Με αφορμή τον διάλογο περί του νέου αναπτυξιακού νόμου. Tου Ανδρέα Κυράνη
α. Η ρίζα του κακού
Μιλώντας για ένα νέο αναπτυξιακό νόμο, θα έπρεπε, πρώτα από όλα, να προσδιορίσουμε με ακρίβεια:
- ποια είναι «η ρίζα του κακού» που επιζητούμε να γιατρέψουμε με την εφαρμογή του
- ποια είναι η ακριβής σημασία των εννοιών που χρησιμοποιούμε για να διατυπώσουμε την πρόταση μας.
Ποια είναι λοιπόν εκείνη η νέα και διαφορετική για τη χώρα στρατηγική επιλογή που επιδιώκει να υπηρετήσει αυτός ο αναπτυξιακός νόμος;
Εδώ η απάντηση περί «αναπτυξιακού σχεδίου δεκαετίας» και από μόνη της δεν λέει τίποτε απολύτως, αν δεν προσδιορίσει το όραμα και το υποκείμενο, υπέρ του οποίου και από το οποίο, θα εκπονηθεί αλλά και θα στηριχτεί αυτό το σχέδιο.
Έχοντας την εξουσία χωρίς αυτόν τον σαφή προσδιορισμό, ψάχνεις στα τυφλά το πως θα μοιράσεις ξένο χρήμα. Τότε, γυμνός από δικές σου δυνάμεις και στρατηγική, θα οδηγηθείς μοιραία στην ανάγκη να εξυπηρετήσεις εκείνους που στ αλήθεια κινούν τα νήματα , ψάχνοντας απεγνωσμένα να επουλώσεις την δραματική σου ανεπάρκεια με ιδεολογικά προσχήματα.
α. Η ρίζα του κακού
Μιλώντας για ένα νέο αναπτυξιακό νόμο, θα έπρεπε, πρώτα από όλα, να προσδιορίσουμε με ακρίβεια:
- ποια είναι «η ρίζα του κακού» που επιζητούμε να γιατρέψουμε με την εφαρμογή του
- ποια είναι η ακριβής σημασία των εννοιών που χρησιμοποιούμε για να διατυπώσουμε την πρόταση μας.
Ποια είναι λοιπόν εκείνη η νέα και διαφορετική για τη χώρα στρατηγική επιλογή που επιδιώκει να υπηρετήσει αυτός ο αναπτυξιακός νόμος;
Εδώ η απάντηση περί «αναπτυξιακού σχεδίου δεκαετίας» και από μόνη της δεν λέει τίποτε απολύτως, αν δεν προσδιορίσει το όραμα και το υποκείμενο, υπέρ του οποίου και από το οποίο, θα εκπονηθεί αλλά και θα στηριχτεί αυτό το σχέδιο.
Έχοντας την εξουσία χωρίς αυτόν τον σαφή προσδιορισμό, ψάχνεις στα τυφλά το πως θα μοιράσεις ξένο χρήμα. Τότε, γυμνός από δικές σου δυνάμεις και στρατηγική, θα οδηγηθείς μοιραία στην ανάγκη να εξυπηρετήσεις εκείνους που στ αλήθεια κινούν τα νήματα , ψάχνοντας απεγνωσμένα να επουλώσεις την δραματική σου ανεπάρκεια με ιδεολογικά προσχήματα.
Για ένα νέο αναπτυξιακό νόμο, που επιτέλους θα επικροτεί την ανάπτυξη και όχι την διαφθορά και τον παρασιτισμό. Του Αλέξανδρου Οικονομίδη
Πηγή: Το Ιδεολόγιο
Η παραγωγική αποδιάρθρωση της χώρας μας, είναι το αποτέλεσμα απολύτως ηθελημένων πολιτικών επιλογών, τουλάχιστον των τελευταίων 30 χρόνων.
Αν σήμερα έπεφταν χρήματα από ελικόπτερο, το μόνο που θα διογκώνονταν είναι οι παρασιτικοί τομείς της αγοράς, εκείνοι ακριβώς που μας κατέστρεψαν.»[i]
Αν δεν αλλάξει ο συσχετισμός 3% του πρωτογενή τομέα, 9% του δευτερογενή τομέα και 88% υπηρεσίες παντός είδους, τότε όχι μόνο ανάπτυξη ποτέ δεν θα δούμε, αλλά θα χάσουμε και την εθνική μας ανεξαρτησία.[ii]
Τι συμβαίνει με τους εκάστοτε αναπτυξιακούς νόμους στα αλήθεια;
Η παραγωγική αποδιάρθρωση της χώρας μας, είναι το αποτέλεσμα απολύτως ηθελημένων πολιτικών επιλογών, τουλάχιστον των τελευταίων 30 χρόνων.
Το μνημόνιο απλώς την επιτάχυνε και την ολοκλήρωσε.
Αν σήμερα έπεφταν χρήματα από ελικόπτερο, το μόνο που θα διογκώνονταν είναι οι παρασιτικοί τομείς της αγοράς, εκείνοι ακριβώς που μας κατέστρεψαν.»[i]
Αν δεν αλλάξει ο συσχετισμός 3% του πρωτογενή τομέα, 9% του δευτερογενή τομέα και 88% υπηρεσίες παντός είδους, τότε όχι μόνο ανάπτυξη ποτέ δεν θα δούμε, αλλά θα χάσουμε και την εθνική μας ανεξαρτησία.[ii]
Τι συμβαίνει με τους εκάστοτε αναπτυξιακούς νόμους στα αλήθεια;
Προτάσεις για τον Νέο Αναπτυξιακό Νόμο. Της Μαργαρίτας Αντωνίου
Εισαγωγή-Ορισμοί
Όταν ονομάζουμε έναν Νόμο ως Αναπτυξιακό Νόμο υποτίθεται ότι μέσα από τα άρθρα του ορίζεται, διακρίνεται ή έστω τεκμαίρεται το Αναπτυξιακό Σχέδιο για τις οικονομικές δραστηριότητες της χώρας που αυτός αφορά.
Όμως και αυτό δεν είναι σίγουρο πια. Διότι όπως έχουν διαμορφωθεί οι Αναπτυξιακοί Νόμοι την τελευταία εικοσαετία δεν είναι δυνατόν να διακριθεί ή αναδειχθεί οποιοδήποτε σχέδιο! Και αυτό είναι το πρώτο και βασικό πρόβλημα.
Αναπτυξιακοί Νόμοι με την μορφή των άμεσων επιχορηγήσεων δηλαδή της παροχής δωρεάν χρήματος από το Κράτος στους ιδιώτες άρχισαν να εφαρμόζονται στη χώρα μας λίγο πριν το 1980, αλλά πρακτικά ξεκίνησαν με το Νόμο 1262/1982 (οι προηγούμενοι 849/79 και 1116/1981 πρακτικά δεν είχαν μπορέσει να εφαρμοστούν λόγω της Κυβερνητικής αλλαγής).
Μέχρι τότε τα κίνητρα που δίδονταν στις ιδιωτικές επενδύσεις ήταν:
Όταν ονομάζουμε έναν Νόμο ως Αναπτυξιακό Νόμο υποτίθεται ότι μέσα από τα άρθρα του ορίζεται, διακρίνεται ή έστω τεκμαίρεται το Αναπτυξιακό Σχέδιο για τις οικονομικές δραστηριότητες της χώρας που αυτός αφορά.
