενός εναλλακτικού παραγωγικού τομέα. Ενός παραγωγικού τομέα που θα ανταποκρίνεται σε «αληθινές - πραγματικές» ανάγκες. Τομέα όμως που δεν αφορά σήμερα, λόγο ακριβώς του μικρού μεγέθους, τις προτεραιότητες του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου, ο οποίος άλλωστε στρέφεται σε επενδύσεις αποκλειστικά μεγάλου μεγέθους και αντίστοιχου οικονομικού αποτελέσματος. 
Αυτός ο τομέας, μικρού μεγέθους σε παγκόσμια κλίμακα, τεχνολογικής αιχμής και μαστορικής οφείλει να εκμεταλλευτεί τις ρωγμές και τα κενά του μαζικού μοντέλου, και είναι ιδανικός για τις μικρές ποιοτικές, ευέλικτες και πολυπρόσωπες παραγωγικές μονάδες του τόπου μας.
Η Ελλάδα σαν η κατ εξοχήν χώρα του "μικρομεσαίου", είναι σε αυτό ακριβώς το κρίσιμο και ζωτικό σημείο, σε απολύτως πλεονεκτική θέση."



Για μια Ενδογενή και Αποκεντρωμένη Παραγωγική Ανασυγκρότηση του Ανδρέα Κυράνη

Σε έναν τόπο σαν τον δικό μας, η τεχνολογική επανάσταση μπορεί να στηρίξει το όραμα μιας "εν δυνάμει" κοινωνίας ελεύθερων παραγωγών, έναν σύγχρονο δυναμικό και υγιή μικροϊδιοκτητικό τρόπο παραγωγής, τρόπο ακόμη εμπεδωμένο στην μεγίστη πλειοψηφία της κοινωνίας.     

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Α. Εισαγωγή:
            •  Αποικιοκρατία
            •  Αναγέννηση
            •  Βιομηχανική επανάσταση και πόλη
            •  Τεϋλορισμος, Φορντισμός
            •  Τρίτη βιομηχανική επανάσταση
Β. Τι συγκεκριμένα σημαίνει ενδογενής παραγωγική μας ανασυγκρότηση;




«Είναι σήμερα εφικτή η παραγωγική ανασυγκρότηση;» του Αλέξανδρου Οικονομίδη


Ομιλία στην εκδήλωση του Άρδην με θέμα: 


"Ενδογενή και Αποκεντρωμένη Παραγωγική Ανασυγκρότηση" στις 09/04/2014.


«Η Ελλάδα, σαν η κατ εξοχήν χώρα του "μικρομεσαίου", είναι σε αυτό ακριβώς το κρίσιμο και ζωτικό σημείο, σε απολύτως πλεονεκτική θέση.
Έχει πολύ λίγα να "ακυρώσει" και "καταστρέψει" και την ίδια στιγμή, όλο το παραγωγικό της σύμπαν να διασώσει, οδηγώντας το, σε ένα μέλλον με ασφάλεια και προοπτική.»
Περιεχόμενα
1. Παγκόσμια οικονομική παραγωγική συνθήκη.                              
2. Που πατάει αυτός ο τόπος?                                                                
3. Γιατί είναι σήμερα αναγκαία η Παραγωγική Ανασυγκρότηση;  
4. Καθεστώς στρατηγικής ασάφειας.                                                  
5. Περί της δήθεν ελεύθερης αγοράς.                                                
6. Είναι σήμερα εφικτή η παραγωγική ανασυγκρότηση;                
7. Σε τι στοιχεία θα στηρίζεται ένα τέτοιο εναλλακτικό πρότυπο;
8. Επί των Ληπτέων Μέτρων.                                                                
9. Υπάρχει ανάγκη για ένα νέο θεσμικό πλαίσιο;                              
10. Για την αποκέντρωση.
                                                                  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Προσθέστε τα σχόλια σας:

Ευρετήριο: Όλες οι αναρτήσεις του blog με προεπισκόπηση στο άγγιγμα της εικόνας