Όμως και αυτό δεν είναι σίγουρο πια. Διότι όπως έχουν διαμορφωθεί οι Αναπτυξιακοί Νόμοι την τελευταία εικοσαετία δεν είναι δυνατόν να διακριθεί ή αναδειχθεί οποιοδήποτε σχέδιο! Και αυτό είναι το πρώτο και βασικό πρόβλημα.
Αναπτυξιακοί Νόμοι με την μορφή των άμεσων επιχορηγήσεων δηλαδή της παροχής δωρεάν χρήματος από το Κράτος στους ιδιώτες άρχισαν να εφαρμόζονται στη χώρα μας λίγο πριν το 1980, αλλά πρακτικά ξεκίνησαν με το Νόμο 1262/1982 (οι προηγούμενοι 849/79 και 1116/1981 πρακτικά δεν είχαν μπορέσει να εφαρμοστούν λόγω της Κυβερνητικής αλλαγής).
Μέχρι τότε τα κίνητρα που δίδονταν στις ιδιωτικές επενδύσεις ήταν:
Πόσο είναι εξαρτημένη από τις εισαγωγές η Ελλάδα. Τα στοιχεία. Του Μάνου Κοκκινέλη*
Έχει ακουστεί πολλές φορές ότι η λιτότητα δεν μπορεί να συνεχιστεί. Έχει επίσης ειπωθεί ότι μέτρα που προκαλούν ύφεση οδηγούν σε έναν φαύλο κύκλο με αρνητική επίδραση για την οικονομία. Δυστυχώς, η χώρα μας βρίσκεται σε διαρκή ύφεση από το 2009, παρά τις διαβεβαιώσεις ότι το οικονομικό πρόγραμμα και οι μεταρρυθμίσεις θα βελτίωναν τους οικονομικούς δείκτες. Αντιθέτως, μετά από 6 χρόνια είναι βέβαιο ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει με τα αποτελέσματα να είναι τραγικά.
Έχει ακουστεί πολλές φορές ότι η λιτότητα δεν μπορεί να συνεχιστεί. Έχει επίσης ειπωθεί ότι μέτρα που προκαλούν ύφεση οδηγούν σε έναν φαύλο κύκλο με αρνητική επίδραση για την οικονομία. Δυστυχώς, η χώρα μας βρίσκεται σε διαρκή ύφεση από το 2009, παρά τις διαβεβαιώσεις ότι το οικονομικό πρόγραμμα και οι μεταρρυθμίσεις θα βελτίωναν τους οικονομικούς δείκτες. Αντιθέτως, μετά από 6 χρόνια είναι βέβαιο ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει με τα αποτελέσματα να είναι τραγικά.
Ένα καλοκαίρι που θυμίζει βαρύ χειμώνα. Tου Ανδρέα Κυράνη
Μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα, ή ο ορισμός στην πράξη της φυγής προς τα μπρός.
Ιστορικό
Μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα, ή ο ορισμός στην πράξη της φυγής προς τα μπρός.
Ιστορικό
Ανήκω σε εκείνους που είχαν επιφυλάξεις για την ορθότητα της επιλογής της εκλογικής αναμέτρησης του περασμένου Ιανουαρίου. Γνωρίζαμε ήδη από τότε οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ πως, τουλάχιστον στο κομμάτι "παραγωγική ανασυγκρότηση", πόσο μάλλον "ενδογενής" αντίστοιχη, υπήρχε από τα καθ ύλη αρμόδια πολιτικά μας όργανα πλήρης σιγή ασυρμάτου. Παντελής έλλειψη συγκροτημένου σαφούς σχεδίου και στρατηγικής, πόσο μάλλον ενδογενούς εθνικής στρατηγικής. Αυτή η έλλειψη στρατηγικής και από μόνη της, συνιστούσε εκ των πραγμάτων, και πέρα από τις όποιες καλές προθέσεις, την αποδοχή της στρατηγικής των όποιων ξένων κέντρων έχουν την δύναμη να παρεμβαίνουν στον γεωπολιτικό μας χώρο.
Στους ελαιώνες και στα ξενύχτια των δανείων. Του Δημήτρη Α. Σεβαστάκη
 |
| Θεόφιλου “Το μάζεμα της ελιάς” |
Οι αντι-προτάσεις των θεσμών πείθουν ότι η δια-πραγμάτευση χρησιμοποιείται ως μορφή αυτο-πραγμάτωσης. Φυλές γραφειοκρατών χώνονται, υπάλληλοι της απέραντης ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας προτείνουν, ψιθυρίζουν στο αυτί του Επίτροπου, γίνονται πολύτιμοι. Κάθε αυλικός φροντίζει τον εαυτό του, προτείνει μια ηλιθιότητα που να είναι αρεστή στον προϊστάμενό του. Άρση του ΕΚΑΣ, φούσκωμα του ΦΠΑ στα νησιά, απελευθέρωση απολύσεων, απώλεια κοινόκτητης περιουσίας και στρατηγικών δημόσιων επιχειρήσεων. Η ευρωπαϊκή ιδέα μετεξελίσσεται στη χειρότερη μορφή γραφειοκρατίας. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι ακριβώς αυτό. Το πρόβλημα είναι ότι ο διοικητικός φορμαλισμός μετεξελίσσεται είτε σε κτηνωδία είτε σε οικονομική δομή που ορίζει την πραγματικότητα. Ο κάτοικος των νησιών, των βουνών, ο φτωχός αστός, ο ανυποστήρικτος, εισπράττει ως οργανικό κομμάτι της καθημερινότητάς του αυτή τη γραφειοκρατική ακρότητα, την άνοια. Αυτό είναι μορφή νεοφιλελευθερισμού; Το να μεταβάλλει ένα σύστημα, την καριέρα ενός υπαλλήλου σε οργανικό μέρος της ποιότητας ενός ξωμάχου;
ΟΟΣΑ: Αξιολόγηση του ανταγωνισμού των νόμων και των κανονισμών, σε τέσσερις επιμέρους τομείς της μεταποιητικής βιομηχανίας στην Ελλάδα
- Παρασκευή Ποτών σελ. 13
- Παραγωγή στερεών καυσίμων και προϊόντα διύλισης πετρελαίου σελ. 40
- Κλωστοϋφαντουργία, Ενδυμάτων, Δέρμα και συναφή προιόντα σελ. 51
- Κατασκευή Μηχανημάτων και Εξοπλισμού σελ. 57
- Παρασκευή Ποτών σελ. 13
- Παραγωγή στερεών καυσίμων και προϊόντα διύλισης πετρελαίου σελ. 40
- Κλωστοϋφαντουργία, Ενδυμάτων, Δέρμα και συναφή προιόντα σελ. 51
- Κατασκευή Μηχανημάτων και Εξοπλισμού σελ. 57
ΟΟΣΑ: Νέες προσεγγίσεις για τις ΜΜΕ και τη χρηματοδότηση της επιχειρηματικότητας: Διεύρυνση του φάσματος των εργαλείων
Περιεχόμενα
- Η νέα πραγματικότητα για τη χρηματοδότηση των ΜΜΕ σελ. 4
- Διεύρυνση του φάσματος των χρηματοδοτικών εργαλείων για τις ΜΜΕ και τους επιχειρηματίες. σελ 5
- Κύριες προκλήσεις και πολιτικές συνέπειες. σελ. 12
- Αναφορές σελ. 15
Περιεχόμενα
- Η νέα πραγματικότητα για τη χρηματοδότηση των ΜΜΕ σελ. 4
- Διεύρυνση του φάσματος των χρηματοδοτικών εργαλείων για τις ΜΜΕ και τους επιχειρηματίες. σελ 5
- Κύριες προκλήσεις και πολιτικές συνέπειες. σελ. 12
- Αναφορές σελ. 15
ΟΟΣΑ: Κριτικές Αξιολόγησης Ανταγωνισμού στην Ελλάδα
Βασικά Περιεχόμενα
Επεξεργασία Τροφίμων σελ. 47
Υλικά Οικοδομών σελ. 151
Τουρισμός σελ. 175
Οριζόντια εμπόδια στον ανταγωνισμό σελ. 215
Συμπέρασμα: Τα οφέλη από την άρση των κανονιστικών εμποδίων στον ανταγωνισμό στην Ελλάδα σελ. 233
Βασικά Περιεχόμενα
Επεξεργασία Τροφίμων σελ. 47
Υλικά Οικοδομών σελ. 151
Τουρισμός σελ. 175
Οριζόντια εμπόδια στον ανταγωνισμό σελ. 215
Συμπέρασμα: Τα οφέλη από την άρση των κανονιστικών εμποδίων στον ανταγωνισμό στην Ελλάδα σελ. 233
Επεξεργασία Τροφίμων σελ. 47
Υλικά Οικοδομών σελ. 151
Τουρισμός σελ. 175
Οριζόντια εμπόδια στον ανταγωνισμό σελ. 215
Συμπέρασμα: Τα οφέλη από την άρση των κανονιστικών εμποδίων στον ανταγωνισμό στην Ελλάδα σελ. 233
H Ελληνική Επιχείρηση: Σημάδια αντοχής και αχτίδες ανάπτυξης, της Grant Thornton
Φορολογικοί έλεγχοι, μελέτη της Grant Thornton
Κόκκινα δάνεια, μελέτη της Grant Thornton
.jpg)
Εξέλιξη Ακαθάριστης Προστιθέμενης Αξίας (ΑΠΠ) στην Ελλάδα - συνοπτική ανάλυση, της Μαργαρίτα Αντωνίου
Νοέμβριος 2014
Διαβάζοντας στις εφημερίδες για την πτώση των εξαγωγών και την επιδείνωση του ισοζυγίου πληρωμών το τελευταίο τρίμηνο θυμήθηκα αυτά που έχουμε γράψει ως Τμήμα Βιομηχανίας.
Ότι δηλαδή χωρίς παραγωγική ανασυγκρότηση, αν αυξηθεί το εισόδημα, είναι πολύ πιθανόν να αυξηθούν οι εισαγωγές.
Η καταστροφή της παραγωγικής βάσης της Ελλάδας συνεχίζεται και επιδεινώνεται.
Ψάχνοντας λοιπόν τα πρωτογενή στοιχεία της ΕΛΣΤΑ διαπιστώναι ότι η ΑΠΠ (Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία) σε χαρακτηριστικούς τομείς και κλάδους της οικονομίας συρρικνώνεται. Λογικό αφού έχουμε συρρίκνωση του ΑΕΠ πάνω από 25% (θυμίζω ΑΕΠ=ΑΠΠ +φόροι+επιδοτήσεις) (Διάγραμμα 1).
Νοέμβριος 2014
Διαβάζοντας στις εφημερίδες για την πτώση των εξαγωγών και την επιδείνωση του ισοζυγίου πληρωμών το τελευταίο τρίμηνο θυμήθηκα αυτά που έχουμε γράψει ως Τμήμα Βιομηχανίας.
Ότι δηλαδή χωρίς παραγωγική ανασυγκρότηση, αν αυξηθεί το εισόδημα, είναι πολύ πιθανόν να αυξηθούν οι εισαγωγές.
Η καταστροφή της παραγωγικής βάσης της Ελλάδας συνεχίζεται και επιδεινώνεται.
Ψάχνοντας λοιπόν τα πρωτογενή στοιχεία της ΕΛΣΤΑ διαπιστώναι ότι η ΑΠΠ (Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία) σε χαρακτηριστικούς τομείς και κλάδους της οικονομίας συρρικνώνεται. Λογικό αφού έχουμε συρρίκνωση του ΑΕΠ πάνω από 25% (θυμίζω ΑΕΠ=ΑΠΠ +φόροι+επιδοτήσεις) (Διάγραμμα 1).
H εικόνα του εμπορίου σήμερα - του Στέφανου Καμπά
Στο τέλος του 2014 δημοσιεύθηκαν δυο έρευνες για το ελληνικό λιανικό εμπόριο τα στοιχεία των οποίων απεικονίζουν την πραγματική κατάσταση στον τομέα αυτό.
Η μια έρευνα είναι της ΕΣΕΕ*, όπου παρουσιάζει εξελικτικά τον κύκλο εργασιών (τζίρο) στα καταστήματα λιανικής την τελευταία 6ετία κατά την εορταστική περίοδο, ο οποίος όπως φαίνεται από τα νούμερα βαίνει σταθερά μειούμενος. Από τα 21,9 δις ευρώ που ξοδεύονταν στην αγορά το 2008 το διάστημα των εορτών, το 2014 ο τζίρος εκτιμήθηκε περίπου στα 6,4 δις ευρώ.(1) Και μόνο αυτό το στοιχείο της εντυπωσιακής μείωσης κατά 71%, σε συνδυασμό με τη σταθερότητα που έχει αυτή η κάθοδος, θα μπορούσαν να είναι αρκετά για να αποδειχθεί η λάθος πορεία που έχουν κινηθεί τα πράγματα στην λεγόμενη «πραγματική οικονομία».
Στο τέλος του 2014 δημοσιεύθηκαν δυο έρευνες για το ελληνικό λιανικό εμπόριο τα στοιχεία των οποίων απεικονίζουν την πραγματική κατάσταση στον τομέα αυτό.
Η μια έρευνα είναι της ΕΣΕΕ*, όπου παρουσιάζει εξελικτικά τον κύκλο εργασιών (τζίρο) στα καταστήματα λιανικής την τελευταία 6ετία κατά την εορταστική περίοδο, ο οποίος όπως φαίνεται από τα νούμερα βαίνει σταθερά μειούμενος. Από τα 21,9 δις ευρώ που ξοδεύονταν στην αγορά το 2008 το διάστημα των εορτών, το 2014 ο τζίρος εκτιμήθηκε περίπου στα 6,4 δις ευρώ.(1) Και μόνο αυτό το στοιχείο της εντυπωσιακής μείωσης κατά 71%, σε συνδυασμό με τη σταθερότητα που έχει αυτή η κάθοδος, θα μπορούσαν να είναι αρκετά για να αποδειχθεί η λάθος πορεία που έχουν κινηθεί τα πράγματα στην λεγόμενη «πραγματική οικονομία».
Αντιμετώπιση του προβλήματος του ελληνικού δημοσίου χρέους, του Κώστα Μελά
Αυτό που συμβαίνει την περίοδο του μνημονίου, στην Ελλάδα, σε σχέση με την αντιμετώπιση του ελληνικού δημοσίου χρέους είναι εξαιρετικά πρωτόγνωρο ακόμη και σε σχέση με άλλες περιόδους της ιστορίας του ελληνικού κράτους.
Αναφέρομαι στην παντελή έλλειψη, κατ’ αρχάς, συζήτησης μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων του τόπου, σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισής του. Ούτε μια φορά δεν έγινε συζήτηση μεταξύ των πολιτικών αρχηγών, είτε σε συνάντηση υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, ούτε σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις μεταξύ του εκάστοτε Πρωθυπουργού και του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Η ευθύνη προφανώς βαρύνει τους διατελέσαντες πρωθυπουργούς.
Αυτό που συμβαίνει την περίοδο του μνημονίου, στην Ελλάδα, σε σχέση με την αντιμετώπιση του ελληνικού δημοσίου χρέους είναι εξαιρετικά πρωτόγνωρο ακόμη και σε σχέση με άλλες περιόδους της ιστορίας του ελληνικού κράτους.
Αναφέρομαι στην παντελή έλλειψη, κατ’ αρχάς, συζήτησης μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων του τόπου, σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισής του. Ούτε μια φορά δεν έγινε συζήτηση μεταξύ των πολιτικών αρχηγών, είτε σε συνάντηση υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, ούτε σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις μεταξύ του εκάστοτε Πρωθυπουργού και του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Η ευθύνη προφανώς βαρύνει τους διατελέσαντες πρωθυπουργούς.
Η Ισλανδική οικονομική κρίση και η αντιμετώπισή της, του Κώστα Μελά
Πηγή: Κώστας Μελάς Blog Κυριακή, 4 Ιανουαρίου 2015
Α.
Η Ισλανδία είναι ένα νησί με 320 χιλιάδες κατοίκους. Μέλος του ΝΑΤΟ από το 1949. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980 η κύρια ασχολία των κατοίκων της ήταν η αλιεία. Την εποχή εκείνη υιοθετήθηκε το νεοφιλελεύθερο υπόδειγμα μεγέθυνσης της οικονομίας με αιχμή του δόρατος την τρομακτική επέκταση του χρηματοπιστωτικού της τομέα αλλά και την βιοτεχνολογία και τον τουρισμό. Έτσι μεγάλο τμήμα του πληθυσμού εγκατέλειψε την σκληρή αλιεία και τις συναφείς δραστηριότητες και μεταμορφώθηκε σε τραπεζικούς υπαλλήλους και γενικά σε υπαλλήλους υπηρεσιών. Το υπόδειγμα οδήγησε σε μια 15ετία υψηλής μεγέθυνσης της οικονομίας της Ισλανδίας καθιστώντας την ένα από τα πιο πλούσια κράτη του κόσμου. Το 2001 μεταρρυθμίστηκε το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος (σύμφωνα με τα νεοφιλελεύθερα πρότυπα) και το 2003 όλες οι τράπεζες έγιναν ιδιωτικές. Η μεγέθυνση του ενεργητικού των έγινε πρωτίστως μέσω προσέλκυσης ξένων αποταμιεύσεων με την χρήση κυρίως αποταμιευτικών προϊόντων η κίνηση των οποίων γίνονταν on-line, κάτι που ελαχιστοποιεί το κόστος διαχείρισης επιτρέποντας την προσφορά υψηλότερων επιτοκίων καταθέσεων Με τα χρήματα αυτά τροφοδοτούνταν η μεγέθυνση του ΑΕΠ της χώρας και η ευημερία των Ισλανδών πολιτών (κάτι παρόμοιο με την Ελλάδα με τη διαφορά ότι εδώ ήταν το ελληνικό κράτος που δανείζονταν αφειδώς τροφοδοτώντας την μεγέθυνση του ΑΕΠ αλλά και εμμέσως πλην σαφώς, την μεγέθυνση του ενεργητικού των ελληνικών τραπεζών με πολύ μεγάλο ύψος καταθέσεων που επέτρεψε στις ελληνικές τράπεζες να μην προβούν σε υψηλούς δανεισμούς από το εξωτερικό με την χρήση διαφόρων πιστωτικών εργαλείων. Δηλαδή το ελληνικό τραπεζικό σύστημα εργάστηκε καλυπτόμενο από μια παντελώς λανθασμένη λειτουργία του Ελληνικού κράτους χωρίς ποτέ να αναφέρει έστω και μια κουβέντα για ότι λανθασμένο συνέβαινε). Με τον τρόπο αυτό η μεγέθυνση του ΑΕΠ ήταν άμεση συνάρτηση του εξωτερικού δανεισμού του τραπεζικού τομέα και μάλιστα του βραχυπρόθεσμου δανεισμού αλλά και δανεισμού απαιτητού σε πρώτη ζήτηση (καταθέσεις ή οιονεί καταθέσεις).
Πηγή: Κώστας Μελάς Blog Κυριακή, 4 Ιανουαρίου 2015
Α.
Η Ισλανδία είναι ένα νησί με 320 χιλιάδες κατοίκους. Μέλος του ΝΑΤΟ από το 1949. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980 η κύρια ασχολία των κατοίκων της ήταν η αλιεία. Την εποχή εκείνη υιοθετήθηκε το νεοφιλελεύθερο υπόδειγμα μεγέθυνσης της οικονομίας με αιχμή του δόρατος την τρομακτική επέκταση του χρηματοπιστωτικού της τομέα αλλά και την βιοτεχνολογία και τον τουρισμό. Έτσι μεγάλο τμήμα του πληθυσμού εγκατέλειψε την σκληρή αλιεία και τις συναφείς δραστηριότητες και μεταμορφώθηκε σε τραπεζικούς υπαλλήλους και γενικά σε υπαλλήλους υπηρεσιών. Το υπόδειγμα οδήγησε σε μια 15ετία υψηλής μεγέθυνσης της οικονομίας της Ισλανδίας καθιστώντας την ένα από τα πιο πλούσια κράτη του κόσμου. Το 2001 μεταρρυθμίστηκε το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος (σύμφωνα με τα νεοφιλελεύθερα πρότυπα) και το 2003 όλες οι τράπεζες έγιναν ιδιωτικές. Η μεγέθυνση του ενεργητικού των έγινε πρωτίστως μέσω προσέλκυσης ξένων αποταμιεύσεων με την χρήση κυρίως αποταμιευτικών προϊόντων η κίνηση των οποίων γίνονταν on-line, κάτι που ελαχιστοποιεί το κόστος διαχείρισης επιτρέποντας την προσφορά υψηλότερων επιτοκίων καταθέσεων Με τα χρήματα αυτά τροφοδοτούνταν η μεγέθυνση του ΑΕΠ της χώρας και η ευημερία των Ισλανδών πολιτών (κάτι παρόμοιο με την Ελλάδα με τη διαφορά ότι εδώ ήταν το ελληνικό κράτος που δανείζονταν αφειδώς τροφοδοτώντας την μεγέθυνση του ΑΕΠ αλλά και εμμέσως πλην σαφώς, την μεγέθυνση του ενεργητικού των ελληνικών τραπεζών με πολύ μεγάλο ύψος καταθέσεων που επέτρεψε στις ελληνικές τράπεζες να μην προβούν σε υψηλούς δανεισμούς από το εξωτερικό με την χρήση διαφόρων πιστωτικών εργαλείων. Δηλαδή το ελληνικό τραπεζικό σύστημα εργάστηκε καλυπτόμενο από μια παντελώς λανθασμένη λειτουργία του Ελληνικού κράτους χωρίς ποτέ να αναφέρει έστω και μια κουβέντα για ότι λανθασμένο συνέβαινε). Με τον τρόπο αυτό η μεγέθυνση του ΑΕΠ ήταν άμεση συνάρτηση του εξωτερικού δανεισμού του τραπεζικού τομέα και μάλιστα του βραχυπρόθεσμου δανεισμού αλλά και δανεισμού απαιτητού σε πρώτη ζήτηση (καταθέσεις ή οιονεί καταθέσεις).
Thomas Piketty, Le capital au XXIe siècle, Seuil, Paris, 2013
Επιστροφή στην Μπελ Επόκ
Επιστροφή στην Μπελ Επόκ
Από τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη (1789) μέχρι τις μέρες μας, με συγκρούσεις, βιαιότητες και αιματοχυσίες, αλλά και με εχέφρονες παρεμβάσεις από συνετούς πολιτικούς, σφυρηλατήθηκαν συν τω χρόνω τα ιδεώδη της ισονομίας, της ισότητας των ευκαιριών, της δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας, της αξιοπρεπούς διαβίωσης. Η αποσάθρωση αυτών των αξιών, το ισχυρό αίσθημα αδικίας που γεννά η διανομή του πλούτου, η βεβαιότητα, πρωτίστως των νέων, ότι στερούνται δυνατοτήτων ατομικής προόδου και κοινωνικής ανέλιξης προοιωνίζονται ερεβώδες μέλλον. Ούτε επιθυμητή, ούτε διατηρήσιμη είναι μια τέτοια κοινωνία. Αναδημοσίευση από το Books’ Journal, #40, Φεβρουάριος 2012.
Από τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη (1789) μέχρι τις μέρες μας, με συγκρούσεις, βιαιότητες και αιματοχυσίες, αλλά και με εχέφρονες παρεμβάσεις από συνετούς πολιτικούς, σφυρηλατήθηκαν συν τω χρόνω τα ιδεώδη της ισονομίας, της ισότητας των ευκαιριών, της δίκαιης και δημοκρατικής κοινωνίας, της αξιοπρεπούς διαβίωσης. Η αποσάθρωση αυτών των αξιών, το ισχυρό αίσθημα αδικίας που γεννά η διανομή του πλούτου, η βεβαιότητα, πρωτίστως των νέων, ότι στερούνται δυνατοτήτων ατομικής προόδου και κοινωνικής ανέλιξης προοιωνίζονται ερεβώδες μέλλον. Ούτε επιθυμητή, ούτε διατηρήσιμη είναι μια τέτοια κοινωνία. Αναδημοσίευση από το Books’ Journal, #40, Φεβρουάριος 2012.Διαβάστε περισσότερα »
ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ Του Κώστα Μελά
Εισαγωγή
Στην εργασία αυτή επιχειρούμε να αναλύσουμε ένα από τα κύρια ζητήματα που προκύπτουν ως απόρροια του γνωστού φαινομένου της «Παγκοσμιοποίησης» της Οικονομίας.¹
Συγκεκριμένα το ζήτημα για το μέλλον του Εθνικού κράτους στην καινούργια διαμορφούμενη διεθνή οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα.
Ειδικότερα αυτό που προτιθέμεθα να επιχειρήσουμε είναι το να θέσουμε υπό διερεύνηση τη γνωστή θέση των θεωρητικών της «Παγκοσμιοποίησης» σχετικά με τη σταδιακή ελάττωση του βάρους του εθνικού κράτους, μέχρι και της σχετικής του εξαφάνισης, στην παρούσα φάση διεθνοποίησης της οικονομικής δραστηριότητας.
Με απλά λόγια βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το ακόλουθο ερώτημα:
«Ποιό είναι το μέλλον του εθνικού κράτους σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης της οικονομίας;».
Εισαγωγή
Στην εργασία αυτή επιχειρούμε να αναλύσουμε ένα από τα κύρια ζητήματα που προκύπτουν ως απόρροια του γνωστού φαινομένου της «Παγκοσμιοποίησης» της Οικονομίας.¹
Συγκεκριμένα το ζήτημα για το μέλλον του Εθνικού κράτους στην καινούργια διαμορφούμενη διεθνή οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα.
Ειδικότερα αυτό που προτιθέμεθα να επιχειρήσουμε είναι το να θέσουμε υπό διερεύνηση τη γνωστή θέση των θεωρητικών της «Παγκοσμιοποίησης» σχετικά με τη σταδιακή ελάττωση του βάρους του εθνικού κράτους, μέχρι και της σχετικής του εξαφάνισης, στην παρούσα φάση διεθνοποίησης της οικονομικής δραστηριότητας.
Με απλά λόγια βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το ακόλουθο ερώτημα:
«Ποιό είναι το μέλλον του εθνικού κράτους σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης της οικονομίας;».
H απρόσμενη οικονομική ανάπτυξη στις δεκαετίες του '50 και '60: η Αθήνα ως αναπτυξιακό υπόδειγμα του Γιώργου Σταθάκη
«Oι δημόσιες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου, με αφετηρία το '54, διπλασιάστηκαν μέχρι το '59 και τετραπλασιάστηκαν μέχρι το '68· το ίδιο και οι ιδιωτικές. Αντίθετα οι καταναλωτικές δαπάνες του δημοσίου, όπως και η ιδιωτική κατανάλωση μόλις που διπλασιάστηκαν την ίδια περίοδο....
Σε κάθε περίπτωση από το τραπεζικό σύστημα αποκλείστηκε ο τεράστιος τομέας των μικρών επιχειρήσεων και ... η βιοτεχνία...
«Oι δημόσιες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου, με αφετηρία το '54, διπλασιάστηκαν μέχρι το '59 και τετραπλασιάστηκαν μέχρι το '68· το ίδιο και οι ιδιωτικές. Αντίθετα οι καταναλωτικές δαπάνες του δημοσίου, όπως και η ιδιωτική κατανάλωση μόλις που διπλασιάστηκαν την ίδια περίοδο....
Σε κάθε περίπτωση από το τραπεζικό σύστημα αποκλείστηκε ο τεράστιος τομέας των μικρών επιχειρήσεων και ... η βιοτεχνία...
Η εμπορική πίστη και ο εξω-τραπεζικός δανεισμός ήταν σε κάθε περίπτωση πολύ σημαντικές πηγές χρηματοδότησης των βιομηχανικών επενδύσεων....
H Aθήνα έγινε το πεδίο μιας πρωτόγνωρης οικονομικής δυναμικής ....
Πρόκειται για ένα «ιδιόμορφο κεϋνσιανισμό», όπου η ενεργοποίηση του επενδυτικού μηχανισμού δεν στηρίζεται στην επέκταση των δημοσίων δαπανών και την εισροή χρήματος στην οικονομία, αλλά την συνεχή εισροή ανθρώπων και μικροαποταμιεύσεων σ' ένα χωρικό σημείο...
H συσσώρευση αυτή στηρίχθηκε πρωτίστως σε εγχώριες διαδικασίες....»
Έξοδος από την κρίση. Η πρόκληση της εναλλακτικής πορείας του Κωνσταντίνου Γάτσιου
Εισήγηση* του καθηγητή και πρύτανη της ΑΣΟΕΕ Κωνσταντίνου Γάτσιου στη διημερίδα του Levy Economics Institute 9 Μαρτίου 2013.
Της οικονομική πτώχευσης που βιώνουμε έχει προηγηθεί κατά πολύ η πνευματική πτώχευση.
Για αυτό χρειαζόμαστε την αυτογνωσία δηλαδή πως φτάσαμε μέχρι εδώ σε ένα μεταμοντέρνο ευρωπαϊκό προτεκτοράτο.
Αντί να υπάρχει παραγωγική σύνταξη, υπάρχει παραγωγική αποδιάρθρωση.
Εισήγηση* του καθηγητή και πρύτανη της ΑΣΟΕΕ Κωνσταντίνου Γάτσιου στη διημερίδα του Levy Economics Institute 9 Μαρτίου 2013.
Της οικονομική πτώχευσης που βιώνουμε έχει προηγηθεί κατά πολύ η πνευματική πτώχευση.
Για αυτό χρειαζόμαστε την αυτογνωσία δηλαδή πως φτάσαμε μέχρι εδώ σε ένα μεταμοντέρνο ευρωπαϊκό προτεκτοράτο.
Αντί να υπάρχει παραγωγική σύνταξη, υπάρχει παραγωγική αποδιάρθρωση.
Ανάπτυξη, Περιφερειακή Ανάπτυξη και Πολιτική : Ιστορικό και Σύγχρονη Κρίση, της Ανθή Πατεράκη
Ημερίδα του Ι.ΕΚ.Ε.Μ. Τ.Ε.Ε. στις 16/3/2012 με θέμα: «Η Περιφερειακή Πολιτική και Ανάπτυξη στην Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ένωση - Νέα προσέγγιση της Από-ανάπτυξης»
Tης Ανθή Πατεράκη Αρχιτέκτων Μηχανικός Α.Π.Θ.
M.Sc. Urban & Regional Studies – Birmingham Univ. U.K
Πτυχιούχος Ινστιτούτου Περιφερειακής Ανάπτυξης Παντείου Πανεπιστημίου
Το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί φθάσαμε σαν χώρα στη σημερινή κρίση –κατά τη γνώμη της γράφουσας κυρίως συστημική και πολιτισμική και ακολούθως οικονομική.
....το ΑΕΠ δεν αυξάνει ανάλογα (το αντίθετο μάλιστα) με το βιοτικό επίπεδο του κοινωνικού συνόλου.
Η αποανάπτυξη απαιτεί σε μεγάλο βαθμό αλλαγή κουλτούρας η οποία μπορεί να επέλθει προοδευτικά και από τρεις κυρίως παραμέτρους : ανάγκη (= συνέπειες απότομης οικονομικής ύφεσης), παιδεία, θεσμικές ρυθμίσεις.
Ημερίδα του Ι.ΕΚ.Ε.Μ. Τ.Ε.Ε. στις 16/3/2012 με θέμα: «Η Περιφερειακή Πολιτική και Ανάπτυξη στην Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ένωση - Νέα προσέγγιση της Από-ανάπτυξης»
Tης Ανθή Πατεράκη Αρχιτέκτων Μηχανικός Α.Π.Θ.
M.Sc. Urban & Regional Studies – Birmingham Univ. U.K
Πτυχιούχος Ινστιτούτου Περιφερειακής Ανάπτυξης Παντείου Πανεπιστημίου
Το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί φθάσαμε σαν χώρα στη σημερινή κρίση –κατά τη γνώμη της γράφουσας κυρίως συστημική και πολιτισμική και ακολούθως οικονομική.
....το ΑΕΠ δεν αυξάνει ανάλογα (το αντίθετο μάλιστα) με το βιοτικό επίπεδο του κοινωνικού συνόλου.
Η αποανάπτυξη απαιτεί σε μεγάλο βαθμό αλλαγή κουλτούρας η οποία μπορεί να επέλθει προοδευτικά και από τρεις κυρίως παραμέτρους : ανάγκη (= συνέπειες απότομης οικονομικής ύφεσης), παιδεία, θεσμικές ρυθμίσεις.
....το ΑΕΠ δεν αυξάνει ανάλογα (το αντίθετο μάλιστα) με το βιοτικό επίπεδο του κοινωνικού συνόλου.
Η αποανάπτυξη απαιτεί σε μεγάλο βαθμό αλλαγή κουλτούρας η οποία μπορεί να επέλθει προοδευτικά και από τρεις κυρίως παραμέτρους : ανάγκη (= συνέπειες απότομης οικονομικής ύφεσης), παιδεία, θεσμικές ρυθμίσεις.
Το μήνυμα των αγορών για την Ελλάδα και η θέση του ΣΥΡΙΖΑ, του Kώστα Λαπαβίτσα
Την τιμητική της είχε η Ελλάδα στην πρόσφατη έκρηξη χρηματοπιστωτικής αστάθειας. Το επιτόκιο του δεκαετούς ομολόγου πήρε ανοδική πορεία στις αρχές Σεπτεμβρίου, όταν ήταν περίπου 5,5%. Η άνοδος έγινε εκρηκτική την προηγούμενη εβδομάδα, καθώς ο σπασμός της αστάθειας διέτρεξε τις παγκόσμιες αγορές, φτάνοντας το 9%. Ταυτόχρονα κατέρρευσε και το Χρηματιστήριο Αθηνών. Όπως περίμεναν οι ψυχραιμότεροι - ακριβώς επειδή επρόκειτο για σπασμό και όχι για την ίδια την κρίση - η κατάσταση εξομαλύνθηκε παγκοσμίως την εβδομάδα αυτή και το ελληνικό επιτόκιο έπεσε ταχέως γύρω στο 7%. Αλλά το μήνυμα για την Ελλάδα ήταν αμείλικτο, ιδίως για το πολιτικό της προσωπικό, κυβέρνηση και αντιπολίτευση.
Η ελληνική αναπτυξιακή καχεξία
Η Ελλάδα βρέθηκε στο επίκεντρο της αναταραχής γιατί η πορεία της οικονομίας της κατέδειξε για μια ακόμη φορά την αποτυχία της Ευρωζώνης και τους μεγάλους κινδύνους που ενέχει για την παγκόσμια οικονομία.
Παγκοσμιοποίηση ή Χρηματιστικοποίηση; Του Κώστα Λαπαβίτσα
Ο όρος παγκοσμιοποίηση είναι εξαιρετικά ασαφής, παρά το ότι χρησιμοποιείται ευρύτατα για να περιγράψει την εξέλιξη του σύγχρονου καπιταλισμού. Άλλοτε υποδηλώνει τη διεύρυνση της παγκόσμιας αγοράς εμπορευμάτων, άλλοτε τη διόγκωση της εξαγωγής κεφαλαίου και των άμεσων ξένων επενδύσεων, άλλοτε τη δημιουργία παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού δικτύου, άλλοτε την εμφάνιση βιομηχανικού καπιταλισμού στον πρώην Τρίτο Κόσμο, κι άλλοτε όλα αυτά μαζί κι ακόμη περισσότερα, όπως τη μετανάστευση της εργασίας.
Καμία όμως από αυτές τις τάσεις δεν είναι καινούργια.
Ο όρος παγκοσμιοποίηση είναι εξαιρετικά ασαφής, παρά το ότι χρησιμοποιείται ευρύτατα για να περιγράψει την εξέλιξη του σύγχρονου καπιταλισμού. Άλλοτε υποδηλώνει τη διεύρυνση της παγκόσμιας αγοράς εμπορευμάτων, άλλοτε τη διόγκωση της εξαγωγής κεφαλαίου και των άμεσων ξένων επενδύσεων, άλλοτε τη δημιουργία παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού δικτύου, άλλοτε την εμφάνιση βιομηχανικού καπιταλισμού στον πρώην Τρίτο Κόσμο, κι άλλοτε όλα αυτά μαζί κι ακόμη περισσότερα, όπως τη μετανάστευση της εργασίας.
Καμία όμως από αυτές τις τάσεις δεν είναι καινούργια.
Ανταγωνιστικότητα και απόδοση των ελληνικών εξαγωγών του Κώστα Μελά
Σύμφωνα με την Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προβλέπεται ότι η ελληνική οικονομία το 2014 θα ξανακερδίσει την ανταγωνιστικότητα του έτους 1995, ως προς το κόστος εργασίας ,και σε σχέση με τους εταίρους στην ευρωζώνη.
Η πραγματική συναλλαγματική ισοτιμία (real effective exchange rate) της ελληνικής οικονομίας, βασισμένη στο μοναδιαίο κόστος εργασίας (ULC), προβλέπεται να πέσει κατά 21,6% μεταξύ 2009 και 2014. Αντίστοιχα η πραγματική συναλλαγματική ισοτιμία (real effective exchange rate), με βάση το Δείκτη Κατανάλωσης (HICP), προβλέπεται να μειωθεί κατά 10,6%.
Κατανοώντας τον αντιπληθωρισμό. Του Κώστα Μελά
Πολλοί παρατηρητές εμφανίζονται να υποτιμούν την συνεχόμενη απειλή αντιπληθωρισμού, τουλάχιστον όταν πρόκειται για τις μειώσεις στην αξία των στοιχείων ενεργητικού και των ακινήτων.
Οι περισσότερες από τις πρόσφατες συζητήσεις σχετικά με τον αντιπληθωρισμό φαίνεται να αγνοούν τους κύριους κινδύνους που τίθενται σε μια οικονομία που οδεύει προς τον αντιπληθωρισμό, ενώ παράλληλα εμφανίζονται να προσφέρουν επιφανειακές λύσεις. Επίσης δεν κατανοούν ότι ίδιος ο αντιπληθωρισμός δεν είναι το κύριο πρόβλημα, αλλά οι παράγοντες που τον προκαλούν.
Ασύμμετρη απειλή κατά της κατοικίας, του Γιώργου Μ. Χατζηστεργίου
Πηγή: Εφημερίδα Συντακτών
Ξυλογραφία του Constant le Breton από εικονογράφηση βιβλίου του Εντγκαρ Αλαν Πόε «Η πτώση του οίκου των Ασερ»
Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται χωμένη βαθιά στον πάτο ενός πηγαδιού. Η επίσημη (δηλαδή η κυβερνητική: τοπική και ευρωπαϊκή) εκδοχή είναι ότι αυτό συμβαίνει επειδή χάσαμε έναν πόλεμο. Αλλά αυτή η εκδοχή είναι έωλη. Πώς μπορεί να έχεις χάσει έναν πόλεμο για τον οποίο δεν γνώριζες ότι είχες εμπλακεί και πληροφορείσαι γι’ αυτόν κατόπιν εορτής;
Ξυλογραφία του Constant le Breton από εικονογράφηση βιβλίου του Εντγκαρ Αλαν Πόε «Η πτώση του οίκου των Ασερ»
Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται χωμένη βαθιά στον πάτο ενός πηγαδιού. Η επίσημη (δηλαδή η κυβερνητική: τοπική και ευρωπαϊκή) εκδοχή είναι ότι αυτό συμβαίνει επειδή χάσαμε έναν πόλεμο. Αλλά αυτή η εκδοχή είναι έωλη. Πώς μπορεί να έχεις χάσει έναν πόλεμο για τον οποίο δεν γνώριζες ότι είχες εμπλακεί και πληροφορείσαι γι’ αυτόν κατόπιν εορτής;
«Παγκόσμιες Αλυσίδες Αξίας (Global Value Chains/ gecks): Το ανώτατο στάδιο της παγκοσμιοποίησης» Της Μαργαρίτας Αντωνίου
Εισαγωγή
Στην Υπουργική Σύνοδο του ΟΟΣΑ (Μάιος 2013) ένα από τα θέματα που περιελάμβανε στις εργασίες τους είναι οι Παγκόσμιες Αλυσίδες Αξίας (Global Value Chains/ GVCs).
Στην Υπουργική Σύνοδο του ΟΟΣΑ (Μάιος 2013) ένα από τα θέματα που περιελάμβανε στις εργασίες τους είναι οι Παγκόσμιες Αλυσίδες Αξίας (Global Value Chains/ GVCs).
Ομοίως η ετήσια επισκόπηση επενδύσεων της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (UNCTAD) έτους 2012 αναλύει τις τάσεις και τις ανατροπές που δημιουργεί αυτή η νέα τάση της παγκοσμιοποίησης.
Ξένες Άμεσες Επενδύσεις της Μαργαρίτας Αντωνίου
- Ας αρχίσουμε με μερικούς ορισμούς:
- Πότε ένας τόπος γίνεται ελκυστικός για ΞΑΕ;
- Μερικές συγκρίσεις με την Ε.Ε. και τις χώρες ΟΟΣΑ
- Μήπως φταίμε εμείς που δεν αφήνουμε τους Ξένους να επενδύσουν στην Ελλάδα;
- Mερικά ενδεικτικά μέτρα ‘προστατευτισμού’:
- Συμπέρασμα
- Ας αρχίσουμε με μερικούς ορισμούς:
- Πότε ένας τόπος γίνεται ελκυστικός για ΞΑΕ;
- Μερικές συγκρίσεις με την Ε.Ε. και τις χώρες ΟΟΣΑ
- Μήπως φταίμε εμείς που δεν αφήνουμε τους Ξένους να επενδύσουν στην Ελλάδα;
- Mερικά ενδεικτικά μέτρα ‘προστατευτισμού’:
- Συμπέρασμα
Εισαγωγή
Τον τελευταίο καιρό οι προσέλκυση Ξένων Άμεσων Επενδύσεων(ΞΑΕ) είναι στο προσκήνιο.
Αμέσως μετά την υπογραφή του Μνημονίου 3, και πριν οι ‘ταλαίπωροι Έλληνες καταλάβουν τι τους γίνεται, άρχισε ο βομβαρδισμός Κυβέρνησης και ΜΜΕ για το νέο επενδυτικό κλίμα που άρχισε να ανατέλλει.
Τον τελευταίο καιρό οι προσέλκυση Ξένων Άμεσων Επενδύσεων(ΞΑΕ) είναι στο προσκήνιο.
Αμέσως μετά την υπογραφή του Μνημονίου 3, και πριν οι ‘ταλαίπωροι Έλληνες καταλάβουν τι τους γίνεται, άρχισε ο βομβαρδισμός Κυβέρνησης και ΜΜΕ για το νέο επενδυτικό κλίμα που άρχισε να ανατέλλει.
Χρηματοδοτικά εργαλεία – Κρατικές ενισχύσεις. Της Μαργαρίτας Αντωνίου
Σκοπός του κειμένου είναι μια πολύ συνοπτική ανάλυση των υφιστάμενων Χρηματοδοτικών Εργαλείων που απευθύνονται σε ιδιωτικές επιχειρήσεις (όχι μόνο των μεταποιητικών) καθώς και διαπίστωσης των αδυναμιών και διαμόρφωσης προτάσεων.
Καταρχήν πρέπει να πούμε ότι η ενίσχυση των επιχειρήσεων γίνεται με δυο βασικές μεθόδους.
- Η πρώτη μέθοδος γίνεται με οριζόντια μέτρα, δηλαδή με μέτρα που ωφελούνται έμμεσα όλες οι επιχειρήσεις και αφορούν κυρίως το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας και τις υποδομές π.χ. με χορήγηση φθηνότερου ηλεκτρικού ρεύματος, ασύρματου δικτύου, με μείωση της γραφειοκρατίας στις αδειοδοτήσεις, με απλοποίηση του φορολογικού συστήματος (όχι λιγότεροι φόροι), των ασφαλιστικών υποχρεώσεων των επιχειρήσεων, της διακίνησης των προϊόντων και των εξαγωγών, της προμήθειας πιστοποιητικών, με την εφαρμογή θεσμικού πλαισίου που θα είναι σταθερό σε όλα τα πεδία έναρξης, λειτουργίας μιας επιχείρησης (ακόμα και πτώχευσης μιας επιχείρησης) κλπ κλπ.
- Η δεύτερη μέθοδος μπορεί να γίνει με την άμεση χρηματοδοτική ενίσχυση συγκεκριμένων επιχειρήσεων . Η χρηματοδότηση μπορεί να γίνει:
Σκοπός του κειμένου είναι μια πολύ συνοπτική ανάλυση των υφιστάμενων Χρηματοδοτικών Εργαλείων που απευθύνονται σε ιδιωτικές επιχειρήσεις (όχι μόνο των μεταποιητικών) καθώς και διαπίστωσης των αδυναμιών και διαμόρφωσης προτάσεων.
Καταρχήν πρέπει να πούμε ότι η ενίσχυση των επιχειρήσεων γίνεται με δυο βασικές μεθόδους.
- Η πρώτη μέθοδος γίνεται με οριζόντια μέτρα, δηλαδή με μέτρα που ωφελούνται έμμεσα όλες οι επιχειρήσεις και αφορούν κυρίως το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας και τις υποδομές π.χ. με χορήγηση φθηνότερου ηλεκτρικού ρεύματος, ασύρματου δικτύου, με μείωση της γραφειοκρατίας στις αδειοδοτήσεις, με απλοποίηση του φορολογικού συστήματος (όχι λιγότεροι φόροι), των ασφαλιστικών υποχρεώσεων των επιχειρήσεων, της διακίνησης των προϊόντων και των εξαγωγών, της προμήθειας πιστοποιητικών, με την εφαρμογή θεσμικού πλαισίου που θα είναι σταθερό σε όλα τα πεδία έναρξης, λειτουργίας μιας επιχείρησης (ακόμα και πτώχευσης μιας επιχείρησης) κλπ κλπ.
- Η δεύτερη μέθοδος μπορεί να γίνει με την άμεση χρηματοδοτική ενίσχυση συγκεκριμένων επιχειρήσεων . Η χρηματοδότηση μπορεί να γίνει:
Η παγκοσμιοποίηση σε αριθμούς και διαγράμματα, της Μαργαρίτας Αντωνίου
Η παρούσα εισήγηση δεν φιλοδοξεί να καλύψει όλες τις πτυχές της παγκοσμιοποίησης ούτε να κάνει σοβαρές προτάσεις πολιτικής.
Σκοπός της εισήγησης είναι να παρουσιάσει συνοπτικά και απολογιστικά, με βάση στοιχεία της Επιτροπής για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη των Ηνωμένων Εθνών (UNCTAD) και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, τη διεθνή πραγματικότητα έτσι όπως αυτή διαχρονικά εξελίσσεται την τελευταία 25ετία.
Σκοπός της εισήγησης είναι να παρουσιάσει συνοπτικά και απολογιστικά, με βάση στοιχεία της Επιτροπής για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη των Ηνωμένων Εθνών (UNCTAD) και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, τη διεθνή πραγματικότητα έτσι όπως αυτή διαχρονικά εξελίσσεται την τελευταία 25ετία.
Οι εξελίξεις είναι αδιάκοπτες παρά τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση 2007/2008 και θα πρέπει ως χώρα να τις έχουμε υπόψη μας ώστε να έχουμε πολύπλευρη οπτική όσον αφορά τους μελλοντικούς οικονομικούς μας εταίρους.
Κι αν το κεφάλαιο του μέλλοντος δεν μας έχει ανάγκη; - από τον Γιάννη Βαρουφάκη
«Οι μισθοί δεν έχουν πλέον καμία σημασία. Η εξαγωγή παραγωγικών διαδικασιών από την Αμερική προς την Κίνα (το off-shoring) δεν ήταν παρά ένα ενδιάμεσο στάδιο. Η παραγωγή επέστρεψε στην Αμερική. Όχι όμως και οι θέσεις εργασίας. Καλώς όρισες στον Νέο, Γενναίο Κόσμο» κατέληξε χαμογελαστά, αναφερόμενος προφανώς στο Brave New World του Άλντους Χάξλεϊ.
Το matrix ως ντοκιμαντέρ. Του Γιάνη Βαρουφάκη
Τον τελευταίο καιρό το να δηλώνεις «αριστερός» ή, ακόμα χειρότερα, «μαρξιστής» κρίνεται από τους «σοβαρούς ανθρώπους» ως παραδοχή ανωριμότητας, ιδεοληψίας, επικινδυνότητας, προσκόλλησης στο ζοφερό παρελθόν κ.λπ. Αντίθετα, ο «εύελπις μεταρρυθμιστής» δεν μπορεί παρά να δηλώνει ότι έχει ξεπεράσει δίπολα τύπου Δεξιά-Αριστερά και ότι χαράσσει νέες πορείες, δανειζόμενος καλές ιδέες απ’ όπου κι αν προέρχονται. Κι όμως: ο Μαρξ παραμένει επίκαιρος. Ο μόνος τρόπος για να φανεί αυτό χωρίς να υποκύψουμε σε ξύλινη γλώσσα που σκοτώνει την ψυχή και μουδιάζει τον νου είναι μέσα από το πρίσμα της... επιστημονικής φαντασίας.
Τον τελευταίο καιρό το να δηλώνεις «αριστερός» ή, ακόμα χειρότερα, «μαρξιστής» κρίνεται από τους «σοβαρούς ανθρώπους» ως παραδοχή ανωριμότητας, ιδεοληψίας, επικινδυνότητας, προσκόλλησης στο ζοφερό παρελθόν κ.λπ. Αντίθετα, ο «εύελπις μεταρρυθμιστής» δεν μπορεί παρά να δηλώνει ότι έχει ξεπεράσει δίπολα τύπου Δεξιά-Αριστερά και ότι χαράσσει νέες πορείες, δανειζόμενος καλές ιδέες απ’ όπου κι αν προέρχονται. Κι όμως: ο Μαρξ παραμένει επίκαιρος. Ο μόνος τρόπος για να φανεί αυτό χωρίς να υποκύψουμε σε ξύλινη γλώσσα που σκοτώνει την ψυχή και μουδιάζει τον νου είναι μέσα από το πρίσμα της... επιστημονικής φαντασίας.
Για το Φορολογικό σύστημα και τη Φορολογική Δικαιοσύνη σε σχέση με την Επιχειρηματικότητα
«Τα στοιχεία δείχνουν πολύ απλά ότι στην Ελλάδα οι πολίτες διώκονται ποινικά για φορολογικά θέματα 243 φορές περισσότερο από ό,τι στις ΗΠΑ ή το Ηνωμένο Βασίλειο!»
Προτάσεις της Ομάδας Θεσμικών Παρεμβάσεων της ΟΕΣΥΝΕ για το Φορολογικό σύστημα και τη Φορολογική Δικαιοσύνη σε σχέση με την Επιχειρηματικότητα.
«Τα στοιχεία δείχνουν πολύ απλά ότι στην Ελλάδα οι πολίτες διώκονται ποινικά για φορολογικά θέματα 243 φορές περισσότερο από ό,τι στις ΗΠΑ ή το Ηνωμένο Βασίλειο!»
Προτάσεις της Ομάδας Θεσμικών Παρεμβάσεων της ΟΕΣΥΝΕ για το Φορολογικό σύστημα και τη Φορολογική Δικαιοσύνη σε σχέση με την Επιχειρηματικότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προσθέστε τα σχόλια σας: